🔻زندگی حضرت امیر(علیه السلام) برای ما الگوست. شما می‌توانید زاهدانه زندگی کنید اما نمی‌توانید جامعه را از فعالیت اقتصادی، بهره‌مند نسازید. حضرت امیر(علیه السلام) خودشان زاهدانه زندگی می‌کردند نه فقیرانه، و ما نمی‌توانیم ادعا کنیم حضرت همیشه نان جو می‌خورد. مگر این امکان دارد؟ از نظر تکوینی و فیزیکی، چنین کسی دچار بیماری می‌شود؛ لذا نمی‌شود گفت آن حضرت همیشه نان جو می‌خوردند. بله در مراحلی از زندگی، نقل شده که این کار را می‌کردند. آری، زمانی که امام مسلمین بوده‌اند و یک‌سری انسان هم دچار فقر بوده‌اند، لذا ایشان باید به شکلی رفتار و زندگی می‌کرد که باعث سرشکستگی فقرا نشود، نه این‌که خود را به فقر بزند، بلکه زاهدانه زندگی می‌کرد اما در عین حال، عادلانه حکمرانی می‌کرد.

🔻یک روایت هم از حضرت علی (علیه السلام) وارد شده است که فرموده: از فضیلت برای سلطان، عمارت و آبادانی است. حکمرانی باید همراه با آبادانی باشد نه با ایجاد فقر و فاقه. وقتی کسی امکانات دارد و از آنها استفاده نمی‌کند، مورد لعن و نفرین واقع شده، آیا به طریق اولی، کسانی که باعث می‌شوند صاحبان سرمایه نتوانند کار اقتصادی مفید برای جامعه انجام دهند، نفرین نمی‌شوند؟ کسانی که تعمداً برای فقیر کردن جامعه، ایجاد مانع می‌کنند، مورد لعن نیستند؟ خدا درباره فرعون می‌فرماید: «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ»[3] آیا چنین کسانی، مورد لعن و نفرین قرار نمی‌گیرند، وقتی من امکاناتی دارم اما استفاده نمی‌کنم تا فقیر و کَلِّ بر جامعه شوم، مورد نفرین حضرت قرار می‌گیرم. بنابراین به طریق اولی کسانی که باعث فقر جامعه می‌گردند مورد این لعن و نفرین هستند.


«و صلّی الله علی سیدنا محمّدٍ و آله الطاهرین»

----------------------
[1]. کتاب التجارة، ج 17 «وسائل» ص 40، باب ۹ «باب استحباب العمل بالید»، ح 13
[2] . زخرف/32.
[3] . زخرف/54.


منبع خبر:

https://saanei.xyz/?view=01,01,04,683,0

🔸  @saanei_office