🎯 بیاعتمادی به علم در میان مردم به اوج خود رسیده، اما دانشمندان همچنان مشغول مسابقۀ انتشار مقالهاند
🔴 شبکههای اجتماعی که اصلیترین آبشخور اطلاعات عمومی در عصر حاضرند، پر از مطالبی شدهاند که با عبارتهایی مثل «طبق آخرین تحقیقات دانشمندان» شروع میشوند و بعد کشکولی از گزارههای درست و نادرست را به هم میچسبانند. از روشهای درمان سردرد و فشارخون بگیرید، تا توصیههای روانشناختی دربارۀ تربیت فرزند یا شیوۀ تعامل با همسر. از نظر پل ام. ساتر، اخترفیزیکدان و مشاور ناسا، علم در شبکههای اجتماعی حضور پررنگی دارد، اما به شیوهای که هم به دانشمندان آسیب میزند و هم برای عموم مردم خطرناک است.
🔴 پل ساتر که به تازگی کتاب نجات علم: بازگرداندن اعتماد در عصر شک را منتشر کرده است، میگوید: امروزه بزرگترین مشکل علم ناتوانی دانشمندان در تعامل معنادار با مردم است.
🔴 از نظر ساتر، دانشمندان قدر ارزشی که عموم مردم برای علم قائلاند را نمیدانند، در نتیجه برای ارتباط با مردم یعنی در میان گذاشتن روش علمی پژوهشهای خود و نحوۀ دستیابی به تصمیماتشان واقعاً تلاش نمیکنند. آنها صرفاً نتایج کارشان را منتشر میکنند و به این مسئله توجهی ندارند که در گفتارهای عمومی این نتایج چطور تفسیر میشود و به دست چه کسانی میافتد. به این ترتیب، دستهای از آدمها که لزوماً صلاحیت و تجربۀ علمی چندانی ندارند، این نتایج را میگیرند و به نفع خودشان با مردم در میان میگذارند.
🔴 ساتر میگوید ژورنالیستهایی که بدون تحصیلات لازم دربارۀ علم مینویسند، و سیاستمدارانی که از علم برای مقاصد خود استفاده میکنند، به شکلی تناقضآمیز، دانشمندان را وادار به سکوت کردهاند.
🔴 در مقابل، دانشمندان بدون توجه به اینکه چطور سرمایۀ اصلیشان، یعنی اعتماد عمومی به علم، در حال نابودی است، بهشکلی افراطی درگیر انتشار مقاله در ژورنالهای علمیاند. اولین چیزی که به دانشمندان جوان میآموزند شعار «منتشر کن یا نابود میشوی» است، یعنی اینکه باید مقالات زیادی را در نشریات سطح بالا منتشر کنی و این کار هدف شماره یک زندگی توست. این روند به ایجاد محیطی میانجامد که در آن آزادانه تقلب علمی رشد میکند و سیلی از اطلاعات علمی بیارزش و ضعیف به مباحث دانشگاهی راه مییابد.
🔴 ساتر میگوید اهالی علم باید از بحثها و تعاملاتی که فقط در کنفرانسهای علمی در جریان است بیرون بیایند و بپذیرند که جز انتشار مقاله، وظایفی اجتماعی و سیاسی نیز بر عهده دارند.
🔴 بحران بیاعتمادی به علم و رشد افسارگسیختۀ شبهعلمها ترسناک است، اما در این مسیر دانشمندان هم بیتقصیر نیستند، زیرا برای اعتمادپذیری خودشان کاری نکردهاند. ساتر میگوید در این سالها جوامع علمی با چسبیدن به معیارهایی مثل «ضریب تأثیر» یا «شاخص اچ» تلاش کردهاند تا میزان موفقیت علمی یکدیگر را بسنجند، یا به تعبیر سادهتر، مشخص کنند چه کسی دانشمند خوبی است و چه کسی دانشمند خوبی نیست، اما در چارچوب بزرگتر، عملاً کلِ علم را دچار بیگانگی از جامعه کرده و از کار انداختهاند.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «علم سیاسی است، چه بهتر که دانشمندان هم آن را بپذیرند» که در سیویکمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۴۰۳ در وبسایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب گفتوگویی با پل ام. ساتر است و شراره توکلی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وبسایت ترجمان سر بزنید.
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/w34933
@tarjomaanweb
🔴 شبکههای اجتماعی که اصلیترین آبشخور اطلاعات عمومی در عصر حاضرند، پر از مطالبی شدهاند که با عبارتهایی مثل «طبق آخرین تحقیقات دانشمندان» شروع میشوند و بعد کشکولی از گزارههای درست و نادرست را به هم میچسبانند. از روشهای درمان سردرد و فشارخون بگیرید، تا توصیههای روانشناختی دربارۀ تربیت فرزند یا شیوۀ تعامل با همسر. از نظر پل ام. ساتر، اخترفیزیکدان و مشاور ناسا، علم در شبکههای اجتماعی حضور پررنگی دارد، اما به شیوهای که هم به دانشمندان آسیب میزند و هم برای عموم مردم خطرناک است.
🔴 پل ساتر که به تازگی کتاب نجات علم: بازگرداندن اعتماد در عصر شک را منتشر کرده است، میگوید: امروزه بزرگترین مشکل علم ناتوانی دانشمندان در تعامل معنادار با مردم است.
🔴 از نظر ساتر، دانشمندان قدر ارزشی که عموم مردم برای علم قائلاند را نمیدانند، در نتیجه برای ارتباط با مردم یعنی در میان گذاشتن روش علمی پژوهشهای خود و نحوۀ دستیابی به تصمیماتشان واقعاً تلاش نمیکنند. آنها صرفاً نتایج کارشان را منتشر میکنند و به این مسئله توجهی ندارند که در گفتارهای عمومی این نتایج چطور تفسیر میشود و به دست چه کسانی میافتد. به این ترتیب، دستهای از آدمها که لزوماً صلاحیت و تجربۀ علمی چندانی ندارند، این نتایج را میگیرند و به نفع خودشان با مردم در میان میگذارند.
🔴 ساتر میگوید ژورنالیستهایی که بدون تحصیلات لازم دربارۀ علم مینویسند، و سیاستمدارانی که از علم برای مقاصد خود استفاده میکنند، به شکلی تناقضآمیز، دانشمندان را وادار به سکوت کردهاند.
🔴 در مقابل، دانشمندان بدون توجه به اینکه چطور سرمایۀ اصلیشان، یعنی اعتماد عمومی به علم، در حال نابودی است، بهشکلی افراطی درگیر انتشار مقاله در ژورنالهای علمیاند. اولین چیزی که به دانشمندان جوان میآموزند شعار «منتشر کن یا نابود میشوی» است، یعنی اینکه باید مقالات زیادی را در نشریات سطح بالا منتشر کنی و این کار هدف شماره یک زندگی توست. این روند به ایجاد محیطی میانجامد که در آن آزادانه تقلب علمی رشد میکند و سیلی از اطلاعات علمی بیارزش و ضعیف به مباحث دانشگاهی راه مییابد.
🔴 ساتر میگوید اهالی علم باید از بحثها و تعاملاتی که فقط در کنفرانسهای علمی در جریان است بیرون بیایند و بپذیرند که جز انتشار مقاله، وظایفی اجتماعی و سیاسی نیز بر عهده دارند.
🔴 بحران بیاعتمادی به علم و رشد افسارگسیختۀ شبهعلمها ترسناک است، اما در این مسیر دانشمندان هم بیتقصیر نیستند، زیرا برای اعتمادپذیری خودشان کاری نکردهاند. ساتر میگوید در این سالها جوامع علمی با چسبیدن به معیارهایی مثل «ضریب تأثیر» یا «شاخص اچ» تلاش کردهاند تا میزان موفقیت علمی یکدیگر را بسنجند، یا به تعبیر سادهتر، مشخص کنند چه کسی دانشمند خوبی است و چه کسی دانشمند خوبی نیست، اما در چارچوب بزرگتر، عملاً کلِ علم را دچار بیگانگی از جامعه کرده و از کار انداختهاند.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «علم سیاسی است، چه بهتر که دانشمندان هم آن را بپذیرند» که در سیویکمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۴۰۳ در وبسایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب گفتوگویی با پل ام. ساتر است و شراره توکلی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وبسایت ترجمان سر بزنید.
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/w34933
@tarjomaanweb