Репост из: یادداشت های یک دلشده ی ولشده (م.نساجی)
آقای پزشکیان، کم کم دارید به مریخ می روید!
جناب آقای رییس جمهور، واقعا خیلی سخت بود تشخیص دهید، روز شنبه تهران را با هوای آفتابی، نه چندان سرد و تمیز نباید تعطیل کنید و به جای آن روز یکشنبه که برف می بارید و تردد سخت بود، تعطیل کنید؟
بچه های دبستان هم می توانستند با یک نگاه به وضعیت آب و هوا و دما، چنین تشخیصی بدهند.
شاید شما به مریخ رفته اید که حتی از آب و هوای کشورتان هم بی خبرید؟ واقعا چه شده که از درک بدیهیات عاجز شده اید. شما می خواهید ابر چالش های کشور را حل کنید؟ شما می خواهید پایتخت را جابجا کنید؟
البته شواهد دیگری هم از مریخی شدن شما وجود دارد.
امروز نگرانی مردم از وضعیت ارز و افق نامعلوم تحریم ها و ناترازی ها و ... است. مردم از شما می خواهند درباره این موضوعات حرف بزنید و راه روشنی ارائه کنید. اگر هم نمی توانید مشکلی را حل کنید، حداقل با مردم صادق باشید و با آنها موانع و مشکلات را در میان بگذارید تا حداقل مردم احساس کنند شما هم در شهر و روستایشان و در همین کره خاکی زندگی می کنید، نه این که به کره مریخ رفته اید.
شما در این شش ماه که از دولتتان گذشته، تقریبا هیچ کاری نکرده اید (جز رفع فیلتر واتس آپ). البته ما هم می دانستیم کار چندانی نمی توانید بکنید، با اینحال ما به شما رای دادیم چون احساس کردیم تفاوت شما با دیگران این است که با مردم صادق هستید و حتی اگر کاری نمی توانید بکنید، با مردم بر اساسا دغدغه هایشان حرف می زنید و مردم احساس می کنند رییس جمهوری سر کار است که در مریخ زندگی نمی کند و ایدئولوژی ذهن و فکرش را به یغما نبرده که بدیهیات را هم نبیند و از آسمانها حرف بزند، در حالی که روی زمین هیهات است.
آقای رییس جمهور، صداقت در این است که شما به نمایندگی از مردم، درباره چیزی حرف بزنید که نگرانی مردم است و نه این که در ذهن مردم شهر و روستا چیزی باشد و شما درباره چیز دیگری حرف بزنید و به اصطلاح خودتان را به آن راه بزنید.
آقای رییس جمهور، اگر همین صداقت با مردم را هم کم کم از دست بدهید، دیگر هیچ چیز برای شما باقی نمی ماند و دیری نخواهد بود که آرزو کنید کاش همان کار پزشکی را ادامه می دادید و اینگونه از دل و دیده مردمان کشورتان نمی افتاید.
جناب رییس جمهور هنوز دیر نشده است و می توانید از سفینه ای که دیگر مسوولان را به کره مریخ می برد پیاده شوید و با مردم همراه شوید.
مهدی نساجی، مدرس روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی.
جناب آقای رییس جمهور، واقعا خیلی سخت بود تشخیص دهید، روز شنبه تهران را با هوای آفتابی، نه چندان سرد و تمیز نباید تعطیل کنید و به جای آن روز یکشنبه که برف می بارید و تردد سخت بود، تعطیل کنید؟
بچه های دبستان هم می توانستند با یک نگاه به وضعیت آب و هوا و دما، چنین تشخیصی بدهند.
شاید شما به مریخ رفته اید که حتی از آب و هوای کشورتان هم بی خبرید؟ واقعا چه شده که از درک بدیهیات عاجز شده اید. شما می خواهید ابر چالش های کشور را حل کنید؟ شما می خواهید پایتخت را جابجا کنید؟
البته شواهد دیگری هم از مریخی شدن شما وجود دارد.
امروز نگرانی مردم از وضعیت ارز و افق نامعلوم تحریم ها و ناترازی ها و ... است. مردم از شما می خواهند درباره این موضوعات حرف بزنید و راه روشنی ارائه کنید. اگر هم نمی توانید مشکلی را حل کنید، حداقل با مردم صادق باشید و با آنها موانع و مشکلات را در میان بگذارید تا حداقل مردم احساس کنند شما هم در شهر و روستایشان و در همین کره خاکی زندگی می کنید، نه این که به کره مریخ رفته اید.
شما در این شش ماه که از دولتتان گذشته، تقریبا هیچ کاری نکرده اید (جز رفع فیلتر واتس آپ). البته ما هم می دانستیم کار چندانی نمی توانید بکنید، با اینحال ما به شما رای دادیم چون احساس کردیم تفاوت شما با دیگران این است که با مردم صادق هستید و حتی اگر کاری نمی توانید بکنید، با مردم بر اساسا دغدغه هایشان حرف می زنید و مردم احساس می کنند رییس جمهوری سر کار است که در مریخ زندگی نمی کند و ایدئولوژی ذهن و فکرش را به یغما نبرده که بدیهیات را هم نبیند و از آسمانها حرف بزند، در حالی که روی زمین هیهات است.
آقای رییس جمهور، صداقت در این است که شما به نمایندگی از مردم، درباره چیزی حرف بزنید که نگرانی مردم است و نه این که در ذهن مردم شهر و روستا چیزی باشد و شما درباره چیز دیگری حرف بزنید و به اصطلاح خودتان را به آن راه بزنید.
آقای رییس جمهور، اگر همین صداقت با مردم را هم کم کم از دست بدهید، دیگر هیچ چیز برای شما باقی نمی ماند و دیری نخواهد بود که آرزو کنید کاش همان کار پزشکی را ادامه می دادید و اینگونه از دل و دیده مردمان کشورتان نمی افتاید.
جناب رییس جمهور هنوز دیر نشده است و می توانید از سفینه ای که دیگر مسوولان را به کره مریخ می برد پیاده شوید و با مردم همراه شوید.
مهدی نساجی، مدرس روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی.