🔻(ادامه) طینت مؤمن و طینت کافر؛
صالح بن سهل نقل کرده، به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: فدایتان شوم! خداوند #طینت مؤمن را از چه چیزی آفریده است؟
ایشان علیه‌السلام فرمودند: از طینت پیامبران، پس هیچ گاه #نجس نمی‌شود.
📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۵
➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄
یحیی بن عبدالله بن حسن از پدرش و امام صادق علیه‌السلام، و آن دو از پدرشان، از جدشان نقل کرده‌اند:
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: در #بهشت چشمه ای وجود دارد که از #شهد شیرین تر و از کَرِه نرم تر و از #یخ سردتر و از #مُشک خوش بوتر است و در آن طینتی وجود دارد که خداوند عزوجل ما را از آن آفرید و #شیعیان ما را نیز از آن آفرید؛ هر کسی که از آن طینت نباشد، از ما و شیعیان ما نیست.
آن طینت همان میثاقی است که خداوند عزوجل #ولایت علی بن أبی طالب عليهماالسلام را بر آن گرفته است.
عبید [بن مهران که یکی از افراد موجود در زنجیره این حدیث است] نقل کرده، این حدیث را بر امام باقر علیه‌السلام عرضه کردم؛ ایشان فرمودند: یحیی بن عبدالله درست برایت گفته است، پدرم از جدم، از پیامبر صلی الله علیه و آله همین طور برایم نقل فرمود.
📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۶
➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄
جابر جعفی علیه‌السلام از امام باقر علیه‌السلام و الیه التسلیم و ایشان از طریق پدرانشان علیهم‌السلام و الیهم التسلیم در ضمن حدیثی طولانی، از امیرالمؤمنین علیه‌السلام و الیه التسليم نقل کرده‌اند که:
خداوند تبارک و تعالی به فرشتگانش فرمود: «إِنِّی خالِقٌ بَشَراً مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» حجر/۲۸ و ۲۹ {و هنگامی را که پروردگار تو به فرشتگان گفت " من بشری را از گلی خشک از گلی #سیاه و #بدبو خواهم آفرید * پس وقتی آن را درست کردم و از #روح خود در آن دمیدم، پیش او به #سجده در افتید}.
و این مقدمه‌ای برای آفرینش #آدم بود، قبل از این که خداوند آدم را بیافریند، و احتجاجی بر فرشتگان از جانب خداوند بود.
پروردگار ما تبارک و تعالی، با دست راست خود مشتی از آن آب صاف و گوارا برداشت، البته هر دو دست خداوند، دست راست هستند، و آن را در دست خود تبدیل به گِل کرد و آن گِل، خشک شد و خداوند به آن فرمود:
همه پیامبران و رسولان و بندگان صالح و ائمه هدایت گر و دعوت کنندگان به بهشت و پیروان آن‌ها تا روز #قیامت از تو آفریدم و مرا باکی نیست و از آن چه که می‌کنم سؤال نمی‌شوم «وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» أنبیاء/۲۳ {و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}.
سپس مشتی از آب شور و تلخ برداشت و آن را در دست خود تبدیل به گِل کرد و آن گِل، خشک شد و سپس به آن گفت:
همه ستم گران و فراعنه و یاغیان و برادران شیاطین و دعوت کنندگان به آتش و پیروان آن‌ها تا روز قیامت را از تو آفریدم و مرا باکی نیست و از آن چه که می‌کنم سؤال نمی‌شوم «وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» {و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}، و در آن شرط #بداء نیز کرد، ولی در اصحاب #یمین بدائی شرط نکرد.
سپس آن دو آب را در دستانش مخلوط کرد و تبدیل به #گل کرد و سپس در حالی که چکیده (سلاله) گلی شده بودند آن دو را در جلوی #عرش خود ریخت...
📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٣٧ ح١۶
➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄
✍️بیان؛
در این روایت آمده است: "هر دو دست خداوند، دست راست هستند"، یعنی هر دو دست خداوند تبارک و تعالی دارای صفت کمال هستند و در هیچ یک از آن دو نقصی نیست، زیرا چپ، از راست بی بهره است.
و به کار بردن این کلمات درباره خداوند به شیوه مجاز و استعاره است و خداوند از تشبیه و تجسیم منزه است.
از آن جا که دست، کنایه از قدرت است، محتمل است که مقصود از دست راست، قدرت بر رحمت و نعمت و فضل باشد و مقصود از دست چپ، قدرت بر عذاب کردن و قهر و فرو فرستادن بلا باشد، و معنا این باشد که عذاب و قهر و بیمار نمودن و میراندن و سایر مصیبت‌ها و کیفرهای خداوند، همه لطف و رحمت هستند، زیرا مشتمل بر حکم پنهانی و مصلحت‌های عمومی می‌باشند.
می‌توان این مطلبی که در دعاها آمده که "خیر در دو دست توست" را نیز همین گونه تفسیر کرد.
"صلصال" به معنای گل خشکی است که با رمل مخلوط شده و هنگامی که خشک می‌شود [با راه رفتن بر روی آن] صدا می‌دهد.
"سلالۀ" یک چیز، به معنای عصاره آن است که با جذب و فشردن از آن خارج می‌شود.
(برای توضیح و شرح بیشتر «سلاله»، به شرح «سلالة النبیین» در زیارت شریف جامعه کبیره رجوع کنید)
#طینت #مؤمن #کافر
صالح بن سهل نقل کرده، به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: فدایتان شوم! خداوند #طینت مؤمن را از چه چیزی آفریده است؟
ایشان علیه‌السلام فرمودند: از طینت پیامبران، پس هیچ گاه #نجس نمی‌شود.
📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۵
➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄
یحیی بن عبدالله بن حسن از پدرش و امام صادق علیه‌السلام، و آن دو از پدرشان، از جدشان نقل کرده‌اند:
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: در #بهشت چشمه ای وجود دارد که از #شهد شیرین تر و از کَرِه نرم تر و از #یخ سردتر و از #مُشک خوش بوتر است و در آن طینتی وجود دارد که خداوند عزوجل ما را از آن آفرید و #شیعیان ما را نیز از آن آفرید؛ هر کسی که از آن طینت نباشد، از ما و شیعیان ما نیست.
آن طینت همان میثاقی است که خداوند عزوجل #ولایت علی بن أبی طالب عليهماالسلام را بر آن گرفته است.
عبید [بن مهران که یکی از افراد موجود در زنجیره این حدیث است] نقل کرده، این حدیث را بر امام باقر علیه‌السلام عرضه کردم؛ ایشان فرمودند: یحیی بن عبدالله درست برایت گفته است، پدرم از جدم، از پیامبر صلی الله علیه و آله همین طور برایم نقل فرمود.
📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٢۶
➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄
جابر جعفی علیه‌السلام از امام باقر علیه‌السلام و الیه التسلیم و ایشان از طریق پدرانشان علیهم‌السلام و الیهم التسلیم در ضمن حدیثی طولانی، از امیرالمؤمنین علیه‌السلام و الیه التسليم نقل کرده‌اند که:
خداوند تبارک و تعالی به فرشتگانش فرمود: «إِنِّی خالِقٌ بَشَراً مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ» حجر/۲۸ و ۲۹ {و هنگامی را که پروردگار تو به فرشتگان گفت " من بشری را از گلی خشک از گلی #سیاه و #بدبو خواهم آفرید * پس وقتی آن را درست کردم و از #روح خود در آن دمیدم، پیش او به #سجده در افتید}.
و این مقدمه‌ای برای آفرینش #آدم بود، قبل از این که خداوند آدم را بیافریند، و احتجاجی بر فرشتگان از جانب خداوند بود.
پروردگار ما تبارک و تعالی، با دست راست خود مشتی از آن آب صاف و گوارا برداشت، البته هر دو دست خداوند، دست راست هستند، و آن را در دست خود تبدیل به گِل کرد و آن گِل، خشک شد و خداوند به آن فرمود:
همه پیامبران و رسولان و بندگان صالح و ائمه هدایت گر و دعوت کنندگان به بهشت و پیروان آن‌ها تا روز #قیامت از تو آفریدم و مرا باکی نیست و از آن چه که می‌کنم سؤال نمی‌شوم «وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» أنبیاء/۲۳ {و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}.
سپس مشتی از آب شور و تلخ برداشت و آن را در دست خود تبدیل به گِل کرد و آن گِل، خشک شد و سپس به آن گفت:
همه ستم گران و فراعنه و یاغیان و برادران شیاطین و دعوت کنندگان به آتش و پیروان آن‌ها تا روز قیامت را از تو آفریدم و مرا باکی نیست و از آن چه که می‌کنم سؤال نمی‌شوم «وَ هُمْ یُسْئَلُونَ» {و[لی] آنان [- انسان ها] سؤال خواهند شد}، و در آن شرط #بداء نیز کرد، ولی در اصحاب #یمین بدائی شرط نکرد.
سپس آن دو آب را در دستانش مخلوط کرد و تبدیل به #گل کرد و سپس در حالی که چکیده (سلاله) گلی شده بودند آن دو را در جلوی #عرش خود ریخت...
📚بحارالأنوار، ج۵ ص٢٣٧ ح١۶
➸━━➵━━━➵━━➸━┅┄
✍️بیان؛
در این روایت آمده است: "هر دو دست خداوند، دست راست هستند"، یعنی هر دو دست خداوند تبارک و تعالی دارای صفت کمال هستند و در هیچ یک از آن دو نقصی نیست، زیرا چپ، از راست بی بهره است.
و به کار بردن این کلمات درباره خداوند به شیوه مجاز و استعاره است و خداوند از تشبیه و تجسیم منزه است.
از آن جا که دست، کنایه از قدرت است، محتمل است که مقصود از دست راست، قدرت بر رحمت و نعمت و فضل باشد و مقصود از دست چپ، قدرت بر عذاب کردن و قهر و فرو فرستادن بلا باشد، و معنا این باشد که عذاب و قهر و بیمار نمودن و میراندن و سایر مصیبت‌ها و کیفرهای خداوند، همه لطف و رحمت هستند، زیرا مشتمل بر حکم پنهانی و مصلحت‌های عمومی می‌باشند.
می‌توان این مطلبی که در دعاها آمده که "خیر در دو دست توست" را نیز همین گونه تفسیر کرد.
"صلصال" به معنای گل خشکی است که با رمل مخلوط شده و هنگامی که خشک می‌شود [با راه رفتن بر روی آن] صدا می‌دهد.
"سلالۀ" یک چیز، به معنای عصاره آن است که با جذب و فشردن از آن خارج می‌شود.
(برای توضیح و شرح بیشتر «سلاله»، به شرح «سلالة النبیین» در زیارت شریف جامعه کبیره رجوع کنید)
#طینت #مؤمن #کافر