@soltannasir
{ آتوم_رع، اهریمن آیین زردشتی }
این مطلب مقدمه ای برای نوشتن درسواره ای عظیم تر در حیطه ادیان و اساطیر تطبیقی است.
پیشتر مطلبی نوشته شد که آتوم_رع در متون هرمی پس از سر بیرون آوردن از اقیانوس نون، استمنا می کند و ایزدان دیگر مصری را بوجود می آورد. نکته جالب این است که در متون پهلوی زردشتی اهریمن فرزندان‌خویش را با لواط با خویشتن بوجود می آورد. در نسک پهلوی مینوی خرد و روایت پهلوی این مهم آمده است. هر چند که در دو نسک یادشده واژه پهلوی بکار رفته برای عمل اهریمن واژه 《kun marzih》 است که ترجمه تحت اللفظیش همان لواط است. و لواط غیر از استمنا است. اما اهریمن چگونه با خویشتن لواط کرده است؟! آیا بدلیل ماهیت اثیری خویش حالت کشسانی بوجود آمده و دخول از راه دُبر با خویشتن برای وی حاصل آمده؟! یا اینکه منظور نویسندگان پهلوی همان استمنا بوده که در متون هرمی آمده است؟! و دست وی جفتش شده است و به استمنا پرداخته است؟! در تفسیر اساطیر باید بدین نکته ظریف توجه داشت که متون هرمی متعلق به چند هزار سال پیش است حال آنکه نسک مینوی خرد و روایت پهلوی متاخر تر است و حداکثر متعلق به هزار سال قبل است و یک روایت می تواند در طی دو سه هزار سال اندکی دچار تغییر شود. علی ای حال درون مایه نسک های پهلوی با متون هرمی مشابهت دارد. و می توان نتیجه گرفت اهریمن آیین زردشتی همان آتوم_رع پدرخدای بزرگ مصری است.
حال پس از ذکر مقدمه اسناد آن را در ادامه نقل می نماییم: 👇
{پرسید دانا از مینوی خرد که اورمزد این آفریدگان را چه گونه و به چه آیین آفرید؟ و امشاسپندان و مینوی خرد را چه گونه و به چه آیین ساخت و آفرید؟ و اهرمن ،بدکار، دیوان و دروجان و دیگر فرزاندان اهرمنی را > چه گونه زایید؟ و هر نیکی و بدی به مردمان و آفریدگان دیگر چه گونه رسد ؟ و چیزی را که مقدر شده است میتوان برگردانید (= تغییر داد) یا نه؟ مینوی خرد پاسخ داد که آفریدگار اورمزد این آفریدگان و امشاسپندان و مینوی خرد را از 👈روشنی خویش و به آفرین (=دعای) 👈زروان بیکران آفرید. زیرا که زروان بیکران عاری از پیری و مرگ و درد و تباهی و فساد و آفت است و تا ابد هیچ کس نمی تواند او را بستاند و از وظیفه اش باز دارد. و اهرمن بدکار، دیوان و دروجان و دیگر فرزندان اهرمنی را از عمل 👈لواط خود به وجود آورد. و نه هزار زمستان (سال) در زمان بیکران با اورمزد پیمان بسته و تا تمام شدن آن (زمان) هیچ کس نمی تواند (او را) بگرداند یا تغییر دهد. و چون نه هزار سال تمام شد، اهرمن از فعالیت باز داشته شود. و سروش مقدس خشم را بزند و مهر و زروان بیکران و مینوی ،عدالت که به هیچ کس دروغ نمی گوید و بخت و بغ - بخت همه آفریدگان اهرمن را و در پایان دیو آز را نیز بزنند. و همه آفریدگان اورمزد باز چنان بی آفت شوند که در آغاز وی آنان را آفرید و خلق کرد. }(کتاب مینوی خرد ترجمه دکتر احمد تفضلی ص ۳۱ نشر توس)
حال به متن روایت پهلوی بنگرید : 👇
{چه پیداست که زمانی که اهریمن گجسته 👈با خویشتن لواط کرد، پس از لواط کردن با دیوان گران تر بود. } (روایت پهلوی ترجمه مهشید میرفخرایی فصل هشتم ت ۲ صفحه ۲۲۲ چاپ پژوهشگاه)
اکنون اسناد مربوط به آتوم را با تیزبینی بنگرید: 👇
{آتوم، آنکه خود را آفرید پس از آفریدن خود دیگر خدایان را آفرید. آتوم در جهان تنها بود و به ناچار برای داشتن فرزند با 👈سایه خود جفت شده یا که به استمنا پرداخت و این کاری است که در آثار مصری غریب نیست.}(کتاب اساطیر مصر نوشته ورونیکا ایونس صص۴۱ و ۴۲)
همانگونه که ملاحظه می نمایید ظاهرا در بعضی متون هرمی آتوم با سایه خویش جفت می شود. چگونه ؟ کمی بالاتر گفته شد درون مایه داستان متون هرمی همان است که در نسک های پهلوی آمده است.
{ گزیده هایی از پاپیروس برمنررایند نکات برجسته عمل تولید مثل این خدای یکتا (منظور آتوم است) را ذکر کرده است. 《همه تجلیات پس از آن که من کمال یافتم پا به عرصه هستی نهادند... نه آسمانی وجود داشت نه زمینی.... من آفریدم با همه هستی خودم... مشت من جفت من شد... من با دستم همبستر شدم. من شو را عطسه کردم. من تفنوت را با تف اندازی آفریدم.... سپس شو و تفنوت، گب و نوت را در وجود آوردند... گب و نوت، اوزیریس... و ست، ایزیس و نفثیس را به وجود آوردند و آنها سرانجام مردم این سرزمین را به وجود آوردند. ...》}(کتاب جهان اسطوره ها جلد ۱ ترجمه عباس مخبر ص ۳۴۷ نشر مرکز)
@soltannasir
{ آتوم_رع، اهریمن آیین زردشتی }
این مطلب مقدمه ای برای نوشتن درسواره ای عظیم تر در حیطه ادیان و اساطیر تطبیقی است.
پیشتر مطلبی نوشته شد که آتوم_رع در متون هرمی پس از سر بیرون آوردن از اقیانوس نون، استمنا می کند و ایزدان دیگر مصری را بوجود می آورد. نکته جالب این است که در متون پهلوی زردشتی اهریمن فرزندان‌خویش را با لواط با خویشتن بوجود می آورد. در نسک پهلوی مینوی خرد و روایت پهلوی این مهم آمده است. هر چند که در دو نسک یادشده واژه پهلوی بکار رفته برای عمل اهریمن واژه 《kun marzih》 است که ترجمه تحت اللفظیش همان لواط است. و لواط غیر از استمنا است. اما اهریمن چگونه با خویشتن لواط کرده است؟! آیا بدلیل ماهیت اثیری خویش حالت کشسانی بوجود آمده و دخول از راه دُبر با خویشتن برای وی حاصل آمده؟! یا اینکه منظور نویسندگان پهلوی همان استمنا بوده که در متون هرمی آمده است؟! و دست وی جفتش شده است و به استمنا پرداخته است؟! در تفسیر اساطیر باید بدین نکته ظریف توجه داشت که متون هرمی متعلق به چند هزار سال پیش است حال آنکه نسک مینوی خرد و روایت پهلوی متاخر تر است و حداکثر متعلق به هزار سال قبل است و یک روایت می تواند در طی دو سه هزار سال اندکی دچار تغییر شود. علی ای حال درون مایه نسک های پهلوی با متون هرمی مشابهت دارد. و می توان نتیجه گرفت اهریمن آیین زردشتی همان آتوم_رع پدرخدای بزرگ مصری است.
حال پس از ذکر مقدمه اسناد آن را در ادامه نقل می نماییم: 👇
{پرسید دانا از مینوی خرد که اورمزد این آفریدگان را چه گونه و به چه آیین آفرید؟ و امشاسپندان و مینوی خرد را چه گونه و به چه آیین ساخت و آفرید؟ و اهرمن ،بدکار، دیوان و دروجان و دیگر فرزاندان اهرمنی را > چه گونه زایید؟ و هر نیکی و بدی به مردمان و آفریدگان دیگر چه گونه رسد ؟ و چیزی را که مقدر شده است میتوان برگردانید (= تغییر داد) یا نه؟ مینوی خرد پاسخ داد که آفریدگار اورمزد این آفریدگان و امشاسپندان و مینوی خرد را از 👈روشنی خویش و به آفرین (=دعای) 👈زروان بیکران آفرید. زیرا که زروان بیکران عاری از پیری و مرگ و درد و تباهی و فساد و آفت است و تا ابد هیچ کس نمی تواند او را بستاند و از وظیفه اش باز دارد. و اهرمن بدکار، دیوان و دروجان و دیگر فرزندان اهرمنی را از عمل 👈لواط خود به وجود آورد. و نه هزار زمستان (سال) در زمان بیکران با اورمزد پیمان بسته و تا تمام شدن آن (زمان) هیچ کس نمی تواند (او را) بگرداند یا تغییر دهد. و چون نه هزار سال تمام شد، اهرمن از فعالیت باز داشته شود. و سروش مقدس خشم را بزند و مهر و زروان بیکران و مینوی ،عدالت که به هیچ کس دروغ نمی گوید و بخت و بغ - بخت همه آفریدگان اهرمن را و در پایان دیو آز را نیز بزنند. و همه آفریدگان اورمزد باز چنان بی آفت شوند که در آغاز وی آنان را آفرید و خلق کرد. }(کتاب مینوی خرد ترجمه دکتر احمد تفضلی ص ۳۱ نشر توس)
حال به متن روایت پهلوی بنگرید : 👇
{چه پیداست که زمانی که اهریمن گجسته 👈با خویشتن لواط کرد، پس از لواط کردن با دیوان گران تر بود. } (روایت پهلوی ترجمه مهشید میرفخرایی فصل هشتم ت ۲ صفحه ۲۲۲ چاپ پژوهشگاه)
اکنون اسناد مربوط به آتوم را با تیزبینی بنگرید: 👇
{آتوم، آنکه خود را آفرید پس از آفریدن خود دیگر خدایان را آفرید. آتوم در جهان تنها بود و به ناچار برای داشتن فرزند با 👈سایه خود جفت شده یا که به استمنا پرداخت و این کاری است که در آثار مصری غریب نیست.}(کتاب اساطیر مصر نوشته ورونیکا ایونس صص۴۱ و ۴۲)
همانگونه که ملاحظه می نمایید ظاهرا در بعضی متون هرمی آتوم با سایه خویش جفت می شود. چگونه ؟ کمی بالاتر گفته شد درون مایه داستان متون هرمی همان است که در نسک های پهلوی آمده است.
{ گزیده هایی از پاپیروس برمنررایند نکات برجسته عمل تولید مثل این خدای یکتا (منظور آتوم است) را ذکر کرده است. 《همه تجلیات پس از آن که من کمال یافتم پا به عرصه هستی نهادند... نه آسمانی وجود داشت نه زمینی.... من آفریدم با همه هستی خودم... مشت من جفت من شد... من با دستم همبستر شدم. من شو را عطسه کردم. من تفنوت را با تف اندازی آفریدم.... سپس شو و تفنوت، گب و نوت را در وجود آوردند... گب و نوت، اوزیریس... و ست، ایزیس و نفثیس را به وجود آوردند و آنها سرانجام مردم این سرزمین را به وجود آوردند. ...》}(کتاب جهان اسطوره ها جلد ۱ ترجمه عباس مخبر ص ۳۴۷ نشر مرکز)
@soltannasir