نقد پژوهش‌های اخیری که در مورد وجود میکروپلاستیک ها در بافت مغز انجام شد؛
پژوهش های ویروسی(تند تند) منتشر شده از میکروپلاستیک ها در مغز انسان روند نگران کننده ای را نشان می دهد، اما دارای نقص هایی است.
پژوهشی که در فوریه ۲۰۲۵ در مجله Nature Medicine منتشر شد، نشان می‌دهد که میزان میکروپلاستیک‌ها در بافت مغز انسان به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است. این پژوهش حاکی از آن است که غلظت این ذرات ریز پلاستیکی در بافت مغز افراد سالم بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۴ حدود ۵۰٪ افزایش داشته است. همچنین، در افرادی که با دمانس (زوال عقل) درگذشته‌اند، میزان میکروپلاستیک‌ها شش برابر بیشتر از افراد سالم بوده است.
متیو کمپن، سم‌شناس دانشگاه نیومکزیکو و یکی از نویسندگان این پژوهش، اظهار داشت: «پلاستیک‌ها حضور دارند و به نظر می‌رسد وضعیت در حال بدتر شدن است.» او همچنین اشاره کرد که میانگین مقدار میکروپلاستیک‌ها در مغزهای سالم حدود ۴۸۰۰ میکروگرم در هر گرم بافت مغزی است که تقریباً معادل وزن یک قاشق پلاستیکی معمولی است.
با این حال، برخی از دانشمندان خارج از این گروه تحقیقاتی نسبت به نتایج این مطالعه ابراز تردید کرده‌اند و معتقدند ممکن است در روش‌های به‌کاررفته نقص‌هایی وجود داشته باشد که به بزرگ‌نمایی برخی یافته‌ها منجر شده است. علاوه بر این، تأثیر دقیق حضور میکروپلاستیک‌ها در مغز بر سلامت انسان همچنان نامشخص است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
میکروپلاستیک‌ها ذرات ریز پلاستیکی با اندازه‌ای بین ۵ میلی‌متر تا یک میکرومتر هستند که از تجزیه زباله‌های صنعتی و محصولات مصرفی به وجود می‌آیند. این ذرات در محیط زیست به‌طور گسترده‌ای پراکنده شده‌اند و در مکان‌هایی مانند اقیانوس‌ها، جو، آب بطری‌شده و حتی در مدفوع انسان یافت می‌شوند. با افزایش تولید پلاستیک در دهه‌های اخیر، تجمع این ذرات در محیط و بدن انسان رو به افزایش است.
کمپن در ادامه توضیح داد که میکروپلاستیک‌ها ممکن است با مسدود کردن جریان خون در مویرگ‌ها، به سلول‌های مغزی آسیب برسانند. او افزود: «ما شروع به فکر می‌کنیم که شاید این پلاستیک‌ها جریان خون در مویرگ‌ها را مسدود می‌کنند.»
با این وجود، برخی کارشناسان نسبت به نتایج این مطالعه محتاط هستند. آن‌ها بر این باورند که ممکن است روش‌های به‌کاررفته در این پژوهش دارای محدودیت‌هایی باشد که منجر به اغراق در برخی یافته‌ها شده است. به‌عنوان مثال، امکان آلودگی نمونه‌ها در حین جمع‌آوری یا تحلیل وجود دارد که می‌تواند بر دقت نتایج تأثیر بگذارد.
در نهایت، با توجه به افزایش روزافزون میکروپلاستیک‌ها در محیط زیست و بدن انسان، درک بهتر از تأثیرات آن‌ها بر سلامت انسان ضروری به نظر می‌رسد. این مطالعه، اگرچه با چالش‌ها و تردیدهایی مواجه است، اما نقطه شروعی برای تحقیقات بیشتر در این زمینه محسوب می‌شود.
یک پژوهش تازه میزان حیرت‌انگیز میکروپلاستیک‌ها را در مغز ما گزارش کرده بود. اما اکنون برخی از دانشمندان تردیدهایی را مطرح کرده اند.
برخی از تردیدهای مطرح‌شده درباره این مطالعه شامل موارد زیر است:
احتمال آلودگی نمونه‌ها: برخی دانشمندان نگرانند که نمونه‌های بافت مغزی در حین جمع‌آوری، ذخیره‌سازی یا تحلیل، با میکروپلاستیک‌های موجود در محیط آزمایشگاهی آلوده شده باشند.
محدودیت روش‌های اندازه‌گیری: روش‌های استفاده‌شده برای شناسایی میکروپلاستیک‌ها ممکن است دقت کافی نداشته باشند و احتمال اشتباه در تشخیص یا شمارش این ذرات وجود دارد.
نبود مقایسه با گروه‌های کنترلی بیشتر: اگرچه مطالعه تفاوت‌هایی بین مغزهای سالم و افراد مبتلا به دمانس نشان داده، اما نبود داده‌های کافی از جمعیت‌های مختلف باعث شده که نتایج کاملاً قطعی نباشد.
عدم بررسی رابطه علیت: وجود میکروپلاستیک‌ها در مغز لزوماً به این معنی نیست که آن‌ها عامل بیماری‌های عصبی مانند دمانس هستند. ممکن است این افراد به دلایل دیگری در معرض سطوح بالاتر میکروپلاستیک قرار گرفته باشند.
محدود بودن حجم نمونه‌ها: برخی کارشناسان معتقدند که برای رسیدن به نتیجه‌گیری‌های قطعی‌تر، به تعداد بیشتری از نمونه‌های مغزی نیاز است.
در مجموع، این یافته‌ها نگرانی‌های جدیدی درباره تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر سلامت انسان ایجاد کرده‌اند، اما برای تأیید نتایج، پژوهش‌های بیشتری لازم است.
سام آریامنش
🚀 @ofoghroydadd
🧠 Livescience مقالات در اینجا
پژوهش های ویروسی(تند تند) منتشر شده از میکروپلاستیک ها در مغز انسان روند نگران کننده ای را نشان می دهد، اما دارای نقص هایی است.
پژوهشی که در فوریه ۲۰۲۵ در مجله Nature Medicine منتشر شد، نشان می‌دهد که میزان میکروپلاستیک‌ها در بافت مغز انسان به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است. این پژوهش حاکی از آن است که غلظت این ذرات ریز پلاستیکی در بافت مغز افراد سالم بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۴ حدود ۵۰٪ افزایش داشته است. همچنین، در افرادی که با دمانس (زوال عقل) درگذشته‌اند، میزان میکروپلاستیک‌ها شش برابر بیشتر از افراد سالم بوده است.
متیو کمپن، سم‌شناس دانشگاه نیومکزیکو و یکی از نویسندگان این پژوهش، اظهار داشت: «پلاستیک‌ها حضور دارند و به نظر می‌رسد وضعیت در حال بدتر شدن است.» او همچنین اشاره کرد که میانگین مقدار میکروپلاستیک‌ها در مغزهای سالم حدود ۴۸۰۰ میکروگرم در هر گرم بافت مغزی است که تقریباً معادل وزن یک قاشق پلاستیکی معمولی است.
با این حال، برخی از دانشمندان خارج از این گروه تحقیقاتی نسبت به نتایج این مطالعه ابراز تردید کرده‌اند و معتقدند ممکن است در روش‌های به‌کاررفته نقص‌هایی وجود داشته باشد که به بزرگ‌نمایی برخی یافته‌ها منجر شده است. علاوه بر این، تأثیر دقیق حضور میکروپلاستیک‌ها در مغز بر سلامت انسان همچنان نامشخص است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
میکروپلاستیک‌ها ذرات ریز پلاستیکی با اندازه‌ای بین ۵ میلی‌متر تا یک میکرومتر هستند که از تجزیه زباله‌های صنعتی و محصولات مصرفی به وجود می‌آیند. این ذرات در محیط زیست به‌طور گسترده‌ای پراکنده شده‌اند و در مکان‌هایی مانند اقیانوس‌ها، جو، آب بطری‌شده و حتی در مدفوع انسان یافت می‌شوند. با افزایش تولید پلاستیک در دهه‌های اخیر، تجمع این ذرات در محیط و بدن انسان رو به افزایش است.
کمپن در ادامه توضیح داد که میکروپلاستیک‌ها ممکن است با مسدود کردن جریان خون در مویرگ‌ها، به سلول‌های مغزی آسیب برسانند. او افزود: «ما شروع به فکر می‌کنیم که شاید این پلاستیک‌ها جریان خون در مویرگ‌ها را مسدود می‌کنند.»
با این وجود، برخی کارشناسان نسبت به نتایج این مطالعه محتاط هستند. آن‌ها بر این باورند که ممکن است روش‌های به‌کاررفته در این پژوهش دارای محدودیت‌هایی باشد که منجر به اغراق در برخی یافته‌ها شده است. به‌عنوان مثال، امکان آلودگی نمونه‌ها در حین جمع‌آوری یا تحلیل وجود دارد که می‌تواند بر دقت نتایج تأثیر بگذارد.
در نهایت، با توجه به افزایش روزافزون میکروپلاستیک‌ها در محیط زیست و بدن انسان، درک بهتر از تأثیرات آن‌ها بر سلامت انسان ضروری به نظر می‌رسد. این مطالعه، اگرچه با چالش‌ها و تردیدهایی مواجه است، اما نقطه شروعی برای تحقیقات بیشتر در این زمینه محسوب می‌شود.
یک پژوهش تازه میزان حیرت‌انگیز میکروپلاستیک‌ها را در مغز ما گزارش کرده بود. اما اکنون برخی از دانشمندان تردیدهایی را مطرح کرده اند.
برخی از تردیدهای مطرح‌شده درباره این مطالعه شامل موارد زیر است:
احتمال آلودگی نمونه‌ها: برخی دانشمندان نگرانند که نمونه‌های بافت مغزی در حین جمع‌آوری، ذخیره‌سازی یا تحلیل، با میکروپلاستیک‌های موجود در محیط آزمایشگاهی آلوده شده باشند.
محدودیت روش‌های اندازه‌گیری: روش‌های استفاده‌شده برای شناسایی میکروپلاستیک‌ها ممکن است دقت کافی نداشته باشند و احتمال اشتباه در تشخیص یا شمارش این ذرات وجود دارد.
نبود مقایسه با گروه‌های کنترلی بیشتر: اگرچه مطالعه تفاوت‌هایی بین مغزهای سالم و افراد مبتلا به دمانس نشان داده، اما نبود داده‌های کافی از جمعیت‌های مختلف باعث شده که نتایج کاملاً قطعی نباشد.
عدم بررسی رابطه علیت: وجود میکروپلاستیک‌ها در مغز لزوماً به این معنی نیست که آن‌ها عامل بیماری‌های عصبی مانند دمانس هستند. ممکن است این افراد به دلایل دیگری در معرض سطوح بالاتر میکروپلاستیک قرار گرفته باشند.
محدود بودن حجم نمونه‌ها: برخی کارشناسان معتقدند که برای رسیدن به نتیجه‌گیری‌های قطعی‌تر، به تعداد بیشتری از نمونه‌های مغزی نیاز است.
در مجموع، این یافته‌ها نگرانی‌های جدیدی درباره تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر سلامت انسان ایجاد کرده‌اند، اما برای تأیید نتایج، پژوهش‌های بیشتری لازم است.
سام آریامنش
🚀 @ofoghroydadd
🧠 Livescience مقالات در اینجا