سیاستِ شب‌های کوی این‌بار، بیانگر فرمِ جدیدی از «گفتار» است که حسابش را با لحظاتِ پیشین جدا می‌کند. آنچه که در این شب‌ها شاهدِ آن بودیم، مکان‌های گفتاریِ جدیدی بودند که نمی‌توان چندوچونِ آن‌ها را متعین کرد، مگر در لحظه‌ی ظهورشان. سیاستِ شب‌های این‌بار،... بر شکلِ جدیدی از گفتار اصرار می‌کرد که موضوعاتِ مورد منازعه‌ی آن، در درونِ خود محوطه‌ی کوی و به‌واسطه‌ی دانشجویان مطرح می‌شدند: خودآیین و خوداندیش.
___________
👈متن کامل