در رثای یک معلم بزرگ⚫️
در قدیم می گفتند بزرگ شدن شخصیت با دیدن و هم نشینی با افراد بزرگ ممکن است و این سریع ترین و مستقیم ترین راه است. من خدا را شاکرم که این فرصت را داشتم تا در کلاس چهارم دبیرستان شاگردی مرحوم شکیبا در درس ادبیات فارسی را تجربه کنم و لحظاتی را تجربه کنم و در خاطر حک کنم که بی نظیر است. مرحوم شکیبا که اهل آمل بوده ظاهرا هم درس آیه الله جوادی آملی و حسن زاده بوده است و در کنار هم توشه عظیمی از خرمن فلسفه اسلامی فراهم کردند اما مسیر روحانی شدن را پیش نگرفت. به واسطه همین تسلط بر فلسفه اسلامی، استاد برجسته دانشکده فلسفه دانشگاه شهید بهشتی شد. همچنین به واسطه اینکه فرزند شهید شده بود به شکل افتخاری در مقطع پیش دانشگاهی ادبیات درس می داد. به خاطر دارم یک درس مربوط به مقام شهید بود. ایشان درس می داد و اشک می ریخت. فضای سنگینی بر کلاس حاکم بود که بر روح ما اثر خود را گذاشت. شوخی هایش کسی را دلگیر نمی کرد و همه در همان سن می فهمیدیم که حضور در محضر یک عالم بزرگ اما بی ادعا را تجربه می کنیم. خدایش بیامرزد و با فرزند سعادتمندش محشور گرداند.
https://telegram.me/ali_sarzaeem
در قدیم می گفتند بزرگ شدن شخصیت با دیدن و هم نشینی با افراد بزرگ ممکن است و این سریع ترین و مستقیم ترین راه است. من خدا را شاکرم که این فرصت را داشتم تا در کلاس چهارم دبیرستان شاگردی مرحوم شکیبا در درس ادبیات فارسی را تجربه کنم و لحظاتی را تجربه کنم و در خاطر حک کنم که بی نظیر است. مرحوم شکیبا که اهل آمل بوده ظاهرا هم درس آیه الله جوادی آملی و حسن زاده بوده است و در کنار هم توشه عظیمی از خرمن فلسفه اسلامی فراهم کردند اما مسیر روحانی شدن را پیش نگرفت. به واسطه همین تسلط بر فلسفه اسلامی، استاد برجسته دانشکده فلسفه دانشگاه شهید بهشتی شد. همچنین به واسطه اینکه فرزند شهید شده بود به شکل افتخاری در مقطع پیش دانشگاهی ادبیات درس می داد. به خاطر دارم یک درس مربوط به مقام شهید بود. ایشان درس می داد و اشک می ریخت. فضای سنگینی بر کلاس حاکم بود که بر روح ما اثر خود را گذاشت. شوخی هایش کسی را دلگیر نمی کرد و همه در همان سن می فهمیدیم که حضور در محضر یک عالم بزرگ اما بی ادعا را تجربه می کنیم. خدایش بیامرزد و با فرزند سعادتمندش محشور گرداند.
https://telegram.me/ali_sarzaeem