🔴راه حل و پیشنهاد برای کنترل پرنده مهاجم محیط زیست زاغی یا قجله
✍عسگر محمدی
سلام و عرض ادب محضر دوست و همشهری فرهیخته مان جناب آقای امامی زاده
در خصوص افزایش جمعیت گونه زاغی در کشور و مخصوصا منطقه مان که متاسفانه بیشتر تحت تاثیر دخالت بشر در محیط زیست، افزایش زباله های تولیدی و تطابق فوق العاده این کلاغ سان باهوش با شرایط جدید زندگی شهری می باشد، از چندین سال پیش صاحبنظران و علاقمندان این عرصه با مطالعه و تجربه ی نحوه مقابله با ازدیاد این گونه و تبعات آن به این نتیجه رسیده اند که از بین بردن لانه این پرنده پس از تخمگذاری، پر بازده ترین روش برای مقابله با افزایش جمعیت آن است و باقی روشها مثل کشتار با تفنگ و یا سموم، عقلانی و اخلاقی و تاثیر گذار نیست.
اکثر کشاورزان و باغداران و اهالی بومی با شکل لانه، فصل جفت یابی و لانه سازی زاغی آشنا هستند. و چنانچه عزمی جدی باشد در عرض چند سال از افزایش جمعیت اینگونه جلوگیری شده و عرصه برای باقی گونه ها بازتر خواهد شد. عقابها، شاهین سانان بزرگ و شاهبوف از شکارچیان این گونه هستند که متاسفانه جمعیت شان در منطقه رو به کاهش است.
جمعیت زاغی و زیرگونه های آن طبق اعلام İUCN در طبقه «کمترین نگرانی» قرار دارد. پراکنش اصلی زاغی در شمال غرب و غرب ایران و استانهای شمالی است و محل زادآوری و لانه سازی شان روی درختان پارکها و باغات شهر و روستاها می باشد.
زاغی ها در بهترین شرایط حدود ۲۰ سال عمر می کنند. در دهه های قبل، از ۳ تا ۴ تخم در لانه فقط یک جوجه و با احتمال حدود ۷۰ درصد، تا سال بعد زنده می ماند و دلیل اصلی از بین رفتن باقی جوجه ها، گرسنگی و کمبود منابع غذایی بود. اما در دهه های اخیر به دلیل گسترش باغداری، ازدیاد زباله های خانگی و وجود منابع غذایی در سایتهای دپوی زباله ها و حتی مناطق شهری و روستایی، مشکلی تحت عنوان کمبود تغذیه ندارند.
نحوه مهاجرت کلاغ سانان مثل کلاغ ابلق (آلا قارغا) ، کلاغ سیاه (تاغان) و زاغی (قجله یا ساغساغان) ، منطقه ای و ارتفاعی می باشد. برای مثال شبها روی درختان پارک جنگلی و پارک شهر، پادگان شهید بیگلری و ...می خوابند و روزها برای تغذیه به باغات شمال شهر و دپوهای دفع زباله حمله می کنند.
✅آرامان (مشکین سلام)👇
@AramanNews