تحلیل وقایعی از عرفان حلقه

.
🔔 تذکر و یادآوری مهم چند باره به خود و مخاطبین عزیز:

بر اساس آیه 32 از سوره مائده:

"بر بنی اسرائیل نوشته شده؛ هر نفسی، نفس دیگری را بدون اینکه قتلی کرده باشد بکشد، مانند این است که همه مردم را کشته و اگر نفسی را زنده کند، مانند آن است که همه مردم را زنده کرده است!"

و آیه ۱۲ از سوره حجرات:

اي كساني كه(به رحمت الهی) ايمان آورده‏ ايد! از بسياري ظن و گمانها بپرهيزيد، چرا كه بعضي از گمانها گناه است، و هرگز (در كار ديگران) تجسس نكنيد، و هيچيك از شما ديگري را غيبت نكند، آيا كسي از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ (به يقين) همه شما از اين امر كراهت داريد، تقواي الهي پيشه كنيد كه خداوند توبه پذير و مهربان است.

✳ و اما در بینش و منش برخی از معرفت پژوهان مکتب شعوری-معرفتی عرفان کیهانی(حلقه) نیز:

مدتی است، اتهام زدن، پیچاندن و ترور شخصیت و قضاوت کمی کردن نسبت به یکدیگر صرفا برای حل مشکلات زمینی، مجاز و بسیار ساده و راحت و به ظاهر منطقی و قابل توجیه بنظر می رسد!

ولی هر اتهام زننده علاوه بر دادگاه زمینی دنیای وارونه، می بایست در دادگاه صالحه ی الهی نیز، ادعا و اتهام و ظن و گمان سوء خود را اثبات نماید.

❎ از اینرو، شایعه پراکنی، سم پاشی، تکرار تبلیغات مجازی، مظلوم نمایی گسترده و فرافکنی رسانه ای یکسویه علیه افراد، نه تنها هیچ اتهامی را در پیشگاه پروردگار عادل و هوشمند، موجه و قابل قبول و اثبات نمی کند؛ بلکه در نهایت، وقتی پرده برافتد، چه بسا اتهام زننده یا زنندگان و شرکای برنامه ساز ذوق زده ی آنها، خود متهم اصلی شناخته شوند؛ و همگی با افسوس و حسرت، مستحق عواقب تخلف شعوری-معرفتی و مجازات الهی نیز گردند!

✅ امید که در عمل نیز چنین نبوده و نباشیم.
.

#محمدعلی_طاهری_صالح
#معرف_شعور_و_هوشمندی_الهی
#مکتب_شعوری_معرفتی
#عرفان_کیهانی_حلقه 
#عرفان_کمال
#عمل_صالح
.

https://telegram.me/benamebinameou

.
دبستان عرفان
کلاس دوم / الف
زنگ انشاء

موضوع انشاء :
چرا سگ ها عوعوعو می کنند؟

البته که ما میدانیم،
در کتاب علوم نوشته: دانشمندان فهمیده اند سگ ها اول گرگ بوده اند؛

گرگ ها از همنشینی و تعامل غذایی با انسان ها رفته رفته اهلی و محافظ و نگهبان آنها و گله هایشان شده اند.

سگ ها خیلی با هوش هستند و زود تعلیم میشوند؛ به همین دلیل چوپان ها سگ ها را خیلی دوست دارند؛ چونکه حتی وقتی آنها خوابیده اند یا حواسشان به گله نیست، سگ ها مواظب هستند تا گرگ یا حیوان وحشی یا دزد به گله نزند.

حس بویایی و شنوایی و بینایی و... سگ ها بسیار قوی تر از انسان است؛ به همین خاطر در صورت احساس خطر، بلافاصله با ایجاد سر و صدا بلند عوعوعو و صاحب خود را با خبر می کنند؛

پدرم میگوید:
"در زمان های خیلی قدیم که هنوز وسایل مسافرت مثل الان فراوان و در دسترس همه نبوده، مردم برای مسافرت و حمل بار به ناچار از کاروان ها استفاده میکردند؛ مسئولیت اداره هر کاروان را یک نفر به نام کاروان سالار بعهده داشته است؛ و کاروان های معمولی چند نفر خدمتگزار و آشپز و...، هم داشته اند؛ و با هر کاروان تعدادی شتر و اسب و الاغ یا قاطر برای حمل مسافر و بار و چند سگ قوی نگهبان هم همراه بوده است."

او میگوید:
"هنوز در بعضی از مناطق توسعه نیافته در برخی از کشورها، برای مسافرت و حمل و نقل بار و اثاثیه از کاروان، استفاده می شود!"

در هر صورت، سگ های همراه کاروان ها هم بسیار مهم و مفید بوده و هستند؛ و بی جهت و بی دلیل عوعو نمی کنند؛ اگر چه کسانی که میخواهند در سکوت بخوابند و از نقش بسیار مهم سگ ها بی خبر هستند از عوعو سگ ها ناراحت و عصبانی میشوند! و شاید به آنها فحش و ناسزا هم بگویند! یا به طرفشان دمپایی و سنگ هم پرتاب کنند!

اما وقتی به عوعو سگ های همراه با کاروان ها یا گله های حیوانات فکر میکنم، متوجه میشوم شاید بخاطر نزدیکی راهزنان یا دزد یا گرگ و یا خطری باشد و یا کاروان و گله در اثر خواب بودن کاروان سالار یا چوپان در شب، دارد مسیر اشتباهی را طی میکند!

یک روز که با مادر و پدر و برادرم داشتیم به مسافرت میرفتیم، یک وانت نیسان آبی رنگ جلوی ماشین ما بود، که خیلی جمله ی درشتی را پشتش نوشته بود:

من نه می توانستم درست آنرا بخوانم و نه معنی آنرا می فهمیدم!
ولی مادرم آن را برایم خواند:

"من سگ کار‌وان عشقم،
عوعو ام بخاطر این است که:
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی،
این ره که تو میروی به ترکستان است!"

من با تعجب، به مادرم اصرار کردم: بگو معنی اش چیه؟!
مادرم گفت:
"شعرش از سعدی هست و تو الان معنی این شعر را شاید خوب نفهمی؛ ولی ساده اش اینه که راننده نیسان آبی، خودش را سگ نگهبان و عاشق همراه یک کاروانی میداند که میخواهند به زیارت خانه خدا(کعبه) بروند؛ و او با عوعو کردن به کاروان سالارش که در خواب است هشدار میدهد که، کاروان دارد به سمت مخالف که ترکستان است، میرود!"

من، یه چیزهای خوبی ازش فهمیدم!

البته نه به اندازه مامان و بابا، ولی ناخودآگاه ترسم از راننده نیسان ها که تو جاده ها خیلی رانندگی خطرناک میکنند، ریخت!

مادر بزرگم هم وقتی دو نفر با هم دعوا می کنند، می گوید:
"اگر پا روی دم سگ نگذاری، بی جهت عوعوعو نمی کند."

من دیگه از عوعوعو سگ ها هم نمی ترسم، چون حتما یه دلیل مهمی براش دارند؛ ولی من همه اش را نمی فهمم!

پدرم میگوید:
" بعضی از سگ ها که واکسن نزده باشند شاید به ویروس هاری مبتلا شوند و اگر انسان را گاز بگیرند، بسیار خطرناک است!"

با این حال من از عوعوعو سگ ها اصلن ناراحت و عصبانی نمی شوم و با آنها دعوا نمی کنم؛ بخصوص توله سگ ها که خیلی ملوس و قشنگ و بازیگوش هم هستند.

من آرزو می کنم هیچ سگی هار و بیمار نشود؛ و وقتی بزرگ شدم علاوه بر دکتر بزها، دکتر سگ ها هم می شوم.

پایان انشاء
دبستان عرفان
.
https://telegram.me/benamebinameou

.
دبستان عرفان
کلاس دوم / الف
زنگ انشاء

موضوع انشاء :
از حق و ناحق چه میدانید؟

البته که ما میدانیم،
همیشه از طفولیت تا الآن به ما گفته شده:
"فقط خداوند و هر کس از دستورات و فرمان های او پیروی کند حق است؛ و هر کس نادان، منتقد، معترض، مخالف و یا ضد آنها باشد، ناحق، معاند و مستحق تنبیه و عذاب الهی، می باشد!"

ولی من واقعا هنوز خودم درست نمیدانم، چه چیزی حق و چه چیزی ناحق است!

مادرم می گوید:
"وقتی هم سن من بوده در کلاس دوم ابتدایی، معلم شان خیلی حق ها را ناحق می‌کرده! او از شاگردان  کلاس و پدر و مادر هایشان بخاطر نمره دادن و قبولی آنها سوءاستفاده می کرده است! و تهدید می‌کرده که هرگز به مدیر و آموزش و پرورش گزارش تخلف و شکایت ندهند؛ وگرنه کودک‌شان را تنبیه، تجدیدی و یا مردود میکند!"

مادرم میگوید:
"آن زمان، اگر دانش آموزی از یک درس نمره قبولی نمی گرفت، تجدیدی می شد و باید در تابستان دوباره امتحان بدهد و اگر باز هم نمره قبولی نمی گرفت، مردود یا رفوزه می شد و باید یک سال دیگر همه ی درس های همان کلاس را دوباره بخواند و امتحان بدهد؛ بخاطر همین بعضی از دانش آموزان شاید فقط بخاطر درس ریاضی یا انشاء چند سال در یک کلاس درجا می‌زدند، تا شاید به کلاس بالاتر بروند و یا از ادامه تحصیل محروم و از مدرسه اخراج شوند و بروند کارگر یا فردی بیسواد بار بیایند!"

او میگوید:
"من فقط بخاطر درس انشاء یک سال تجدیدی و رفوزه شدم و به همین خاطر هم تا الان معلمم را که به ناحق مرا مردود کرده اصلن دوست ندارم؛ البته نفرینش هم نمی کنم!"

پدرم می گوید:
"اشکالی ندارد عزیزم، هر چه بود گذشته، من هم دوره اول راهنمایی را از درس های علوم و ریاضی تجدیدی و بلاخره رفوزه شدم، معلم ها شاید نباید چنین میکردند؛ ولی حتما آنها هم دلایل و مشکلات ویژه زمان خودشان را داشته اند؛ به هر حال تجربه ی آموزنده ای بود؛ الآن که زندگی خوب و رضایتمندی داریم، شکر می کنیم و آنها را هم  می بخشیم و به وسع خود از خدا برایشان طلب خیر و بخشش و رحمت و سلامتی می کنیم."

من میدانم، مادر و پدرم حداقل در مورد علاقه به درس و سواد دروغ نمی گویند؛ ولی شاید آنها هم مثل من هنوز حق و ناحق را بخوبی نمی‌دانند! البته مطمئن هستم که بهتر از من بعضی از قانون ها و مقررات حق ‌و ناحق را تجربه کرده اند و می فهمند.

پدرم همیشه میگوید:
نفرین، جنگ، دعوا، ناسزاگویی و انتقام از کسی که فکر می کنیم ناحق و ظالم است؛ نه تنها هیچ مشکلی را حل نمی کند؛ بلکه شاید باعث ایجاد مشکلات و اختلافات و جنگ و دعواها و تفرقه بیشتری نیز بشود!"

او می گوید:
"کسی را که فکر می کنیم ناحق است، خب یا نسبت به حق، جاهل و ناآگاه است؛ و یا آگاه و داناست، ولی بخاطر طمع، غرور، تفاخر و تعصب یا هدف خاص آزمونی، عمدی ناحقی میکند! در هر دو صورت به دلایلی که فعلا ما نمی‌دانیم، شاید از رحمت عام پروردگار مهربان محروم شده است؛ پس ما بجای دورتر کردن او راه نزدیکتر شدن و صلح را به او نشان دهیم و هر لحظه با پیگیری جدی، تحقق وجود شعور و هوشمندی هستی در مورد حق را دنبال کنیم."

من از حرف های پدرم چیز زیادی نمی فهمم؛ فکر کنم مادرم هم همین نظر را دارد و حرفهای پدرم را در عمل خیلی جدی نمیگیرد!

مادرم میگوید:
"یعنی در برابر ناحق و ظلمی که داری می بینی، فقط دعای رحمت عام و سکوت کنیم تا او هم هرکاری دلش میخواهد با ما و دیگران بکند؟! یعنی چی؟!"

پدرم همیشه با لبخند و البته قیافه ی متعجب، به مادرم میگوید:
"عزیز دلم، من کی گفتم: سکوت کن؟! می گویم: ما یک زمانی از رحمت عام، وجود شعور و هوشمندی در هستی بی خبر و بی بهره بودیم؛ خب با عقل جزء و توان اندک زمینی در اختیار هرکاری که به ذهنمان مناسب می‌رسید و دلمان میخواست میکردیم؛ ولی از عواقب و بازتاب های ظلم و عدالت زمینی و آسمانی هم کاملا بی اطلاع بودیم؛ ولی زمانی که با اختیار خود مدعی همراهی با بینش فراکل نگری شدیم، بینش و منش مون کلی متحول شد؛ این هرگز به معنی سکوت و گوشه نشینی در برابر ظلم و بیداد و ناحق نیست؛ بلکه هر لحظه نحوه تقابل مون بطور بنیادی، غیر تقلیدی و بموقع دارد انجام میشود."

پدرم و مادرم سالها قبل از اینکه من بدنیا بیایم، با هم در دوره های خودشناسی و معرفت پژوهی(عرفان کیهانی حلقه)، شرکت کرده اند؛ و دایم در باره موضوعات معنوی و معرفتی مثل حق و ناحق، صحبت میکنند.

با این وجود، من بجز چیزهایی که دلم میخواهد و آنها را حق تصور می کنم ولی نمی شود و فکر میکنم در حقم ناحقی و ظلم شده، هنوز درست حق و ناحق را نمی فهمم!

من خیلی خیلی دوست دارم از قانون ها و مقررات حق و ناحق، بیشتر بدانم و نقش شعور و هوشمندی هستی و رحمت عام که والدینم از آن سخن می گویند را درک کنم؛ تا حداقل برای کارها و اختیار خودم، بتوانم قضاوت و انتخاب صحیح و بجا و به حق داشته باشم.

پایان انشاء
دبستان عرفان
.

https://telegram.me/benamebinameou

.
دبستان عرفان
کلاس دوم / الف
زنگ انشاء

موضوع انشاء :
نقش موریانه ها در هستی هوشمند چیست؟

البته که ما میدانیم،
هیچ موجودی در هستی هوشمند بیهوده و بیخود آفریده نشده است.
از اینرو حتما موریانه ها هم برای خیلی چیزها مفید و موثر می باشند؛ ولی شاید ما انسان ها چیز زیادی در مورد وجود و نقش آنها نمی‌دانیم.

پدرم می گوید:
"یک دانشمند محقق خارجی، سیصد جلد کتاب در مورد مورچه ها و موریانه ها نوشته است!"
من خیلی تعجب کردم، چونکه من حتی یک صفحه انشاء هم بزور در مورد موریانه ها می نویسم!

من وقتی بزرگتر شدم حتما آن کتاب ها را بدقت می‌خوانم تا بیشتر مورچه ها و موریانه ها را بشناسم.

من خودم دیده ام که موریانه ها مثل مورچه سفیداند و اندازه های مختلف دارند؛
موریانه ها تونل خاکی میزنند و دسته جمعی خیلی تند تند راه میروند؛ انگار برای انجام وظیفه های خیلی مهمی وقت کم دارند!

مادرم موریانه ها را دوست ندارد؛ او می گوید:
"موریانه ها داخل همه چیز میروند از چارچوب در و پنجره تا وسایل چوبی آشپزخانه و اگر به آنها رو بدهی حتی داخل یخچال هم نفوذ می کنند!"

ولی من به موریانه ها حق میدهم چون آنها هم مثل ما، خب گرسنه میشوند و باید بنحوی غذا پیدا کنند و بخورند تا زنده بمانند.

موریانه ها بیشتر چوب دوست دارند؛ البته من در باغ پدربزرگ، داخل تونل خاکی کوچک آنها را دیده ام که میوه ها را هم میخورند؛

موریانه ها با هم دعوا نمی کنند؛ ولی وقتی بهم میرسند شاخک های خود را بهم میزنند، شاید با هم سلام احوالپرسی میکنند یا از جایی که آمده‌اند و به جایی که میروند و چیزهایی که میدانند به همدیگر خبر میدهند.

موریانه ها هم مثل مورچه ها خیلی سریع همه چیز سر راهشان را قطعه قطعه می کنند و به لانه میبرند؛ آنها تونل هایشان را با آب دهان و خاک و خاک اره، خودشان می سازند.

پدرم داستان بسیار آموزنده ای از شعور مورچه ها و نقش موریانه ها برایم تعریف کرده است؛
او گفته:
"در زمان های خیلی قدیم، یک پادشاه خیلی خیلی قدرتمندی بوده به نام سلیمان، آن پادشاه که می گویند پیغمبر خدا هم بوده؛ بر روی قالیچه در هوا به همه جا مسافرت می‌کرده و همه انسان ها، حیوانات، پرندگان و حتی از ما بهتران(پدرم برای اینکه مادرم نترسد، به جن ها و دیو ها میگوید: از ما بهتران!)، هم در خدمتش بوده و برایش کار می‌کرده‌اند و هیچ کس جرائت مخالفت با دستورها و سرپیچی از فرمان های او را نداشته است! چون او حتی زبان همه ملتها، از ما بهتران، حیوانات، پرندگان و حشرات را هم می‌دانسته است! "

پدرم می گوید:
"سلیمان با اینکه لشکریان فرا‌وان و بسیار شجاع و از هر لحاظ مجهز داشته است؛ اما یک روز مورچه ای به او و تمام لشکریانش گفته که شعور ندارند! سلیمان هم به مورچه خندیده است! و بعد از شکرگذاری از نعمت های پروردگارش، قول داده تا اعمال صالح و مورد رضایت انجام دهد؛ تا سلیمان نیز از رحمت خدا برخوردار و به جمع بندگان صالح داخل شود."(مضمونی از سوره نمل/۱۹)

پدرم می گوید:
"بلاخره سلیمان عمر پادشاهی اش به پایان می‌رسد و در بالای ایوان قصر بسیار بزرگ خودش در حالی که به عصای قدرت تکیه داده، به تنهایی و با ابهت بطور ایستاد می میرد! ولی هیچ کس متوجه مردنش نمیشود؛ در حالی که کسی هم از ترس مجازات و تنبیه جرائت نزدیک شدن به او را ندارد! بلاخره مدتی میگذرد و همه خدمتگزاران سلیمان به خیال اینکه او هنوز زنده و در اتصال و ارتباط با خداست و آنها را هم زیر چشمی می پاید؛ بشدت سعی و تلاش و کار و حتی خودشیرینی هم میکردند! تا اینکه موریانه‌هایی که در همه جا هستند، به سمت عصای چوبی سلیمان هم میروند و حسابی آن را میخورند؛ بطوری که عصا، بلاخره ضعیف و شکسته میشود؛ و پادشاه قدرتمند ناگهان با صورت به زمین می افتد! و بزرگان و اطرافیان او و حتی از ما بهتران، تازه می فهمند که مدتهاست پادشاه قوی و پیغمبرشان مرده است!" ( مضمونی از سوره سبا/ ۱۴)

من از این داستان خیلی جالب و عجیب به نقش مهم با شعوری و مفید بودن موریانه ها هم در هستی هوشمند پی میبرم و خیلی چیزهای آموزنده از آن می توانم بفهمم.

من خیلی خوشحالم که پدرم داستان سلیمان و شعور مورچه ها و نقش موریانه را برایم تعریف کرده است؛ او اغلب چیزهایی به من می گوید که مادرم را نگران و عصبانی میکند! 
مادرم همیشه به پدرم میگوید:
"مرد، تعریف این داستانه ها برای بچه ها، الان زود است؛ و خوب نیست آنها این چیزها را بدانند!"

ولی پدرم با چشمک به من، فقط به او لبخند میزند!

در هر صورت من موریانه ها را هم مثل معلم مهربان و با شعورم خیلی خیلی دوست دارم؛ چونکه از آنها هم میتوانم کلی چیز یاد بگیرم؛
پس، هیچ وقت دلم نمیخواهد به موریانه ها توهین کنم و یا به آنها صدمه بزنم.

پایان انشاء
دبستان عرفان
.

https://telegram.me/benamebinameou