بخش اول: انسان
فویرباخ می گوید انسان برای انسان هستیِ والا است.
برونو باوئر می‌گوید انسان به تازگی کشف شده است.
بگذارید نگاه دقیق‌تری به این هستیِ والا و این کشفِ تازه بیندازیم.

‏I .یک زندگیِ بشری
از لحظه‌ای که انسان چشم بر روشنایی جهان گرفت، به دنبال درکِ خویشتن بود و همچنین حفظ کردنِ خودش از آشفتگیِ آن که در این آشفتگی او به همراهِ موجوداتِ دیگر در مخلوطی گونه گون هم خورده‌اند. هر آنچه در تماس با کودک قرار میگیرد، در مقابل حملاتِ او از خود دفاع کرده و بر حضورِ خود پافشاری میکند. ازاین‌رو به دلیل آنکه هر چیزی به خودش اهمیت میدهد و همزمان در برخوردی دائمی با چیزهای دیگر قرار دارد، نبرد در دفاعِ از خود اجتناب‌ناپذیر است. پیروزی یا شکست - سرنوشتِ طرفینِ نبرد بین این دو در نوسان است. پیروزْ سرور میشود و مغلوبْ مادون: اولی برتری را و «حقِ برتری» را اعمال می‌کند، دومی در ترس و تمکینِ حاصل از وظایفِ مادون فرو میرود. اما هر دو دشمن می‌مانند و همیشه منتظرند: آن ها منتظرِ ضعف - های یکدیگر می‌مانند. کودکان ضعف‌های والدین و والدین ضعف- های کودکان (مثلا ترس‌شان) را نظاره می‌کنند. یا ترکه بر انسان چیره می‌شود یا انسان بر ترکه.

💡 معرفی کتاب 💡
کتاب :
#خود_و_آنچه_از_اوست | نویسنده : #ماکس_اشتیرنر | ترجمه : #نیما_حیاتی_مهر| صفحات 15 تا 17| 💬نشر شدت