ریشه جشن کریسمس در فستیوال باستانی کرونیا در یونان
علی افشاری
🔺 اگرچه امروز جشن کریسمس و آغاز سال نو‌میلادی به مذهب مسیحیت کاتولیک و پروتستان گره خورده است! اما در واقع ریشه‌های آن قدیمی‌تر بوده و مسیحیت با تاخیری بیش از سه قرن خود را با آن تطبیق داده است. جشن مریسمس جزو آئین‌های امضایی مسیحیت است نه تاسیسی.
🔺 جشن کریسمس شکل تغییر یافته شادی زمستانی رومی‌ها در نیمه دوم دسامبر در زمان انقلاب زمستانی است. نام آن فستیوال ساتورنالیا (Saturnali) بود. در این روز که به آیین مذهبی چندخدائی و پگانیسم تعلق داشت، به افتخار خدای بزرگ رم، ساتورن برگزار می‌شد. ساتورن خدای کشاورزی و برداشت محصول بود. به مدت یک هفته مقررات اخلاقی و‌اجتماعی شل می‌شد و افراد برای لذت و شادی رها می‌شدند.
🔺 اما رومی‌ها این آیین مذهبی را از یوناتی‌ها اقتباس کردند. در واقع جشن کرونیای یونان که به افتخار کرونوس خدای بزرگ پیشاالمپس و رهبر جوان تیتان‌های نسل اول برگزار می‌شد که توسط پسرش زئوس سرنگون شد.
🔺 در این روز یونانی‌های باستان با رها کردن تمامی قیود و‌هنجارها به میگساری، رقص، تللذ جنسی و خلسه مذهبی می
پرداختند. شاه و گدا در این روز برابر بودند و با تعلیق امتیازهای اجتماعی همه به شکل برابر دور میزها می‌نشستند.
🔺 این جشن بعدا به رم منتقل شد و سپس از رم به مسیحیت و سپس به دنیای غرب و پیرامونی انتقال یافت. پیروان آئین مهر (میترائیسم) نیز این روز را زمان ظهور میترا می‌دانستند و در این چارچوب هم در رم قدیم پاس داشته می‌شد. اما قدمت جشن مذهبی و فرقه‌ای اسرارآمیز کرونیا بیشتر است که ممکن است منشا آن با آئین پاسداشت انقلاب زمستانی میترائیسم یکسان باشد و به دوران سومر در میان رودان «جشن پاسداشت شمش، خدای خورشید» برسد.
🔺 البته مسیحیت شکل جشن ساتورنالیا را حفظ کرد و محتوی آن را بخصوص شل کردن قواعد اخلاقی و شادی بی قید و بند را تغییر داد. محتوی مسیحی هم در طول ۱۸ قرن گذشته دستخوش تغییر زیادی شده و در قرن اخیر دیگر کاملا تجاری و سکولار شده است.
@Aliafshari52
علی افشاری
🔺 اگرچه امروز جشن کریسمس و آغاز سال نو‌میلادی به مذهب مسیحیت کاتولیک و پروتستان گره خورده است! اما در واقع ریشه‌های آن قدیمی‌تر بوده و مسیحیت با تاخیری بیش از سه قرن خود را با آن تطبیق داده است. جشن مریسمس جزو آئین‌های امضایی مسیحیت است نه تاسیسی.
🔺 جشن کریسمس شکل تغییر یافته شادی زمستانی رومی‌ها در نیمه دوم دسامبر در زمان انقلاب زمستانی است. نام آن فستیوال ساتورنالیا (Saturnali) بود. در این روز که به آیین مذهبی چندخدائی و پگانیسم تعلق داشت، به افتخار خدای بزرگ رم، ساتورن برگزار می‌شد. ساتورن خدای کشاورزی و برداشت محصول بود. به مدت یک هفته مقررات اخلاقی و‌اجتماعی شل می‌شد و افراد برای لذت و شادی رها می‌شدند.
🔺 اما رومی‌ها این آیین مذهبی را از یوناتی‌ها اقتباس کردند. در واقع جشن کرونیای یونان که به افتخار کرونوس خدای بزرگ پیشاالمپس و رهبر جوان تیتان‌های نسل اول برگزار می‌شد که توسط پسرش زئوس سرنگون شد.
🔺 در این روز یونانی‌های باستان با رها کردن تمامی قیود و‌هنجارها به میگساری، رقص، تللذ جنسی و خلسه مذهبی می
پرداختند. شاه و گدا در این روز برابر بودند و با تعلیق امتیازهای اجتماعی همه به شکل برابر دور میزها می‌نشستند.
🔺 این جشن بعدا به رم منتقل شد و سپس از رم به مسیحیت و سپس به دنیای غرب و پیرامونی انتقال یافت. پیروان آئین مهر (میترائیسم) نیز این روز را زمان ظهور میترا می‌دانستند و در این چارچوب هم در رم قدیم پاس داشته می‌شد. اما قدمت جشن مذهبی و فرقه‌ای اسرارآمیز کرونیا بیشتر است که ممکن است منشا آن با آئین پاسداشت انقلاب زمستانی میترائیسم یکسان باشد و به دوران سومر در میان رودان «جشن پاسداشت شمش، خدای خورشید» برسد.
🔺 البته مسیحیت شکل جشن ساتورنالیا را حفظ کرد و محتوی آن را بخصوص شل کردن قواعد اخلاقی و شادی بی قید و بند را تغییر داد. محتوی مسیحی هم در طول ۱۸ قرن گذشته دستخوش تغییر زیادی شده و در قرن اخیر دیگر کاملا تجاری و سکولار شده است.
@Aliafshari52