✅اهداف سوره‌های قرآن کریم
۱- فاتحه: تحقق عبودیت خالصانه برای خداوند متعال.
۲- بقره: تحقق خلافت در زمین با پاسخگویی به دستورات خدا و برپایی شریعت او.
۳- آل عمران: اثبات این که دین خدا اسلام است و رد ادعاهای اهل کتاب، و تثبیت مؤمنان.
۴- نساء: تنظیم حقوق و روابط در جامعه مسلمان و محافظت از آن در برابر دشمنان.
۵- مائده: دستور به وفای به عهدها و حدود پس از انجام آنها، و هشدار درباره تقلید از اهل کتاب در نقض آنها.
۶- انعام: اثبات عقیده توحید با براهین و رد گمراهی‌های مشرکان.
۷- اعراف: داستان نبرد بین حق و باطل و عاقبت آن در دنیا و آخرت.
۸- انفال: سپاسگزاری از مؤمنان به خاطر نصرت خداوند در جنگ بدر و بیان دلایل پیروزی و شکست.
۹- توبه: موضع اسلام در برابر مشرکان و منافقان و تشویق آنان به توبه همراه با مؤمنان.
۱۰- یونس: اثبات نبوت با دلایل، و دعوت تکذیب‌کنندگان به ایمان با ترغیب و تهدید.
۱۱- هود: تثبیت پیامبر (ص) با داستان‌های پیامبران در مواجهه با تکذیب‌کنندگان، و تشدید وعید برای معاندان.
۱۲- یوسف: عبرت گرفتن از لطف خداوند در تدبیر امور اولیای او و تمکین آنان.
۱۳- رعد: بیان مظاهر عظمت خداوند و آیات او به عنوان تهدید برای منکران وحی، نبوت و معاد.
۱۴- ابراهیم: اثبات این که پیامبران به بیان و ابلاغ پرداخته‌اند، و تهدید معرضان از پیروی آنان به عذاب.
۱۵- حجر: تهدید مسخره‌کنندگان قرآن و وعده حفظ آن به عنوان تأییدی برای پیامبر (ص) و تثبیت او.
۱۶- نحل: یادآوری نعمت‌هایی که دلالت بر منعم (خداوند) دارند.
۱۷- اسراء: تثبیت پیامبر با بالا بردن مقام او و نشان دادن معجزه و عاقبت نیکوی او.
۱۸- کهف: بیان روش برخورد با فتنه‌ها.
۱۹- مریم: بیان رحمت و عنایت خداوند به اولیای موحد او و رد ادعای مشرکان درباره نسبت دادن فرزند به خداوند.
۲۰- طه: بیان این که سعادت در پیروی از هدایت قرآن و تبلیغ آن است، و شقاوت در مخالفت با آن.
۲۱- انبیاء: بیان وحدت رسالت‌ها و حال پیامبران در عبودیت پروردگارشان، به عنوان تثبیت برای پیامبر (ص) و رد ادعای تکذیب‌کنندگان.
۲۲- حج: وجوب تعظیم خداوند و شعائر او و تسلیم در برابر فرمان او.
۲۳- مؤمنون: بیان رستگاری مؤمنان و زیانِ کافران.
۲۴- نور: دعوت به عفت و حفاظت از حریم‌ها.
۲۵- فرقان: دفاع از پیامبر و قرآن و رد شبهات مشرکان.
۲۶- شعراء: بیان آیات خداوند در تأیید پیامبران و هلاکت تکذیب‌کنندگان.
۲۷- نمل: یادآوری نعمت‌های خداوند بر پیامبرانش و تشکر از نعمت قرآن و تأکید بر تبلیغ آن.
۲۸- قصص: بیان سنت خداوند در تمکین مؤمنان مستضعف و هلاکت طاغوت‌های مستکبر.
۲۹- عنکبوت: دستور به صبر و ثبات در برابر آزمایش‌ها و فتنه‌ها، و بیان عاقبت نیکوی آن.
۳۰- روم: تأکید بر این که تنها خداوند متصرف امور است، و بیان سنت‌های او در خلقت.
۳۱- لقمان: دستور به پیروی از حکمت‌هایی که در قرآن آمده و هشدار درباره رویگردانی از آن.
۳۲- سجده: بیان حقیقت آفرینش و حالات انسان در دنیا و آخرت.
۳۳- احزاب: بیان عنایت خداوند به پیامبرش و محافظت از او و اهل بیتش.
۳۴- سبأ: بیان حالات مردم در برابر نعمت‌ها و سنت خداوند در تغییر آنها.
۳۵- فاطر: بیان کمال قدرت خداوند و بی‌نیازی او از خلق، و فقر و نیاز بندگان به او.
۳۶- یس: اثبات صدق رسالت و معاد و دلایل آنها.
۳۷- صافات: تنزیه خداوند از آنچه مشرکان به او نسبت داده‌اند، مانند این که فرشتگان دختران خداوند هستند.
۳۸- ص: بیان مجادله باطل و عاقبت آن.
۳۹- زمر: دعوت به توحید و اخلاص، و دوری از شرک.
۴۰- غافر: بیان حال مجادله‌کنندگان در آیات خداوند و دعوت آنان به بازگشت به حق.
۴۱- فصلت: بیان حال معرضان از خداوند و یادآوری عاقبت آنان.
۴۲- شورى: بیان کمال تشریع خداوند و وجوب پیروی از آن، و هشدار درباره مخالفت با آن.
۴۳- زخرف: بیان حقایق ثابت قرآنی و رد تصورات جاهلی باطل.
۴۴- دخان: تهدید مشرکان معاند به عذاب زودرس و دیررس.
۴۵- جاثیه: نمایش آیات الهی در جهان که باعث ایمان به خدا و پیروی از شریعت او می‌شود، و تهدید مستکبران.
۴۶- احقاف: بیان نیاز بشریت به رسالت و هشدار به معرضان آن.
۴۷- محمد: تشویق مؤمنان به جهاد، تقویت آنان و تضعیف کافران.
۴۸- فتح: بشارت به پیامبر و مؤمنان درباره فتح و غنایم.
۴۹- حجرات: آداب زبان و تأثیر آن در تحقق ایمان و انسجام جامعه.
۵۰- ق: موعظه قلوب با دلایل و مشاهدات مرگ و معاد.
۵۱- ذاریات: وابستگی خلق به روزی‌دهنده‌ای که تنها سزاوار پرستش است.
۵۲- طور: بیان حجت‌ها و براهین برای رد شبهات تکذیب‌کنندگان پیامبر (ص).
۱- فاتحه: تحقق عبودیت خالصانه برای خداوند متعال.
۲- بقره: تحقق خلافت در زمین با پاسخگویی به دستورات خدا و برپایی شریعت او.
۳- آل عمران: اثبات این که دین خدا اسلام است و رد ادعاهای اهل کتاب، و تثبیت مؤمنان.
۴- نساء: تنظیم حقوق و روابط در جامعه مسلمان و محافظت از آن در برابر دشمنان.
۵- مائده: دستور به وفای به عهدها و حدود پس از انجام آنها، و هشدار درباره تقلید از اهل کتاب در نقض آنها.
۶- انعام: اثبات عقیده توحید با براهین و رد گمراهی‌های مشرکان.
۷- اعراف: داستان نبرد بین حق و باطل و عاقبت آن در دنیا و آخرت.
۸- انفال: سپاسگزاری از مؤمنان به خاطر نصرت خداوند در جنگ بدر و بیان دلایل پیروزی و شکست.
۹- توبه: موضع اسلام در برابر مشرکان و منافقان و تشویق آنان به توبه همراه با مؤمنان.
۱۰- یونس: اثبات نبوت با دلایل، و دعوت تکذیب‌کنندگان به ایمان با ترغیب و تهدید.
۱۱- هود: تثبیت پیامبر (ص) با داستان‌های پیامبران در مواجهه با تکذیب‌کنندگان، و تشدید وعید برای معاندان.
۱۲- یوسف: عبرت گرفتن از لطف خداوند در تدبیر امور اولیای او و تمکین آنان.
۱۳- رعد: بیان مظاهر عظمت خداوند و آیات او به عنوان تهدید برای منکران وحی، نبوت و معاد.
۱۴- ابراهیم: اثبات این که پیامبران به بیان و ابلاغ پرداخته‌اند، و تهدید معرضان از پیروی آنان به عذاب.
۱۵- حجر: تهدید مسخره‌کنندگان قرآن و وعده حفظ آن به عنوان تأییدی برای پیامبر (ص) و تثبیت او.
۱۶- نحل: یادآوری نعمت‌هایی که دلالت بر منعم (خداوند) دارند.
۱۷- اسراء: تثبیت پیامبر با بالا بردن مقام او و نشان دادن معجزه و عاقبت نیکوی او.
۱۸- کهف: بیان روش برخورد با فتنه‌ها.
۱۹- مریم: بیان رحمت و عنایت خداوند به اولیای موحد او و رد ادعای مشرکان درباره نسبت دادن فرزند به خداوند.
۲۰- طه: بیان این که سعادت در پیروی از هدایت قرآن و تبلیغ آن است، و شقاوت در مخالفت با آن.
۲۱- انبیاء: بیان وحدت رسالت‌ها و حال پیامبران در عبودیت پروردگارشان، به عنوان تثبیت برای پیامبر (ص) و رد ادعای تکذیب‌کنندگان.
۲۲- حج: وجوب تعظیم خداوند و شعائر او و تسلیم در برابر فرمان او.
۲۳- مؤمنون: بیان رستگاری مؤمنان و زیانِ کافران.
۲۴- نور: دعوت به عفت و حفاظت از حریم‌ها.
۲۵- فرقان: دفاع از پیامبر و قرآن و رد شبهات مشرکان.
۲۶- شعراء: بیان آیات خداوند در تأیید پیامبران و هلاکت تکذیب‌کنندگان.
۲۷- نمل: یادآوری نعمت‌های خداوند بر پیامبرانش و تشکر از نعمت قرآن و تأکید بر تبلیغ آن.
۲۸- قصص: بیان سنت خداوند در تمکین مؤمنان مستضعف و هلاکت طاغوت‌های مستکبر.
۲۹- عنکبوت: دستور به صبر و ثبات در برابر آزمایش‌ها و فتنه‌ها، و بیان عاقبت نیکوی آن.
۳۰- روم: تأکید بر این که تنها خداوند متصرف امور است، و بیان سنت‌های او در خلقت.
۳۱- لقمان: دستور به پیروی از حکمت‌هایی که در قرآن آمده و هشدار درباره رویگردانی از آن.
۳۲- سجده: بیان حقیقت آفرینش و حالات انسان در دنیا و آخرت.
۳۳- احزاب: بیان عنایت خداوند به پیامبرش و محافظت از او و اهل بیتش.
۳۴- سبأ: بیان حالات مردم در برابر نعمت‌ها و سنت خداوند در تغییر آنها.
۳۵- فاطر: بیان کمال قدرت خداوند و بی‌نیازی او از خلق، و فقر و نیاز بندگان به او.
۳۶- یس: اثبات صدق رسالت و معاد و دلایل آنها.
۳۷- صافات: تنزیه خداوند از آنچه مشرکان به او نسبت داده‌اند، مانند این که فرشتگان دختران خداوند هستند.
۳۸- ص: بیان مجادله باطل و عاقبت آن.
۳۹- زمر: دعوت به توحید و اخلاص، و دوری از شرک.
۴۰- غافر: بیان حال مجادله‌کنندگان در آیات خداوند و دعوت آنان به بازگشت به حق.
۴۱- فصلت: بیان حال معرضان از خداوند و یادآوری عاقبت آنان.
۴۲- شورى: بیان کمال تشریع خداوند و وجوب پیروی از آن، و هشدار درباره مخالفت با آن.
۴۳- زخرف: بیان حقایق ثابت قرآنی و رد تصورات جاهلی باطل.
۴۴- دخان: تهدید مشرکان معاند به عذاب زودرس و دیررس.
۴۵- جاثیه: نمایش آیات الهی در جهان که باعث ایمان به خدا و پیروی از شریعت او می‌شود، و تهدید مستکبران.
۴۶- احقاف: بیان نیاز بشریت به رسالت و هشدار به معرضان آن.
۴۷- محمد: تشویق مؤمنان به جهاد، تقویت آنان و تضعیف کافران.
۴۸- فتح: بشارت به پیامبر و مؤمنان درباره فتح و غنایم.
۴۹- حجرات: آداب زبان و تأثیر آن در تحقق ایمان و انسجام جامعه.
۵۰- ق: موعظه قلوب با دلایل و مشاهدات مرگ و معاد.
۵۱- ذاریات: وابستگی خلق به روزی‌دهنده‌ای که تنها سزاوار پرستش است.
۵۲- طور: بیان حجت‌ها و براهین برای رد شبهات تکذیب‌کنندگان پیامبر (ص).