سِرِّثاری

‌‌
↫ سوال:
با توجه به حدیث امام صادق عليه‌السلام که می‌فرمایند:
لوددت أنّ أصحابی ضربت رؤوسهم بالسّياط، حتّى يتفقّهوا؛ می‌خواهم با تازيانه بر سر
اصحابم بزنند تا دين را خوب بفهمند!

و با توجه به سخن ملاصدرا که ابتدای سیر و سلوک و رسیدن به خدا، اجتهاد است.
آیا واقعا همینطور است؟ و اجتهاد از مهم‌ترین راه‌های رسیدن به خداست؟ فایده فقاهت در دین چیست؟


↫ پاسخ استاد:
از آنجایی‌که انسان، فاعل علمی است و برای تکمیل و فعلیت بخشیدن به علمش؛ نیاز دارد به اینکه:
فقه اکبر را فرا بگیرد که همان اصول‌دین است،
استنباط از متن را فرا بگیرد که اجتهاد است.

این اجتهاد و استنباط از متن، باعث استخراج اصول و فروع دین از نقلیات و کتاب و سنت می‌شود.
با شناخت اصول دین و عمل به فروع دین، رشد و استکمال صورت می‌گیرد!

حضرت امام خمینی در تقریرات فلسفه جمله‌ای دارند که: اقلّ مراتب سعادت این است که انسان یک دور فلسفه را بداند.
لذا تفقه که قطعا به شکل اتقن، اجتهاد در فقه اکبر است؛ شرط استکمال است.


📖 احمد فرحانی | پرسش و پاسخ

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی

‌
«موتوا قبل ان تموتوا» اشاره به چه دارد؟

در بیانات بزرگان ما هست که بعد از مرگ، تکامل علمی فراوان است. بسیاری از حقایق برای انسان کشف می‌شود اما تکامل عملی به هیچ وجه نیست؛
چون آن‌جا شریعت نیست و آن‌جا دار تکلیف نیست (الیوم عملٌ و لا حساب و غداً حسابٌ و لا عمل)

از طرفی عمل هرگز عامل را رها نمی‌کند؛ عمل زنده است ( العمل حیٌ لایموت باذن الله و العمل معلّقٌ علی عامله باذن الله)
کاری که انسان انجام داد از بین نمی‌رود ، نمی‌شود گفت گذشت، ما گذشتیم نه آن که آن عمل از بین رفته باشد.

پس عمل باقی است بدون شک.
وقتی از بین نرفت یک موجود معطل در عالم هستی نیست که نه با چیزی رابطه داشته باشد و نه معلول یا علت چیزی باشد و چون موجودی جدا و بیگانه در یک گوشه افتاده باشد،
این هم اصل دوم.

اصل سوم این است که عمل مبدا فاعلی خود را رها نمی‌کند و از عامل خودش گسیخته و منقطع نیست. الا و لابد دامن‌گیر و گردن گیر عاملش می‌شود.

قرآن کریم می‌فرماید (انما بغیکم علی انفسکم)
این یک حصر است یعنی هر کسی ستمی ولو به دیگری کند یک نیشی به خود میزند.
منتهی الان مست قدرت است و زمانیکه این حالت تخدیری او برطرف شد دادش در می‌آید.
این طور نیست که الان درد نباشد، الان آسیب هست منتهی او چون احساس نمی‌کند (فی سکرتهم یعمهون) مستانه زندگی می‌کند!

اگر کسی حرفش( ان هی الا حیاتنا الدنیا) است این محجوب است به حجاب نادیدنی و مستور، یوم القیامه که مستورها مشهور می‌شود، این شخصی که واقعا کور بود حالا کوری‌اش ظاهر می‌شود؛
آن وقت اعتراض می‌کند (رب لم حشرتنی اعمی و قد کنت بصیرا)، پاسخش این است که خیر، تو کور بودی و نمی‌فهمیدی، امروز آن کوری باطنی تو ظاهر شده است.

پس تا آنجا که بنده میدانم، غرض از بمیرید قبل از آنکه بمیرید آن است که:
اولا انسان خود را محاسبه کند و بداند که عملش زنده است و نتیجه این اعمال به همان مبدا فاعلی‌شان باز می‌گردد.
دوماً از ادراکات ظاهر عبور کرده و صفات باطنی خودش را بینا شود و به اصلاح آنها بپردازد.

آنکه بداند مردن پوسیدن نیست بلکه از پوست به در آمدن است، امروز هم به اختیار خود می‌تواند از پوست به درآید
و با آنچه مجرد از ماده است، سنخیت پیدا کند و ارتباط بگیرد و چون گورخری رمنده از دست شیر نباشد!

ـــ ـ ـ ـــ ـ

✔️ مهدی جعفری
📖 برگرفته از تفسیر آیات پایانی سوره فاطر آیت الله العظمی جوادی آملی

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی

‌
چون مردم عقلشان به حسشان ترجیح داده شد، ختم نبوت اتفاق افتاد!

آقای طباطبائی می‌گوید:
چرا معجزه ختم نبوت دیگر اژدها نبود؟ بعد کجا معجزه قرآن بود؟
در ضایع‌ترین منطقه فرهنگی دنیا، یعنی پایین‌ترین سطح، معقول بود.

بعد هنوز که هنوز است در فکر خودِ ماها هست که «آن‌ها ماتریال‌اند، مردم هم عقلشان به چشمشان است!»

اینها توجیه است؛
اگر مردم عقلشان به چشمشان بود، امام خمینی می‌آمد می‌گفت شهید نظر می‌کند به وجه الله؟ شهدا در قهقهه مستانه‌شان عِندَرَبِّهم‌يُرزَقون‌اند؟
اصلا امام خمینی تفسیر سوره‌ی حمد می‌گفت برای مردم؟!


📖 استاد احمد فرحانی/ نظامات فکری

📱کانال سِرِّثاری:

🆔 @serrethari

‌
↫ انسان ابتدا متوحش بود!
معجزاتی که انبیا براش می‌آوردند؛ عصا اژدها می‌کردن، شتر از دل کوه در می‌آورند

↫ بعد انسان عالم شد؛
دیگر عصا برایش اژدها نمی‌کردند بلکه علم برایش آوردند؛ اقرا باسم ربک الذى خلق

اتمام نبوت و شروع امامت به معنای تکامل و عبور انسان از فرد به جامعه بود، همانطور که ختم مهدویت اتمام تکامل انسانی است.


📖 استاد احمد فرحانی/ نظامات فکری

📱کانال سِرِّثاری:
🆔 @serrethari

‌‌
۞ اَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ؛
↫ پنج نکته در باب «معرفت الموت»


۱. پیامبر اکرم (ص) وقتی وارد قبرستان میشد، می‌فرمود:
«السلام علی اهل لا اله الا الله»؛ برایشان مهم نبود که صاحب قبر مسیحی است یا کافر یا مسلمان، چراکه بعد از مرگ همه مُوحّدند!

۲. در موت؛ وجود مثالی بر وجود مادی احاطه پیدا می‌کند!
لذا مرگ انهدام و اتمام نیست بلکه به‌معنای قوی شدن نفس، شروع قدرت جدید و گذر از بُعدِ چهارم است.
در واقع نوعی استکمال است؛ استکمال از مُلک به ملکوت!

۳. یکی از دستورات میرزا جواد آقا این بود که قبل از نماز صبح بلند بشید، وضو بگیرید و بشینید به مرگ فکر کنید، زندگی‌تان درست می‌شود.
دستوری العمل ایشان به جای ذکری، فکری بود!

۴. موت پایان نیست بلکه تکامل و اتصال به حیات کامل‌تر است چراکه مرگ یک حقیقت است، نه اعتبار و پوچ!
در مرگ، تازه ارتباط با عالَم بالا برقرار می‌شود.

۵. به هرکس به اندازه‌ای عمر دادند که وقتی به انتهای عمرش می‌رسد، باید به او ادنی رسیده و خلیفه‌ی خدا شده باشد.
لذا اگر در عالم ماده یک قدم کج بگذاری، از ذات دو قدم کم می‌آوری!


📖 استاد احمد فرحانی/شناخت و نظامات

📱گروه/کانال سِرِّثاری:
🌐 https://t.me/joinchat/EAAdMV2pqmIyOTg0
🆔 @serrethari

‌
تو خیال می کنی که‏ ‌‏امتیاز نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام با ما این است که «مد» «ولاالضالین» را‌‎ ‌‏طولانیتر می‌کند؟ یا قرائتش صحیحتر است؟
یا طول سجود و رکوع و اذکار و اورادش‌‎ ‌‏بیشتر است؟

یا امتیاز آن بزرگوار به این است که شبی چند صد رکعت نماز می‌خواند؟
یا‌‎ ‌‏مناجات سیدالساجدین علیه‌السلام هم مثل مناجات من و تو است؟ او هم برای‌‎ ‌‏حورالعین و گلابی و انار این قدر ناله و سوز و گداز داشت؟

به خودشان قَسَم است ـ و إنَّهُ‌‎ ‌‏لَقَسَمٌ عَظیمٌ‌‎
که اگر بشر پشت به پشت یکدیگر دهند و بخواهند یک لاٰإلٰهَ إلاَّالله‎ ‌‏امیرالمؤمنین را بگویند، نمی‌توانند!

خاک بر فرق من با این معرفت به مقام ولایت علی ‌‏علیه‌السلام!
به مقام علی‌ بن‌ ابی‌طالب قسم که اگر ملائکه مقرّبین و انبیای مرسلین ـ غیر‌‎ ‌‏از رسول خاتم که مولای علی و غیر اوست ـ بخواهند یک تکبیر او را بگویند، نتوانند.‏
حال قلب آنها را جز خود آن‌ها نمی‌داند کسی ..

📖 امام خمينی | چهل حدیث ، ص ۷۶

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی