کتاب دو قرن سکوت اثر عبدالحسین زرین‌کوب، پژوهشی تاریخی دربارهٔ دوره‌ای از تاریخ ایران پس از حملهٔ اعراب است. نویسنده در این اثر، به بررسی اوضاع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ایران در فاصلهٔ دو قرن پس از فتح مسلمانان می‌پردازد و تأثیر این حمله بر تمدن و فرهنگ ایرانی را تحلیل می‌کند.

این کتاب، که ابتدا در سال ۱۳۳۰ منتشر شد، به دلیل پرداختن به موضوعات حساس تاریخی، با نقدهای مختلفی روبه‌رو شد، اما همچنان یکی از مهم‌ترین منابع در بررسی این دورهٔ تاریخی محسوب می‌شود.