هنوز تو را دوست دارم، آری، میان این چیزهای سرد.
گاه می‌رود بوسه‌های من به سوی آن ناوهای سنگینی
که دریا را می‌روند و گویی نه به آهنگ کرانه‌یی.
می‌بینم که، همچو آن لنگرهای کهنه، فراموشم.
عصر چون کرانه می‌کند، اسکله‌ها غمناک‌ترند.
زندگیم به خستگی می‌گراید و بی‌میلی.
عاشقم به آنچه ندارم. و سخت دوری تو.
بیزاریم کلنجار می‌رود با شفق‌های آرام.
اما شب می‌آید و خواندنم می‌آغازد.
ماه کوک خوابش را می‌چرخاند.
مرا درشت‌ترین ستاره‌ها می‌نگرند با چشمهای تو.
و همچنان که دوستت می‌دارم،
کاج‌ها در باد
نام تو را می‌خواهند
با برگ‌های سیمی‌شان آواز کنند.

(نرودا، ترجمه‌ی بیژن الهی، از شعر «این‌جا تو را دوست دارم»)


The Weeping Meadow
Theodoros Angelopoulos
2004
Music: Eleni Karaindrou

#theweepingmeadow
#theodorosangelopoulos
#elenikaraindrou

@artforartt
@edmaanart