اگه خوب دقت کنید یه تقابل خیر و شر فیک در دنیا وجود داره بین خداپرستان و پول‌پرستان، که با وجود تعارضات آشکار بین همدیگه، خیلی بهم شبیهند. هر دو فکر می‌کنند دنیا یک منبع نامحدود از متریال دست‌یافتنیه. از خون جوان گرفته تا سیمان‌. یه جانباز صد درصد مثل پزشکیان میگه اگه خدا بخواد، تا بی‌نهایت میشه طلا داشت، یا برنج، یا اورانیوم، یا نیروی کار. به ترامپ هم بگی میشه یه برج ساخت که طبقه آخرش برسه به سیاره ونوس؟ میگه پول خوب بریزی تو پروژه، چرا نشه؟ به غزه هم همینجوری نگاه می‌کنه. پول بریزیم ویلا و پارک آبی بسازیم، مناقشه پنج‌هزار ساله جمع بشه!
و هر دو به خاطر تربیت خانوادگیه. چه خانواده مذهبی، که خدا رو عابربانک متریال فرض کرده، و چه خانواده ثروتمند، که پول رو آنلاک‌کننده دریای متریال فرض کرده، تربیت بچه‌شون طوریه که با فیزیکِ محدود بودن زندگی، ناآشنا بار میاد.