ملت شریف افغانستان بیست سال را زیر سایهٔ مسموم حکومت اشغالی افغانستان به اجبار زندگی کردند و انواع و اقسام بلاها و مصیبت‌ها را از نزدیک دیدند، با جان چشیدند و با قربان شدن اعضای خانواده و نزدیکانشان تجربه کردند.

در گذشته، اتفاقات تلخ و ناگوار در افغانستان آن‌قدر زیاد و پرشمار بود که شنیدن اخبار کشته شدن، مردن و سوگواری امری عادی و روزانه شده بود.

گاهی حتی دیدن و شنیدن چنین اخباری نه اشکی در چشم می‌آورد و نه غمی در دل ایجاد می‌کرد، بلکه چنین تصور می‌شد که «امروز نوبت آنان بوده است، نه ما. شاید فردا ما جای آنان باشیم، بمیریم و به خبر داغ آن روز تبدیل شویم، نه بیشتر.»

🔗برای مطالعه بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید:

https://hindokosh.com/%d8%af%d9%88%da%af%d8%a7%d9%86%da%af%db%8c-%d8%b1%d9%81%d8%aa%d8%a7%d8%b1-%d9%88-%da%af%d9%81%d8%aa%d8%a7%d8%b1-%d9%85%d8%ae%d8%a7%d9%84%d9%81%d8%a7%d9%86/