یه نکتهای هم هست که البته به بعضیهاتون گفتم اینو
امیدوارم کاری که ویکند توی این آلبوم کرده، چیزی نباشه که کانیه توی گرجوئیشن کرده
چون همیشه میگم با احترام به گرجوئیشن که بهترین پلیلیست تاریخ هیپهاپه، اما افتضاحترین آلبوم برای بخش پایانی داستان تریلوژی کالج کانیست چون هیچ ارتباطی با قبلیا نداشت و داستان نصفه کاره موند
امیدوارم توی Hurry Up Tomorrow اینجوری نباشه و حداقل به یه جمعبندی درست حسابی از مردی که عاشق بود و بعد غرور گرفتتش و عشقش رو فراموش کرد و به زندگیش سعی کرد ادامه بده اما دید نمیتونست و حالا دیگه عشق سابقش نمیخوادش و بعد سالها بازم براش تلاش میکنه اما نمیتونه و سعی میکنه با یه دختر دیگه جایگزینش کنه اما نمیتونه و میفهمه طرف ازدواج کرده و حالا غرق در افسردگیعه برسیم
(حال کردین چجوری ۲تا آلبوم قبلی ویکندو براتون خلاصه کردم، به این میگن آلبومهای با خط داستانی خوب، جوری که شما یادتون بمونه همیشه، مث یه سریال)
امیدوارم کاری که ویکند توی این آلبوم کرده، چیزی نباشه که کانیه توی گرجوئیشن کرده
چون همیشه میگم با احترام به گرجوئیشن که بهترین پلیلیست تاریخ هیپهاپه، اما افتضاحترین آلبوم برای بخش پایانی داستان تریلوژی کالج کانیست چون هیچ ارتباطی با قبلیا نداشت و داستان نصفه کاره موند
امیدوارم توی Hurry Up Tomorrow اینجوری نباشه و حداقل به یه جمعبندی درست حسابی از مردی که عاشق بود و بعد غرور گرفتتش و عشقش رو فراموش کرد و به زندگیش سعی کرد ادامه بده اما دید نمیتونست و حالا دیگه عشق سابقش نمیخوادش و بعد سالها بازم براش تلاش میکنه اما نمیتونه و سعی میکنه با یه دختر دیگه جایگزینش کنه اما نمیتونه و میفهمه طرف ازدواج کرده و حالا غرق در افسردگیعه برسیم
(حال کردین چجوری ۲تا آلبوم قبلی ویکندو براتون خلاصه کردم، به این میگن آلبومهای با خط داستانی خوب، جوری که شما یادتون بمونه همیشه، مث یه سریال)