⏬

تا آنجایی که اطلاع دارم نویسنده این متن از اساتید فلسفه یکی از دانشگاههای کشور است

ایشان مثلا نسخه تاریخ ادبیات فارسی را در یک جمله پیچیده و برای تحقیر بیشتر آن نوشته است: «کل ادبیات به اصصلاح عاشقانه ما سرشار است از غرغرهای رقت انگیز و ادعاهای گزاف و واهی.» او در یک جمله «دال مرکزی» شعر فارسی به ویژه سبک عراقی را که از سنایی و عطار تا غزلهای سعدی و حافظ و آثار جاودانه مولوی را شامل می شود را به غرغرهای رقت انگیز تشبیه کرده است و در همان ابتدا اتمام حجت کرده است که اگر کسی چنین گزاره ای را قبول ندارد از خواندن متن صرف نظر کند.

نویسنده چنین چیزی حتی بدیهیات اولیه ادبیات فارسی و کلا ادبیات را نمی‌شناسند و تصور می کند که ادبیات فارسی غرغرهای رقت انگیز است. اما قواعد اولیه گفتار و نوشتار حکم می‌کند که انسان درباره چیزی که هیچ چیزی از آن نمی داند، زبان به سخن نگشاید.
ادبیات فارسی منبع بزرگ و عظیم فکر و اندیشه و فلسفه و جامعه‌شناسی و هنر و در کل علوم انسانی است و تا زمانی که علوم انسانی ما از دل این سنت استخراج نشود، چنین یاوه‌‌هایی با نام استاد و...، به خورد دانشجویان نگون‌بخت داده خواهد شد.
@kharmagaa