خبرگزاری مهر تابنده

💠 #گفتارهای_عرفانی حضرت آقای #مجذوبعلیشاه قدّس‌سرّه‌العزیز

🔹 جلد چهارم - قسمت ۸۳ (صفحه ۲)

او می‌تواند خوب باشد یا نباشد ولی آن که انتخاب از طرف خداست حتماً خوب است و جنسیتی هم با خدا دارد. البتّه اینها را هم خداوند حفظ می‌کند. در تاریخ پیغمبران نوشته‌اند (بخوانید، در تواریخ ما هم هست، بخوانید) که خیلی‌ها را خداوند حفظ کرده تا موعد مشخّصی. در زمان پیغمبر، دارد که روزی دلش گرفت (لابد از دست ماها) خواست در بیابان کمی راه برود. جایی رسید که تک و تنها بود پای درختی و جوی آبی بود نشست. یکی از دشمنان پیغمبر که بارها درصدد این بود که پیغمبر را بکشد، رسید. آمد جلو و گفت: یامحمّد حالا دیگر هیچکدام از مریدانت نیستند که من بترسم یا بتوانند مانع شوند. منم و تو، من شمشیر دارم و تو نداری. زورم هم بیشتر است تو نداری. هر آن می‌خواهم تو را بکشم.
کیست که تو را نگه‌دارد؟ البتّه فارسی نمی‌دانست ولی شاید این شعر را گفت که:

گر نگهدار من آن است که من می‌دانم
شیشه را در بغل سنگ نگه می‌دارد

از این قبیل خیلی هست که پیغمبران گفته‌اند و خبرش به ما رسیده است. مال دیگران خبرش نرسیده، والّا هست. البتّه این وضعیت برای همه هست. ولی تفاوت این است که اینها خود معتقد و مطمئن هستند به اینکه اگر خداوند مصلحت بداند اینها را نگه‌می‌دارد. ولی دیگران نمی‌دانند. من خودم در یک موقعی شد که همینطور تنها بودم، من که گاهی شوخی می‌کنم و می‌گویم تلنگر بزنید می‌افتم با یکی از این... گفت: پوست از کلّه‌ات می‌کنم. حالا یادم آمد ولی آنوقت بهش نگفتم که کلّۀ من هیچ مهم نیست، مال تو باشد، مغزش مهم است که همیشه هست. گفت پوست از کلّه‌ات می‌کنم. چه بگویم؟ بگویم بله، ضعف نشان بدهم؟ یا قوّت نشان بدهم که غلط می‌کنی؟ نه، گفتم: خدایی بالای سر ما هست، اگر خدا قسمت کرده باشد، تو نکنی دیگری خواهد کرد. اگر هم قسمت نکرده باشد، هیچ کار نمی‌توانی بکنی. بعد هم همینطورکه دیدید، الان هستم. معلوم می‌شود نتوانست پوست از کلّه‌ام بکند. یک وقت البتّه دشمنی‌ها به خاطر آن جنبۀ معنوی است که شخص دارد. آیه‌ای در قرآن هست که خدا به پیغمبر می‌گوید اینها تو را تکذیب نمی‌کنند، با تو کار ندارند، اینها دشمن من هستند که به حساب آنها می‌رسم؟ آیه را برای اینکه غلط نخوانم نمی‌گویم. هر جا که دشمنی به آن حساب باشد خود صاحب حساب رسیدگی می‌کند. یک وقت حساب شخصی است، کسی طلبی دارد، می‌آید دعوا می‌کند. خدا می‌گوید شما را آفریدم، جنگل مولا یا باغ وحش مولا، خودتان هر کار می‌خواهید بکنید. البتّه «هر کار می‌خواهید بکنید» را به ما گفته مع‌ذلک برگی از درخت نمی‌افتد مگر خداوند بخواهد. حالا به‌هرجهت بدانید و نگران هیچ چیزی نباشید، نگران آینده نباشید، نگران خودمان باشیم. نه نگران خودمان یعنی خودخواهی، نه!
راجع به خشیت و خوف گفتم از هیچکس جز خداوند نترسید یعنی از کار خودتان در واقع. یک مثل عامیانه‌ای است که می‌گویند: خدا اگر نجّار نیست ولی در و تخته را خوب به هم جور در می‌آورد. حالا هم همینطور است. بنی‌امیّه می‌خواستند تشیّع را ظاهراً از بین ببرند، سیاستِ مُدارای ائمه ما موجب شد که ماند، خیلی هم قوی ماند. بعداً هم همینطور دشمنی‌ها بود. دیدید در یک روزگار اسم علی را نمی‌بردند، حتّی روی بچّه‌های خود اسم علی و حسن و حسین و فاطمه نمی‌گذاشتند. داستان آن سیّاح را گفته‌ام. ولی امروز نه، همینطور تصوّف، صوفی که ما می‌گوییم مغز تشیّع و شیعۀ واقعی است، به قول سیّدحیدرآملی شیعۀ واقعی صوفی است و صوفی واقعی شیعه است. غیر این نمی‌شود. امروز عملاً اینطور شده، حتّی در یک مدّت کوتاه عمر خودمان که خیلی عمرمان نسبت به تاریخ بشریت کوتاه است. تازه اسلام که ۱۴۰۰ سال است و آخرهای بشریت است، در این ۱۴۰۰ سال دقّت کنید، تشیّع و تصوّف خیلی زیر و بم داشته. یکی (مرحوم هادی حائری بود به نظرم) تعریف می‌کرد از حجت‌الاسلام شفتی که از مشهد بود. به‌هرجهت، خیلی دشمنی‌ها کردند خیلی‌ها هم شهید دادند، نگویید پس چرا شهید دادند، الان برای شما چه فرقی می‌کند که حضرت مجذوب‌علیشاه خودشان رحلت کرده باشند یا ایشان را کشته باشند؟ چه فرقی می‌کند؟ این فرق را می‌کند که حالا که شهید شده‌اند هر روز این را می‌زنند در سر اینها که حضرت را شهید کردند. ولی اگر خودشان رحلت می‌کردند، نه! اگر اینها شهید می‌شوند راه خودشان را می‌روند، سرورشان امام حسین است که این سخن بگذار تا وقت دگر.
دیروز خیلی کسل بودم ولی امروز الحمدلله بهترم.

‏🔹💠🔹💠🔹💠🔹

🔹 خبرگزاری #مهرتابنده

🔗 t.me/MehrTabandeh

🔗 instagram.com/MehrTabandeh

هــو
‏۱۲۱

💠 #گفتارهای_عرفانی حضرت آقای #مجذوبعلیشاه قدّس‌سرّه‌العزیز

🔹 جلد چهارم - قسمت ۸۳ (صفحه ۱)

🔸 موضوع: تغییر عادت مدّت کوتاهی خوب است و رفع خستگی می‌کند ولی مدّت طولانی قابل تحمل نیست - خداوند خلقی را که آفریده برای هر کس محدودیت‌هایی گذاشته است - خلیفه‌ای که خدا انتخاب می‌کند وکیل اوست ولی آنکه مردم انتخاب می‌کنند وکیل مردم است - خداوند نگه‌دارنده است، نگران هیچ چیز نباشید - تصوّف، صوفی که می‌گوییم، مغز تشیّع و شیعۀ واقعی است.

▫️ صبح یکشنبه ۱ شهریور ۱۳۸۸ شمسی

بسم‌الله الرّحمن الرّحيم

هوا را نمی‌شود نادیده گرفت، در مورد همین احساس تفاوت هوا مثلاً می‌شود بگوییم غذاهای فلان جا خوب نیست، یا آن را خوب ندیدیم ولی هوا را نمی‌شود اینطور گفت. تفاوت هوای اینجا با هوای آنجا همین‌قدر هم تفاوت هست با آب و هوای مملکتی که آن هم آدم را خسته می‌کند. به‌هرجهت هم یک خرده خستگی بین راه و هم تفاوت غذا و اینها مرا ناراحت کرده بود. تغییر عادت مدّت کوتاهی خوب است و رفع خستگی می‌کند ولی مدّت طولانی قابل تحمّل نیست. مثالی می‌زنم که در همۀ جانداران همینطور است حیوانات هم همینطور هستند. انسان هم که همان افضل حیوانات است همینطور است به این جهت ما می‌بینیم از شش جهت اسیریم. حال ما باید بگوییم چهار طرف چون جلو، پشت سر و این طرف و آن طرف، ولی می‌گوییم شش جهت یک بار در قرآن برای شیطان شش طرف قائل شده گفته این چهار طرف به اضافۀ از بالا و پایین به او مجال داده‌ایم. حالا غیر از شیطان که شیطانی بودن یا انسانی بودن ما را مورد حمله قرار می‌دهد، عوامل طبیعی ما را از چهار طرف مورد حمله قرار می‌دهد یا شاید هم از شش طرف، برای اینکه یک‌بار ممکن است کسی زیر آوار بماند از بالا بیاید یا زلزله بیاید زیر پای او تکان می‌خورد به این جهت باید همیشه این حساب را بکنید، هم برای خودمان حساب کنیم هم از دیگران توقّعی که داریم، همانطور توجّه داشته باشیم یعنی توجّه به اینکه همه در همین محیط هستیم. یک وقتی مثلاً به آکواریوم نگاه می‌کنیم به این ماهی‌ها، بعد فکر می‌کنیم این ماهی که محبوس است و نمی‌تواند از آب بیرون بیاید، ولی اگر خود آن ماهی زبان داشت از او می‌پرسیدند می‌گفت دلم برای بشر می‌سوزد که نمی‌تواند بیاید در این دریا و جای وسیعی که من دارم و زندگی می‌کنم، او نمی‌تواند بیاید و محبوس است. هر دو راست می‌گوییم ولی خلقتی را که خدا آفریده برای هرکس محدودیت‌هایی گذاشته است. حالا ما به سایر حیوانات کاری نداریم وقتی به خودمان پرداختیم و خیالمان راحت شد آنوقت به آنها می‌پردازیم گواینکه خداوند همۀ آنها را در اختیار ما قرار داده ولی ما ماهی را برمی‌داریم و در جعبه‌ای می‌گذاریم می‌گوییم بسم‌الله حالا محدودیت تو از من بیشتر است. وقتی خداوند می‌گوید می‌خواهم بشری که خلیفۀ من در زمین باشد را بیافرینم، نمی‌گوید از اینهایی که هستند یکی را خلیفه قرار می‌دهم، نه! خلیفۀ جدیدی را می‌خواهد بیافریند. این خلیفۀ جدید باید توجّه کند که خود او، درست است در محیطی که خداوند انسان را خلیفه قرار داده باید یک تشابه و تناسبی بین او که خلیفه است و یعنی حاکم بر آنهاست با خود آنها باشد. در خود انسان‌ها ببینید، هیچوقت یک شیر نمی‌آید بر جامعۀ انسان‌ها حکومت کند حکومت یعنی خداوند انسان‌ها را آفرید از جنس خودشان بر آنها حاکم کرد در مورد همسر هم همینطور است که خدا منّت می‌گذارد سر ما و می‌گوید: وَمِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً (سوره روم، آیه ۲۱)، خداوند از جنس خودتان برایتان همسر آفریده به همین دلیل هم کسی را که خدا برای ما خلیفه می‌کند از جنس بشر است. حالا اگر خداوند خلیفه کند از جنس بشر کدام یک را انتخاب می‌کند؟ اگر خود مردم باشند که خدا دلش بخواهد به مردم الهام می‌کند که آدم خوبی را انتخاب کنند. مثلاً بین همان بنی‌امیّه که اصلاً شروع خرابی اسلام از آنها بود عمربن‌عبدالعزیزی بود گواینکه او را مردم انتخاب نکردند ولی خود خداوند طوری مقرّر کرد که او خلیفه شود. که حتّی ائمۀ ما حضرت سجّاد هم از او بدگویی نکردند؛ از شخص او. ولی بطور کلّی دیدیم بنی‌امیّه همه خراب هستند. بنی‌عبّاس همه خرابند. ولی خداوند وقتی کسی را می‌خواهد انتخاب کند، کسی را انتخاب می‌کند که در عین این که از جنس بشر است یک تناسبی با خداوند داشته باشد. خلیفه یعنی چه؟ (البتّه در نانوایی‌ها هم خلیفه می‌گویند آن هم یک خلیفه است.) ولی خلیفه در لغت یعنی نماینده، وکیل. خداوند یکی را که به‌اصطلاح لیاقت این را داشته باشد که با خود خدا در ارتباط باشد انتخاب می‌کند. پس آن که خود او انتخاب می‌کند وکیل اوست. آن که مردم انتخاب می‌کنند وکیل مردم است.

‏🔹💠🔹💠🔹💠🔹

🔹 خبرگزاری #مهرتابنده

🔗 t.me/MehrTabandeh

🔗 instagram.com/MehrTabandeh

هــو
‏۱۲۱

💠 #گفتارهای_عرفانی حضرت آقای #مجذوبعلیشاه قدّس‌سرّه‌العزیز

🔹 جلد چهارم - قسمت ۸۲

🔸 موضوع: خوف، ترس از این چه الان در آن هستیم یا گذشته یا آینده که گیر کرده‌ایم و هیچ‌کاری هم نمی‌توانیم بکنیم - خشیت، بیم و ترس است توأم با احساس ابهت - قدرت خدا و حضور خدا را در همه جا احساس کنیم - جز از خداوند از هیچکس نترسید - فرشتۀ خداوند یعنی یکی از وسائل و اقتدارات خداوند - کسی که به خداوند تکیه می‌کند، همان خدا او را بس است.

▫️ صبح شنبه ۳۱ مرداد ۱۳۸۸ شمسی (جلسه خواهران ایمانی)

بسم‌الله الرّحمن الرّحيم

دو تا لغت عربی است که ما به فارسی ترجمه می‌کنیم، یکی خوف که ترس ترجمه می‌کنند. خوف یعنی ترس از این چه الان در آن هستیم، یا گذشته و آینده. و اینکه گیر کردیم در این و هیچ‌کاری هم نمی‌توانیم بکنیم. کسی افتاده مثلاً در این باتلاق‌ها، مرداب که هر چه پا بزند پایین‌تر می‌رود، این خوف دارد. بعد هیچ کاری هم نمی‌تواند بکند. امّا لغت دیگری خشیت که خشیت بیم و ترسی است توأم با احساس اُبهت. مثلاً کسی به فرض می‌رود پیش انوشیروان که دادگر است این خشیت دارد، می‌ترسد از اینکه شایسته اُبهت و شخصیت انوشیروان نتواند حرفی بزند یا نتواند کاری بکند. این را می‌گویند خشیت. قرآن هم یک چند جا خشیت را اسم برده. در جایی می‌گوید: إِنَّما یَخْشَى اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ (سوره فاطر، آیه ۲۸)، علما در مقابل خداوند خشیت دارند. یعنی می‌دانند که خداوند ظلم نمی‌کند. و جزییات زندگی آنها را خوب و بدشان را خبر دارد، می‌بیند و دیده است. با این خیال می‌رود مثلاً پیش انوشیروان. این خشیت دارد امّا همین شخص مجبور بشود برود پیش ضحّاک ماردوش. می‌رود پیش ضحّاک ماردوش، جز خوبی در کارنامه‌اش چیزی نیست. همه‌اش خوبی کرده حالا هم که می‌رود برای یک کار خیر می‌رود. می‌رود مثلاً می‌گوید: فلان کس مریض یا نیازمند است به او برسید. ولی این خوف را دارد که مبادا بعضی صحبتی کرده باشند این با من بد باشد تا رفتم، جواب سلام من را ندهد، بگوید: گردنش را بزنید. این فرق خوف و خشیت است. البتّه خشیت چون در مقابل خداوند است. خداوند عادل و دانا و ما خشیت داریم، امید به خیر هم هست، این است که می‌رود پیش انوشیروان. اُبهت دارد حس می‌کند. خوف هم دارد می‌ترسد که مبادا بی‌تربیتی کند و مناسب شأن او کاری نتواند بکند، ولی امید هم دارد که او برایش خیری برساند، کار خیر. در قرآن هم چند بار آمده است.
من یک جا به کسی سفارش کردم، البتّه این سفارشی نیست که برای همه همیشه واجب باشد آن موقع لازم بود گفتم همۀ فقرا، بلکه همۀ دوستان، بگو از هیچکس نترسید جز از خداوند. برای اینکه از خداوند هم انسان خوف ندارد. خداوند عادل است بیخود تصمیمی نمی‌گیرد، می‌شود خشیت. از هیچکس نترسید جز از خداوند. در ظاهرش خیلی شجاع می‌شوند ولی در باطنش چون خداوند همیشه با ما است به این معنی که همانطورکه روح ما از تمام وضعیت بدن ما خبر دارد می‌داند دستش دارد می‌خارد باید بخاراند، می‌داند پایش درد می‌کند باید دراز کند همۀ اینها را می‌داند. این یک مثال کوچکی است برای اینکه قدرت خدا و حضور خداوند را در همه جا احساس کنیم. البتّه این یک درجه و مقامی است که خود این درجه و مقام هم ارزش دارد؛ غیر از این. در تورات مثلاً می‌خوانیم چون آنجا عبارت ساده‌ای خیلی ساده بوده. تورات وقتی بوده که بشر خدایی را هم که مجسّم می‌کرده یک خدایی با چشم و گوش و دست و پا و اینطور مثل انسان بوده. می‌گفته یک چنین چیزی شکل انسانی خداست، ولی کم‌کم خداوند می‌خواست به این مردم بفهماند که نه! این که شما می‌گویید خدا نیست می‌گوید آدم بعد که رفت بعد که شیث را به جانشینی تعیین کرد فرشتۀ خداوند آمد به نزد شیث گفت: من همیشه با تو هستم. فرشتۀ خداوند یعنی یکی از اقتدارات و وسایل خداوند. یعنی همین همراه بودن. بنابراین ما اگر این احساس را بکنیم در هر موردی که خداوند با ما است دیگر خوف نداریم، خشیت هم که همیشه داریم؛ یعنی از خدا می‌خواهیم که خوب زندگی کنیم. منتها خوف نداریم. اینکه نه اولیای خدا، إِنَّ أَوْلِیاءَ اللهِ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاهُمْ یَحْزَنُون‏ (سوره یونس، آیه ۶۲)، اولیای خدا خوف ندارند نگفته خشیت ندارند. خوف ندارند و حزن ندارند برای اینکه می‌دانند آنچه کردند به نیّت تقرّب به خداوند بوده و از این حیث خلاف امر خدا کاری نکردند. حزنی هم ندارند. حزن یعنی نگرانی که بعد از این چه‌کار خواهد شد. آن را هم ندارند برای اینکه می‌گویند آن آیه وَمَنْ یَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللهَ بالِغُ أَمْرِهِ (سوره طلاق، آیه ۳)، کسی که به خداوند تکیه می‌کند همان خدا بس است؛ خدا به کارهایش می‌رسد.

‏🔹💠🔹💠🔹💠🔹

🔹 خبرگزاری #مهرتابنده

🔗 t.me/MehrTabandeh

🔗 instagram.com/MehrTabandeh