| «بچه خوبی باش» اثر ندارد! |
گفتن عبارت «بچه خوبی باش» برای جریمه‌ی کودکان هیچوقت کارآمد نیست و والدین باید متناسب با بدرفتاری آن‌ها از چنین عباراتی که دارای بار منفی است، پرهیز کنند. کودکان و نوجوانان با توجه به شرایط سنی، حس کنجکاوی و هوش سرشاری که دارند، در بیشتر مواقع با رفتار و گفتارهای خود، والدین و دیگران را به وجد و شگفتی آورده و یا در برخی مواقع عصبانی و غیرقابل کنترل می‌کنند.
قهر کردن، بی‌توجهی، حبس کردن در اتاق، محروم‌کردن و یا تنبیه جسمی و فیزیکی، عمده موارد تنبیه‌ای است که از سوی والدین اتخاذ می‌شود اما واقعیت این است که تنبیه به هر‌شکل که باشد شاید به فروکش‌کردن خشم پدر و مادر کمک کند، اما بطور قطع کم‌ترین تاثیر تادیبی در رفتار فرزند نخواهد گذاشت.
برای اصلاح رفتار کودک باید ابتدا پدر و مادر رفتار خود را تغییر دهند؛ زیرا فرزندان از رفتار آن‌ها، و نه از کلام بزرگترها، الگو می‌گیرند و از طرفی برای جایگزین کردن رفتار مثبت به جای رفتار منفی، والدین پیش از آن که از رفتار منفی فرزند انتقاد کنند و از چیزی که دوست ندارد به آن بگوید، رفتار مثبتی که فرزندشان دارد اشاره و انتظار خود را بیان کنند.
نهی کردن و ایراد گرفتن مدام از رفتار کودک، او را سردرگم می‌کند؛ چون نمی‌داند چه رفتاری را باید جایگزین کند. ضمن اینکه سرزنش و پرخاش مدام پدر و مادر، کودک را عصبی و واکنش منفی را در او برمی‌انگیزد، لجاجت می‌کند و کاری را که از آن منع شده، آشکارا یا پنهانی تکرار می‌کند.
در مقابل بدرفتاری کودک، جریمه مورد نظر از سوی والدین باید کاملا مشخص و از این رو تنبیه متناسب با بدرفتاری و قابل اجرا باشد و از طرفی والدین نباید در جواب رفتار منفی بچه‌ها از کلماتی استفاده کنند که تاثیر عکس داشته باشد. برای نمونه «بچه خوبی باش» هیچوقت کارآمد نیست زیرا «خوب بودن» از دید هر‌فردی با فرد دیگر متفاوت است و خنثی به نظر می‌رسد.
خانواده‌ها توجه داشته باشند تنبیه و جریمه بلافاصله بعد از بدرفتاری اجرا و به زمان دیگری موکول نشود زیرا تغییر زمان یا مکان، مانع از اجرای تنبیه خواهد شد. والدین در زمان اجرای جریمه بدرفتاری کودک به یاد داشته باشند تحت هیچ شرایطی از تنبیه بدنی یا کلامی استفاده نکنند و هرگز برای رفتار بدی که از سوی کودک سرزده و جریمه دارد، دلیل نیاورند.
👶
گفتن عبارت «بچه خوبی باش» برای جریمه‌ی کودکان هیچوقت کارآمد نیست و والدین باید متناسب با بدرفتاری آن‌ها از چنین عباراتی که دارای بار منفی است، پرهیز کنند. کودکان و نوجوانان با توجه به شرایط سنی، حس کنجکاوی و هوش سرشاری که دارند، در بیشتر مواقع با رفتار و گفتارهای خود، والدین و دیگران را به وجد و شگفتی آورده و یا در برخی مواقع عصبانی و غیرقابل کنترل می‌کنند.
قهر کردن، بی‌توجهی، حبس کردن در اتاق، محروم‌کردن و یا تنبیه جسمی و فیزیکی، عمده موارد تنبیه‌ای است که از سوی والدین اتخاذ می‌شود اما واقعیت این است که تنبیه به هر‌شکل که باشد شاید به فروکش‌کردن خشم پدر و مادر کمک کند، اما بطور قطع کم‌ترین تاثیر تادیبی در رفتار فرزند نخواهد گذاشت.
برای اصلاح رفتار کودک باید ابتدا پدر و مادر رفتار خود را تغییر دهند؛ زیرا فرزندان از رفتار آن‌ها، و نه از کلام بزرگترها، الگو می‌گیرند و از طرفی برای جایگزین کردن رفتار مثبت به جای رفتار منفی، والدین پیش از آن که از رفتار منفی فرزند انتقاد کنند و از چیزی که دوست ندارد به آن بگوید، رفتار مثبتی که فرزندشان دارد اشاره و انتظار خود را بیان کنند.
نهی کردن و ایراد گرفتن مدام از رفتار کودک، او را سردرگم می‌کند؛ چون نمی‌داند چه رفتاری را باید جایگزین کند. ضمن اینکه سرزنش و پرخاش مدام پدر و مادر، کودک را عصبی و واکنش منفی را در او برمی‌انگیزد، لجاجت می‌کند و کاری را که از آن منع شده، آشکارا یا پنهانی تکرار می‌کند.
در مقابل بدرفتاری کودک، جریمه مورد نظر از سوی والدین باید کاملا مشخص و از این رو تنبیه متناسب با بدرفتاری و قابل اجرا باشد و از طرفی والدین نباید در جواب رفتار منفی بچه‌ها از کلماتی استفاده کنند که تاثیر عکس داشته باشد. برای نمونه «بچه خوبی باش» هیچوقت کارآمد نیست زیرا «خوب بودن» از دید هر‌فردی با فرد دیگر متفاوت است و خنثی به نظر می‌رسد.
خانواده‌ها توجه داشته باشند تنبیه و جریمه بلافاصله بعد از بدرفتاری اجرا و به زمان دیگری موکول نشود زیرا تغییر زمان یا مکان، مانع از اجرای تنبیه خواهد شد. والدین در زمان اجرای جریمه بدرفتاری کودک به یاد داشته باشند تحت هیچ شرایطی از تنبیه بدنی یا کلامی استفاده نکنند و هرگز برای رفتار بدی که از سوی کودک سرزده و جریمه دارد، دلیل نیاورند.
👶