ترجمان علوم انسانى

🎯 مکالمات دشوار زندگیِ واقعی از دل نمایشی بداهه‌ بیرون می‌آیند
— لازم نیست به زبان کتاب‌های خودآموزِ مکالمه با هم صحبت کنیم

📍این روزها، بی‌شمار کتاب دربارۀ بهبود مهارت‌های ارتباطی وجود دارد که مملو از راهکارها، قوانین، و نمودارها هستند. مثل همۀ کتاب‌های خودیاری، این کتاب‌ها هم قول می‌دهند زندگی‌تان را به سطح بالاتری ارتقا دهند و و مثلاً شما را به سخنوری مبادی آداب و متین و موقر بدل کنند. اما ایان ویلیامز، استاد دانشگاه تورنتو، معتقد است بسیاری از راهکارهای ارائه‌شده در این کتاب‌ها، مصنوعی و دور از واقعیت زندگی روزمره‌اند. او نشان می‌دهد که مکالمات دشوار اغلب با هویت و احساسات گره خورده‌اند و نمی‌توان آن‌ها را با فرمول‌های ساده حل کرد، بلکه نیازمند درک عمیق‌تر و تعامل انسانی‌اند. با این اوصاف آیا کتاب‌های خودیاری واقعاً می‌توانند در پیچیدگی‌های ارتباطات روزمره راهنمای ما باشند؟



🔖  ۱۷۱۱ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۸ دقيقه
                                       
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/d33297

📌 آنچه خواندید، به‌طور اختصاصی برای وب‌سایت ترجمان ترجمه شده و به‌رایگان در اختیار شما قرار گرفته است. شما می‌توانید با خرید اشتراک فصلنامه ترجمان علوم انسانی از انتشار این مطالب و فعالیت‌های ترجمان حمایت کنید:

https://tarjomaan.com/shop/product/sub4033/

@tarjomaanweb

🎯 سلیقه‌ام خیلی معمولی است. خب، که چه؟
— اگر از چیزی خوشتان می‌آید، بگویید خوشم می‌آید

📍اگر فکر می‌کنید سلیقه‌تان معمولی است و همیشه بابت آن پیشِ فضول‌باشی‌ها احساس خجالت می‌کنید، شاید وقت آن رسیده باشد که مکانیسم‌ دفاعی‌تان را تغییر بدهید. سامانتا اِربی در جستاری طنزآمیز و کوتاه نشان می‌دهد که چطور می‌توان بدون عذرخواهی، به چیزهای ساده و معمولی علاقه داشت و از آن‌ها لذت برد: اگر از چیزی خوشتان می‌آید، فقط خیلی ساده بگویید «من خوشم می‌آید». اربی می‌گوید باید در برابر قضاوت‌های بیجای دیگران ایستادگی کنید و به سلیقۀ شخصی‌تان، وقتی که صرفاً پای سلیقه در میان است، افتخار کنید.


🔖  ۱۱۶۹ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۵ دقيقه
                                       
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/k91972

📌 آنچه خواندید، به‌طور اختصاصی برای وب‌سایت ترجمان ترجمه شده و به‌رایگان در اختیار شما قرار گرفته است. شما می‌توانید با خرید اشتراک فصلنامه ترجمان علوم انسانی از انتشار این مطالب و فعالیت‌های ترجمان حمایت کنید:

https://tarjomaan.com/shop/product/sub4033/

@tarjomaanweb

🎯 نئولیبرالیسم چیزی شبیه «دروغ بزرگ» هیتلر بود
— چرا در اواخر قرن بیستم باور به بازار آزاد، به نوعی عقیدۀ دینی تبدیل شد

📍جوزف استیگلیتز، اقتصاددان برندۀ جایزۀ نوبل، در آخرین کتاب خود داستانی آشنا، اما همچنان غریب و شگفت‌آور تعریف می‌کند. داستانِ چیرگی روایت نئولیبرال‌ها بر دیگر مکاتب اقتصادی در اواخر قرن بیستم. آنچه برای او در این خط روایی مهم است، قدرت مقاومتِ مفروضات ایدئولوژیک در برابر شواهد تجربی است. استیگلیتز می‌گوید در این دورۀ نه‌چندان کوتاه، انبوهی از تحقیقات تجربی و تحلیل‌های پیچیده نشان می‌دادند که بازار بدون محدویت نقصان‌هایی مرگبار دارد، اما این شواهد تأثیری در دفاع چهره‌هایی مثل هایک و فریدمن از ایده‌های نئولیبرالی نداشت.


🔖  ۳۱۰۰ کلمه
⏰ زمان مطالعه: ۱۹ دقيقه
                                       
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/d82955

آنچه خواندید بخشی است از پروندهٔ «فقرا آزاد نیستند» که در شمارهٔ ۳۲ مجلهٔ ترجمان منتشر شده است. برای خواندن مطالبی مشابه می‌توانید شمارۀ سی‌ودوم مجلهٔ ترجمان را از اینجا بخرید:
https://tarjomaan.com/shop/product/32mag/

📌 همچنین برای بهره‌مندی از تخفیف و مزایای دیگر می‌توانید اشتراک مجلۀ ترجمان را با تخفیف از اینجا خریداری کنید:
https://tarjomaan.com/shop/product/sub4034/

@tarjomaanweb

🎯 آتش‌بس نسل‌کشی در غزه را متوقف خواهد کرد، اما آیا کسی «پیروز» این جنگ بود؟

🔴 حماس و اسرائیل از توافقات اولیه برای آتش‌بس خبر داده‌اند. بعد از پانزده ماه نسل‌کشی و بمباران بی‌وقفۀ اسرائیل، قرار است از روز یکشنبه، فرایند آتش‌بس آغاز شود. طی این مدت، بیش از ۴۶ هزار فلسطینی، طبق آمارهای رسمی، در اثر بمباران‌های اسرائیل کشته شده‌اند و تخمین‌ها از تعداد افرادی که در اثر بیماری، آوارگی، قحطی و کمبود دارو جان خود را از دست داده‌اند، به بیش از ۷۰ هزار نفر می‌رسد. حالا به پایان این خونریزی نزدیک می‌شویم، اما چیزی که در همۀ تحلیل‌های مربوط به این جنگ غایب است، مفهوم «پیروزی» است.

🔴 تشخیصِ طرفِ «پیروز جنگ» چنانکه در جنگ‌های قدیمی‌تری مثل جنگ جهانی دوم ممکن بود، در جنگ‌های خونبار قرن بیست‌و‌یکم، ناممکن شده است. بزرگترین مثال آن، مجموعۀ جنگ‌هایی است که در دو دهۀ اخیر، ایالات متحده و هم‌پیمانان آن، در سراسر جهان، علیهِ به‌اصطلاح «تروریسم» به راه انداخته‌اند.

🔴 جنگ ویتنام یکی از اولین جنگ‌هایی بود که آمریکا در آن با این معضل روبه‌رو شد. در بحبوحۀ این جنگ، هنری کیسینجر که سخنگوی دولت بود، گفت: «ارتش، به معنای عرفی آن، تنها زمانی پیروز می‌شود که جنگ را ببرد. در غیر این صورت، همیشه بازنده است. اما برعکس، پارتیزان‌ها تنها در صورتی بازنده‌اند که جنگ را رها کنند. در غیر این صورت، همیشه برنده‌اند». نیک تِرِس، تاریخ‌نگار جنگ، می‌گوید: آن حرفِ کیسینجر که نشانه‌ای از استیصال ارتش آمریکا در برابر ویت‌کنگ‌ها داشت، حالا گویا به رمز پیروزی آن تبدیل شده است.

🔴 به نظر تِرِس، ارتش آمریکا پس از منجلاب جنگِ ویتنام، راه‌حل ساده‌ای برای چیره‌شدن بر ناکامی‌های خود پیدا کرد: آمریکا خیلی بی‌سروصدا، تعریف پیروزی را تغییر داد و آن را با تعریفی جایگزین کرد که پیش از این پارتیزان‌ها از پیروزی داشتند، یعنی جنگِ بی‌وقفه و دائم را خیلی ساده، معادل خودِ پیروزی قرار داد.

🔴 جنگ علیه تروریسم در افغانستان را در نظر بگیرید: آمریکا در اکتبر ۲۰۰۱ جنگ افغانستان را آغاز کرد و به‌سرعتِ برق پیروز شد. سال بعد جرج بوش اعلام کرد که طالبان شکست خورده است. در سال ۲۰۰۴، ۲۰۱۱، و ۲۰۱۷ هم رؤسای جمهور آمریکا مجدداً اعلام کردند که آمریکا پیروز شده است. اما در نهایت، بعد از بیست‌سال، هنگام خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان هنوز معلوم نبود «پیروز» این جنگ کیست؟ تِرِس می‌گوید دلیلِ این جنگهای بی‌پایان با سایه‌ها را باید جای دیگری جست. در افزایشِ همیشگیِ بودجۀ نهادهای نظامی علی‌رغم از میان رفتن افق پیروزی در عرصۀ جنگ.

🔴 چشم‌اندازی مشابه را در جنگی که طی پانزده ماه گذشته در غزه برپا بوده است می‌توان دید. ارتش اسرائیل از اولین روزهای جنگ، توأمان بر دو مسئله تأکید کرده است: «اسرائیل به اهداف خود رسیده است» و «جنگ همچنان ادامه دارد». بنا به دیدگاه ترس، هر دوی این گزاره‌ها در واقع یک چیزند: پیروزی اسرائیل فقط با ادامۀ جنگ معنی دارد.

🔴 در استراتژی‌ای که آمریکا و متحد نزدیک آن، اسرائیل، در پیش گرفته‌اند، «پیروزی» یعنی «حمله به دشمن». بر اساس این استراتژی هر بار که بمب‌افکن‌های اسرائیلی مردم بی‌دفاع را بمباران می‌کنند، فرمانده یا رهبری سیاسی را ترور می‌کنند، یا ساختمانی را با خاک یکسان می‌کنند، در حال پیروزی‌اند یا اینکه اصلاً «پیروز» شده‌اند. بدون اینکه روشن باشد این ویرانی‌ها «در چه صورتی» و «در چه تاریخی» به یک پیروزی روشن ختم خواهد شد. آتش‌بس غزه همین که جلوی نسل‌کشی مرگبار مردم را بگیرد، کافی است، اما آیا کسی پیروز این جنگ شده است؟

🔴 تِرس می‌گوید برنامه‌ریزی برای جنگ بدون داشتن برنامه‌ای برای پایان‌دادن به جنگ، صرفاً راهبردی است برای سودبردن هر چه بیشتر مجتمع‌های صنعتی-نظامی.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «آمريکا تنها وقتی شکست می‌خورد که از جنگ دست بکشد» که در بیست‌وهشتمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۲۲ مهر ۱۴۰۲ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ نیک تِرس است و مهگل جابرانصاری آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.

📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:

B2n.ir/x64137

@tarjomaanweb