✅به عقیده آرنت نظام‌های توتالیتور، آیین‌های شبه‌انتخاباتی رابرای انقیاد و فریب بیشتر توده‌ها به کار می‌گیرندوازآنها ابزاری برای سرکوب و سرگرمی فراهم می‌سازند. آرنت معتقد بود، کنش اخلاقی درچنین مواقعی این است که باهیچکدام ازنمایش‌های سیاسی نظام دیکتاتوری همراهی و مشارکت نداشت و با تمام ابزارهای در دسترس در برابر توتالیتاریسم وفاشیسم به مقاومت فرهنگی برخاست. آرنت معتقد بوددر نظام‌های دیکتاتوری پیروز انتخابات ۱۵ دقیقه قبل ازپایان رای‌گیری مشخص است وپیروز منازعه را نه آنها که رای می‌دهند بلکه آنها که آرا رامی‌شمارند، مشخص می‌کنند.
🔗آرنت می‌گفت،بشر پس ازآشوویتس دیگر تحمل هیچ نمایش فاشیستی را ندارد و تا زمانی که یک دیکتاتور بر روی زمین زندگی می‌کند، امکان رهایی دسته‌جمعی وجود نداشته و تلاش برای امیدآفرینی، خیانت به تمام مطرودان و سرخوردگان جهان است.
🔗در سالهای اخیر ژیژک هم ایده «عزاداری جمعی» در «نمایش سیاسی» را بسط داده و در آخرین اثر خود به نام «انتخابات و فاشیسم»، گریزی به جمهوری اسلامی زده و معتقد است در ایران، هرگونه همراهی با ملاهای حاکم، کنشی به شدت غیراخلاقی و خدمت به فاشیسم است.

✍️kharmagaas

@VOTEHRAN