🔹 بلوچ و بلوچستان در دانشنامه جهان اسلام
━━━≼🔸≽━━━
📃 کلیات
🪶 برایان اسپونر
━━━≼🔸≽━━━
🔹 در داخل بلوچستان، جمعیت از نظر قومی یکدست نیست؛ برخی از گروه‌ها را خودشان و دیگران بلوچ می‌خوانند، با این معنای ضمنی که ایشان اعقاب کسانی هستند که هنگام ورود به منطقه بلوچ بوده‌اند؛ در حالی که دیگران -گرچه اکنون عضو جامعه بلوچ شناخته می‌شوند و در قیاس با جهان بیرونی بلوچ به‌شمار می‌آیند- در درون جامعه بلوچ به نام‌های عشیره‌ای (مانند نوشیروانی، گیچْکی بارَکزایی) و تیره‌ای (مانند برهویی، دهوار، غُلام جطگال / جدگال، مید) شناخته شده‌اند، با این معنای ضمنی که ایشان در دوران بالنسبه متأخر هویت بلوچی یافته‌اند، نه بدان معنی که بدین‌سبب غریبه به حساب می‌آیند. برخی از این «بلوچ‌ها» قبل از ورود بلوچ در این منطقه وجود داشته‌اند؛ دیگران (مثلاً بارکزایی که تا همین اواخر اصل و نسب ایشان افغان بود) بعداً آمده‌اند.
🔹 بازماندگان دوران خود‌مختاری بلوچ‌ها و دوران سلطهٔ انگلیسیان (۱۶۶۶-۱۹۲۷م) -که عمدتاً بازرگانان هندو، سیک یا اسماعیلی‌اند- بلوچ به‌شمار نمی‌آیند. بلوچی زبان مکالمهٔ میان قوم‌ها و قبیله‌های مختلف بوده است. اگرچه تکلم به زبان بلوچی معمولاً به جذب شدن فرد یا گروه در بلوچ‌ها می‌انجامیده، ظاهراً مسلمان بودن از شرایط لازم آن بوده است. با وجود این، بلوچ‌های مکران که در قرن دهم به فرقه ذکری گرویدند باز هم بلوچ شمرده می‌شدند. بلوچ‌ها كلاً مدعی هستند که همه مسلمان حنفی مذهب‌اند، گو اینکه، گذشته از ذکریان (که هنوز هم وجود دارند ولی به‌ندرت سخنی دربارهٔ ایشان گفته می‌شود)، گروه‌های شیعی‌مذهب کوچکی نیز در حواشی شمال‌غربی بلوچستان ایران وجود دارند؛ ولی در نقاط شرقی‌تر دیده نمی‌شوند.
#تاریخ
🔸@balochs_history
━━━≼🔸≽━━━
📃 کلیات
🪶 برایان اسپونر
━━━≼🔸≽━━━
🔹 در داخل بلوچستان، جمعیت از نظر قومی یکدست نیست؛ برخی از گروه‌ها را خودشان و دیگران بلوچ می‌خوانند، با این معنای ضمنی که ایشان اعقاب کسانی هستند که هنگام ورود به منطقه بلوچ بوده‌اند؛ در حالی که دیگران -گرچه اکنون عضو جامعه بلوچ شناخته می‌شوند و در قیاس با جهان بیرونی بلوچ به‌شمار می‌آیند- در درون جامعه بلوچ به نام‌های عشیره‌ای (مانند نوشیروانی، گیچْکی بارَکزایی) و تیره‌ای (مانند برهویی، دهوار، غُلام جطگال / جدگال، مید) شناخته شده‌اند، با این معنای ضمنی که ایشان در دوران بالنسبه متأخر هویت بلوچی یافته‌اند، نه بدان معنی که بدین‌سبب غریبه به حساب می‌آیند. برخی از این «بلوچ‌ها» قبل از ورود بلوچ در این منطقه وجود داشته‌اند؛ دیگران (مثلاً بارکزایی که تا همین اواخر اصل و نسب ایشان افغان بود) بعداً آمده‌اند.
🔹 بازماندگان دوران خود‌مختاری بلوچ‌ها و دوران سلطهٔ انگلیسیان (۱۶۶۶-۱۹۲۷م) -که عمدتاً بازرگانان هندو، سیک یا اسماعیلی‌اند- بلوچ به‌شمار نمی‌آیند. بلوچی زبان مکالمهٔ میان قوم‌ها و قبیله‌های مختلف بوده است. اگرچه تکلم به زبان بلوچی معمولاً به جذب شدن فرد یا گروه در بلوچ‌ها می‌انجامیده، ظاهراً مسلمان بودن از شرایط لازم آن بوده است. با وجود این، بلوچ‌های مکران که در قرن دهم به فرقه ذکری گرویدند باز هم بلوچ شمرده می‌شدند. بلوچ‌ها كلاً مدعی هستند که همه مسلمان حنفی مذهب‌اند، گو اینکه، گذشته از ذکریان (که هنوز هم وجود دارند ولی به‌ندرت سخنی دربارهٔ ایشان گفته می‌شود)، گروه‌های شیعی‌مذهب کوچکی نیز در حواشی شمال‌غربی بلوچستان ایران وجود دارند؛ ولی در نقاط شرقی‌تر دیده نمی‌شوند.
#تاریخ
🔸@balochs_history