کهور پاکستانی (کهور آمریکایی) با نام علمی Prosopis juliflora، مهاجم سبز!

📕مبدأ و منشأ گیاه
‏🌎🇲🇽بومی آمریکای جنوبی و مکزیک است. در بیابان سونورا گسترش یافته و با شرایط کم‌آبی و خاک‌های فقیر سازگار است. این گیاه در سال ۱۸۷۰ میلادی برای کنترل بیابان‌زایی به آفریقا و آسیا معرفی شد.🐪🌵

📙 فواید و ویژگی‌های مثبت
- تغذیه دام: غلاف‌های آن حاوی بیش از 15% پروتئین بوده و هر درخت تا ۲۰۰ کیلوگرم غلاف در سال تولید می‌کند.🐐🐏🐄
- چوب مقاوم: برای تولید زغال و ساخت ابزار کشاورزی استفاده می‌شود.🪵🪑
- کنترل بیابان‌زایی: در هند و کنیا در پروژه‌های بیابان‌زدایی کاربرد دارد. در راجستان بیش از ۱ میلیون هکتار تا دهه ۱۹۵۰ به این گیاه اختصاص یافت.🏜️🌵
- خواص دارویی: برای درمان مشکلات تنفسی و التهاب‌های پوستی استفاده می‌شود.👩‍⚕️💊

📘 تهاجم به نقاط دیگر
‏🇰🇪🇮🇳گسترش Prosopis از دهه ۱۸۷۰ به آفریقا، آسیا و خاورمیانه آغاز شد. در کنیا سالانه ۲ میلیون هکتار زمین را تصرف کرده است. در هند با نام «ویلایاتی بابول» در مناطق گجرات و راجستان به گونه‌ای مهاجم تبدیل شده است.🌳

📗 ویژگی‌های بیولوژیکی
- ریشه‌های عمیق تا ۱۵ متر
- تولید ۳۰۰۰ بذر در سال
- رشد در مناطق با بارش کمتر از ۲۰۰ میلی‌متر
- مقاومت در خاک‌های شور

📔پیامدهای منفی
‏🇰🇪در کنیا حدود ۴۰ درصد زمین‌های مرتعی را تصرف کرده
🌍افزایش شوری خاک در آفریقا
‏🇮🇳کاهش تنوع زیستی در هند
‏🇮🇳هزینه سالانه ۱۰۰ میلیون دلاری هند برای کنترل آن

📚 نکات جالب
🌳درختان جوان در ۲ سال به ارتفاع ۵-۸ متر می‌رسند.
🪵 ۲۵ درصد مصرف زغال هند را تأمین می‌کند
‏🇵🇪🎂در پرو برای شیرینی‌پزی استفاده می‌شود.
‏🇸🇩🇸🇸در سودان تا ۵۰ درصد منابع آب زیرزمینی را کاهش می‌دهد.