From : Dad
میدونی؟ اون همیشه از خودش راضی موند چون تو از خودت گذشتی. از خودت گذشتی تا نشونش بدی هیچ نقصی نداره. تو خواستی نقص هاش رو بی نقص ببینی. تو نشونش دادی برات کافیه و هیچوقت به روش نیاوردی چقدر بخاطرش شکسته شدی و در مقابلش ، حتی معذرت خواهیت هم براش انقدری حرمت نداشت که در مقابلش چیزی بگه. هر بار تو صورتت کوبید که ناکافی ای رفتی برای خودت گریه کردی و حتی بعدش مجبور شدی معذرت بخوای که ناکافی ای چون اون ناراحت شده بود. کسی که باید ناراحت میشد و عذر می‌شنید تو بودی.
از هزار جهت تخریبت کرد هزار بار ذوقت رو کور کرد و دلت رو شکست. قرار هم نیست هیچوقت زیر بار بره که باهات چیکار کرده. بعدا میشینه پیش دوستاش میگه همه کار برات کرده اما تو هیچ کاری نکردی.
آدم چقدر دل داره که همشو له کنن و باز از تیکه پاره های وجودش جمعشون کنه و هربار بدتر نابود بشه. در آخر هم تو میمونی و سوال نکنه من زیادی حساسم؟
چیکار کردم که نباید. کجای مسیرو اشتباه رفتم. طبیعیه این همه درد داشته باشه؟
تنها توصیه ام بهت اینه که فراموش نکنی. شبایی که بخاطرش گذروندی رو فراموش نکن. دردی که بهت داد فراموش نکن. فراموش نکن چیکار کردی. اشکاتو پاک کن. هیچوقت یادت نره چطور باعث شد دوباره برگردی رو حالت منطقت.
یا تموم میشه و یا تموم میشی. پس بیخودی حس نکن ناکافی ای ، قبول کن خودتو صرف آدم اشتباه کردی و تمومش کن. خودت از پس درمان آسیب های خودت برمیای. چه یه سال بکشه چه صد سال.
To : Ernest
#Laletter ، #Eiliad
˓ 资 ˒ @JNLERA
میدونی؟ اون همیشه از خودش راضی موند چون تو از خودت گذشتی. از خودت گذشتی تا نشونش بدی هیچ نقصی نداره. تو خواستی نقص هاش رو بی نقص ببینی. تو نشونش دادی برات کافیه و هیچوقت به روش نیاوردی چقدر بخاطرش شکسته شدی و در مقابلش ، حتی معذرت خواهیت هم براش انقدری حرمت نداشت که در مقابلش چیزی بگه. هر بار تو صورتت کوبید که ناکافی ای رفتی برای خودت گریه کردی و حتی بعدش مجبور شدی معذرت بخوای که ناکافی ای چون اون ناراحت شده بود. کسی که باید ناراحت میشد و عذر می‌شنید تو بودی.
از هزار جهت تخریبت کرد هزار بار ذوقت رو کور کرد و دلت رو شکست. قرار هم نیست هیچوقت زیر بار بره که باهات چیکار کرده. بعدا میشینه پیش دوستاش میگه همه کار برات کرده اما تو هیچ کاری نکردی.
آدم چقدر دل داره که همشو له کنن و باز از تیکه پاره های وجودش جمعشون کنه و هربار بدتر نابود بشه. در آخر هم تو میمونی و سوال نکنه من زیادی حساسم؟
چیکار کردم که نباید. کجای مسیرو اشتباه رفتم. طبیعیه این همه درد داشته باشه؟
تنها توصیه ام بهت اینه که فراموش نکنی. شبایی که بخاطرش گذروندی رو فراموش نکن. دردی که بهت داد فراموش نکن. فراموش نکن چیکار کردی. اشکاتو پاک کن. هیچوقت یادت نره چطور باعث شد دوباره برگردی رو حالت منطقت.
یا تموم میشه و یا تموم میشی. پس بیخودی حس نکن ناکافی ای ، قبول کن خودتو صرف آدم اشتباه کردی و تمومش کن. خودت از پس درمان آسیب های خودت برمیای. چه یه سال بکشه چه صد سال.
To : Ernest
#Laletter ، #Eiliad
˓ 资 ˒ @JNLERA