Good thinkers🤗

کاش بفهمید اگه کسی زود رنجه ، اگه کسی زود عصبی میشه، یهو اینطوری نشده ، اون فقط خیلی وقته داشته تظاهر میکرده به حال خوب ، الان روحش برای اینکه وانمود کنه خوبه خیلی خسته‌س.



#روانشناسی

🔹ميزان كلسيم موجوددردانه هاي چيا بيشتر از شير است
🔴کلسیم برای بهبودعملکردبدن ضروریست
براي سلامتی استخوان و دندان،کمک به کاهش پوکی استخوان،ضعیف شدن مفصل وانعطاف پذیری کلی بدن مفید است




#سلامتی

‏من وقتی فهمیدم بزرگ شدم که پذیرفتم یک سری چیز ها مال من نیست و در اوج دوست داشتن باید رهاشون کنم



#صبح_بخیر

جنگ بعضی‌ها را سوزانده بود و بعضی دیگر را گرم کرده بود، درست مثل آتش که می‌تواند شکنجه یا گرما بدهد، بسته به اینکه تویش نشسته باشی یا روبرویش.

📗:سفر به انتهای شب
👤:لویی فردینان سلین




#تکه_کتاب


#صبح_بخیر

۵ اردیبهشت زادروز #آریا_عظیمی‌نژاد

(زاده ۵ اردیبهشت ۱۳۵۲ تهران) موسیقیدان و آهنگساز

او فرزند جمشید عظیمی‌نژاد، نویسنده و برنامه‌ساز تلویزیونی کودک و سازنده «خانه عروسک‌ها» است و آریا در شش سالگی در این مجموعه عروسکی همراه خواهرش پوپک، نقش آفرینی می‌کردند.
وی سه‌تار را نزد پدربزرگش فراگرفت و سپس نزد استادان، جلال ذوالفنون، محمود تاجبخش واصغر زند وکیلی آموزش دید. در سال ۱۳۷۲ در رشته موسیقی دانشگاه آزاد واحد هنر و معماری پذیرفته شد و نزد استادان، فرهاد فخرالدینی و کمال پورتراب به‌فراگیری دانش موسیقی پرداخت. کار حرفه‌ای، ساخت موسیقی را از سال دوم دانشگاه با موسیقی تئاتر آغاز کرد و در مدت کوتاهی در جشنواره‌های بین‌المللی تئاتر، نامزد دریافت بهترین موسیقی متن شد، که این عوامل سبب ورود او به‌ سینما و تلویزیون بود.
وی با ساخت موسیقی فیلم «میم مثل مادر» در سینما و «او یک فرشته بود» در تلویزیون، یکی از بهترین آهنگسازان کشور شناخته شد. او نامزدی جایزه موسیقی متن در جشنواره فیلم فجر و جایزه خانه سینما را برای آهنگسازی فیلم‌های «میم مثل مادر» و «طلا و مس» و «فرزند خاک» را به‌دست آورد.
همچنین در سال ۲۰۰۴ مقام دوم جشنواره موسیقی Langollen بریتانیا را در رشته موسیقی فولکلوریک بین‌المللی با تکنوازی سه‌تار به‌دست آورد. آشنایی وی با جاسلین پوک آهنگساز نامدار بریتانیایی سبب همکاری‌اش با او در چندین پروژه موسیقی فیلم شد.
ساخت موسیقی برای خوانندگان سرشناس ایرانی از دیگر فعالیت‌های حرفه‌ای اوست.
علاقه او به‌ موسیقی فولکلور ایرانی سبب شده تا مجموعه‌ای از موسیقی نواحی ایران را جمع‌آوری کرده و از آن‌ها در ساخت موسیقی فیلم استفاده کند.
وی سرپرست گروه موسیقی «بوم و بر» است که در سبک موسیقی تلفیقی فعالیت دارد تا در فضایی مدرن و امروزی، شنوندگان را به‌ شنیدن نغمات و مقامات در حال فراموشی موسیقی مقامی فراخواند. نیما رمضان، آرش سعیدی و بردیا امیری از دیگر اعضای این گروه هستند.




#اردیبهشت

۵ اردیبهشت سالروز درگذشت
#محمد_علی_اسلامی‌_ندوشن

(زاده ۳ مهر ۱۳۰۴ ندوشن یزد -- درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ کانادا) ادیب، حقوقدان، نویسنده و مترجم

او از دانشکده حقوق دانشگاه تهران لیسانس گرفت و در دهه سوم زندگی‌ به منظور تکمیل تحصیلاتش به اروپا رفت و مدت پنج سال در فرانسه و انگلستان به تحصیل پرداخت. سرانجام با دفاع از پایان‌نامه‌اش با عنوان «کشور هند و کامنولث» از دانشکده حقوق دانشگاه سوربن پاریس دکترای حقوق بین‌الملل گرفت. فعالیت‌های او در دوران تحصیل در اروپا، بیشتر آشنایی با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانی‌های دانشگاه سوربن بود و به‌جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پایان‌نامه دکتری‌اش چیز دیگری ننوشت.
او در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و چند سالی در سمت قاضی دادگستری مشغول به خدمت شد و به تدریس حقوق و ادبیات در برخی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی از جمله: دانشگاه ملی، مدرسه عالی ادبیات، مدرسه عالی بازرگانی و مؤسسه علوم بانکی پرداخت. در سال ۱۳۴۸ به دعوت فضل‌اله رضا رئیس دانشگاه تهران، به همکاری با این دانشگاه پرداخت و براساس تألیفاتی که در زمینه ادبیات انتشار داده بود، جزو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. وی دروس «نقد ادبی و سخن سنجی»، «ادبیات تطبیقی»، «فردوسی و شاهنامه»، «شاهکارهای ادبیات جهان» را در دانشکده ادبیات و «تاریخ تمدن و فرهنگ ایران» را در دانشکده حقوق تدریس می‌کرد و در اواخر زندگی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و در مقطع دکتری ادبیات به تدریس «مکتب‌های ادبی جهان» می‌‌پرداخت.
وی در شمار شاعران توانا و نویسندگان برجسته ایرانی بود و با وجود توانایی‌های شعری‌ از زبان شعر کمتر استفاده کرد و بیشتر به تألیف آثار انتقادی و تحلیلی پرداخت. اما آنچه از سروده‌های وی چاپ شده و در دسترس قرار گرفته‌، نمودار ذوق سرشار و قریحه تابناک او در شاعری بود.
وی بیشتر اوقاتش را صرف در تحقیق آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد. مقالات متعددی از وی در مجلات «پیام نو»، «مجله سخن»، «یغما»، «راهنمای کتاب» و «نگین» چاپ شد و در یکی از همین مقالات به انتقاد از نظام آموزشی دانشگاه‌ها بعد از سال ۱۳۴۷ پرداخت.
او برخی از آثارش را با امضای " م دیده ور" منتشر کرد و "کتاب ابر زمانه و ابر برف" وی در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد. وی در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله درباره فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی نوشت و تأسیس فرهنگسرای فردوسی و انتشار فصلنامه هستی از اقدامات او در زمینه اعتلای فرهنگ و ادب فارسی بود.
در تاریخ ۲۸ آبان ۱۴۰۲، پیکر او را به ایران بازگرداندند و یک روز بعد مراسم تشییع از دانشکده ادبیات تا دانشکده حقوق برگزار شد.
همچنین بزرگداشتی در سالن زنده‌یاد دعایی در موسسه اطلاعات، با خواندن پیام بانو شیرین بیانی (همسر ایشان) و سخنرانی تعدادی از استادان حوزه فرهنگ و هنر برگزار شد.
در ادامه مراسم، در دبیرستان ایرانشهر "محل تحصیل وی" دکتر جلال‌الدین کزازی سخنرانی کرد؛ سپس مراسم تشییع به سوی ندوشن ادامه یافت، که مردم در میدان اسلامی ندوشن از او استقبال کردند و پیکرش به سمت خانه فرهنگی که او وقف کرده‌ است "خانه پدری ندوشن" منتقل شد.
سرانجام دوم آذر خاکسپاری از آرامگاه خیام آغاز و به‌سوی آرامگاه عطار منتقل شد و برابر وصیت‌نامه‌اش در شهر نیشابور که به عنوان بلاکشیده‌ترین شهر از آن نام‌ برده‌ است، به خاک سپرده شد.




#اردیبهشت

۴ اردیبهشت سالروز افتتاح #رادیو

نخستین فرستنده رادیو در ایران، ساعت نوزده ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ با نام «رادیو تهران» گشایش یافت و از فردای آن روز برنامه‌هایش آغاز شد و تنها در تهران قابل دریافت بود.

پیشینه:
در سال ۱۳۰۳ وزارت جنگ مقدمات استفاده از بی‌سیم را فراهم کرد و در سال ۱۳۰۵ بی‌سیم به ایران وارد شد و از سال ۱۳۱۱ موسسات بی‌سیم توسعه‌ پیدا کرد که سرانجام رادیو راه‌اندازی شد. هیئت وزیران روز ۲ مهر ۱۳۱۳ استفاده از رادیو را تصویب کرد و مقرراتی وضع شد که برای نصب آنتن و استفاده از رادیو، اجازه وزارت پست و تلگراف و تلفن لازم بود. در سال ۱۳۱۶ مقدمات گشایش رادیو فراهم شد و به‌دنبال آن در سال ۱۳۱۷ سازمان پرورش‌افکار به‌وجود آمد. این سازمان دارای‌کمیسیون‌های مطبوعات، کیت کلاسیک، سخنرانی، نمایش‌های رادیویی و موسیقی بود. در ۴ اردیبهشت ۱۳۱۹ نخستین فرستنده‌ رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم شمیران افتتاح شد. از سال ۱۳۱۹ رادیو تهران در ۲۴ ساعت فقط ۸ ساعت برنامه اجرا می‌کرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی بود. در سال ۱۳۲۲ رادیو تهران بخش دیگری به‌تعداد بخش‌های قبلی افزود و صبح‌ها نیز برنامه آن سه ساعت افزایش یافت‌ و در سال ۱۳۲۴ برای روزهای تعطیل نیز برنامه‌هایی پخش می‌شد.

توسعه رادیو در ایران:
در آغاز رادیو تهران دارای دو فرستنده "موج متوسط" و "موج‌کوتاه" بود و برای پخش برنامه‌هایش از یک استودیو استفاده می‌کرد. اما در سال ۱۳۲۷ یک فرستنده و یک استودیوی کوچک، در میدان ارگ برای پخش اخبار ایجاد شد. در سال ۱۳۳۶ نام «رادیو تهران» به «رادیو ایران» تبدیل شد و بعدها، فرستنده دومی به‌نام رادیو تهران نیز به‌کار افتاد که در آغاز تنها موسیقی پخش می‌‌کرد.

اهداف و تشکیلات رادیو:
اداره رادیو در آغاز به اداره کل انتشارات و تبلیغات، به مدیریت دکتر عیسی صدیق اعلم، استاد دانشگاه واگذار شد. اهداف و وظایف این اداره عبارت بودند از:
تعیین سیاست و خط‌مشی رادیو،
توسعه فرهنگ عمومی و آشنا کردن مردم به‌اصول زندگی نوین،
توجه به وحدت ملی، مبانی ملیت و حفظ استقلال،
شرح تحولات کشور،
رعایت کامل سیاست دولت در انتشار اخبار،
تأسیس مدرسه برای تربیت گوینده، قصه‌گو و شاهنامه‌خوان،
نصب رادیو و بلندگوی عمومی در مرکز شهر،
تأسیس مدرسه هنرپیشگی.

نخستین کسانی که در رادیو مشغول شدند، از میان فرهنگیان و هنرمندان شایسته بودند.
محمد حجازی "مطیع‌الدوله" نویسنده و داستان‌نویس‌"عبدالرحمن فرامرزی" نویسنده و مدیر روزنامه کیهان‌ "حسینقلی مستعان" داستان‌نویس‌ "ابوالقاسم پاینده" نویسنده‌ "ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی" مترجم‌"
برای تعیین خط مشی و سیاست رادیو، شورای‌عالی انتشارات بر پا شد که اعضای آن‌عبارت بود از: علامه محمد قزوینی، محمدعلی فروغی "ذکاء الملک‌" دکتر قاسم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی "رییس دانشگاه تهران‌" دکتر رضازاده‌شفق، دکتر محمود افشار و استاد علینقی وزیری.

بخش خبر:
مسئول تهیه و پخش اخبار رادیو، خبرگزاری‌پارس بود، که روزگاری آژانس پارس نام داشت‌. در ابتدای کار، آژانس پارس اخبار روزنامه‌ها را قیچی می‌کرد و به‌دست گویندگان رادیو می‌داد. اما رفته رفته، پس از پنج سال، این آژانس به‌یک‌ خبرگزاری جدی تبدیل شد که علاوه بر تهیه و پخش اخبار، هر روز چهار شماره بولتن صبح و عصر از اخبار ایران و جهان تهیه می‌کرد و به رایگان در اختیار روزنامه‌ها قرار می‌داد. گزارش‌های رادیویی نیز یا از فرستنده سیار به‌طور زنده پخش می‌شد یا جریان رویداد، روی نوار، ضبط شده، در بخش اخبار از رادیو پخش‌ می‌‌شد. اخبار خارجی هم از تله تایپ، "دستگاه خودکار خبرگیری‌" که نقش خبرنگار را بازی می‌کرد، دریافت و سپس توسط مترجمان در مدت کوتاهی ترجمه و برای تنظیم خبر رادیویی تحویل سردبیر اخبار می‌شد. پس از تنظیم‌ رادیویی، توسط مسئولان خبرگزاری کنترل و برای پخش به استودیوی رادیو ایران تحویل می‌شد.
پس از انقلاب نام سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران تبدیل به صداوسیما شد.

‎



#اردیبهشت

۴ اردیبهشت سالروز درگذشت #بیژن_ترقی

(زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ تهران — درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ تهران) شاعر و ترانه‌سرا

او ترانه‌های به یاد ماندنی بهار دلنشین، آتش کاروان و برگ خزان را سروده‌ است و مجموعه سروده‌هایش در کتابی با عنوان «آتش کاروان» گرد آمده‌است. وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمع آوری کرده و از جمله به‌نقل خاطراتش با نیمایوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداخته‌ است.
ادامه خاطرات او در کتابی با عنوان «پنجره‌ای به‌باغ گل» از سوی انتشارات بدرقه جاودان  به‌بازار کتاب عرضه شده که در این کتاب به‌چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانه‌هایش پرداخته است.
وی از سال ۱۳۳۵ با رادیو ایران نیز همکاری می‌کرد و فعالیت ادبی‌اش را با استادان ملک‌الشعرای بهار، امیری فیروزکوهی، نیمایوشیج و شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگارش ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
او در سالهای پایانی زندگی یکی از ترانه‌های ماندگارش را سرود تا نشان دهد که دود همچنان از کنده بلند می‌شود، این ترانه ایران جوان نام دارد که با رهبری پیمان سلطانی، بر روی آهنگی از مسیو لومر، نخستین سرود ملی ایران، اجرا شد. این سرود ابتدا با صدای سالار عقیلی و در سال گذشته با تنظیم جدید و با صدای شهرام ناظری به بازار آمد.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.

آثار ماندگار ترقی:
نام ترانه -- نام آهنگساز -- نام خواننده
می‌زده شب - پرویز یاحقی - مرضیه
بیداد زمان - پرویز یاحقی - مرضیه
نسیم فروردین - پرویز یاحقی - مرضیه
رفته بودم - پرویز یاحقی - مرضیه
امید دل من کجایی - پرویز یاحقی - مرضیه
حکایت دل - پرویز یاحقی - الهه
مانده نمانده - پرویز یاحقی - الهه
نگین انگشتری - پرویز یاحقی - الهه
آرد صبا خرمن گل - پرویز یاحقی - الهه
بازآمدم ؛  محلی شیرازی - معین
بادلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار نورسیده - پرویز یاحقی - حمیرا
بهار عشق - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا نفریبی - پرویز یاحقی - حمیرا
مرا تنها نگذاری - پرویز یاحقی - حمیرا
جواب دلم راچه بگویم - پرویز یاحقی - حمیرا
محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
پنجره‌ای به باغ گل - پرویز یاحقی - حمیرا
به کنار لاله و گل - پرویز یاحقی - حمیرا
با دلم مهربان شو - پرویز یاحقی - حمیرا
آهنگ محبت - پرویز یاحقی - حمیرا
صبرم عطا کن ؛ علی تجویدی - حمیرا
پشیمانم - علی تجویدی - حمیرا
دیگر چه خواهی - علی تجویدی - حمیرا
دل‌شکن (یار بیگانه نواز) اکبر محسنی - غلامحسین بنان


#اردیبهشت