بیت‌گاید

ممدانی در بقیه صحبتاش گفته که میلیاردر اصلا نباید داشته باشیم. مخصوصا در برهه حساس کنونی که اینقدر اختلاف طبقاتی هست.

سوال مهم اینه که این میلیاردر چطوری پولدار شد؟ با فروش محصولات بیزینسش در بازار؟ اگر چنین هست تک تک کسایی که محصولش رو خریدند کمکش کردند پولدار شه و اگر به نظرشون محصول خوبی نبود نمیخریدنش. پس پولدار شدن اون فرد تصمیم و خواست بقیه افراد جامعه بوده! این ذهنیت که پولدار حتما از بقیه دزدیده حدود ۵۰۰ سال عقبه.

پس اگر کسی با بیزینس کردن و تولید محصول با ارزش پولدار شده باشه نوش جونش و به طرز خنده داری اگر نقدی به پولداری طرف هست باید مردم به خودشون نقد کنن که چرا خریدند؟

اما اینطور هم میشه که فردی با سو استفاده از قوانین دولتی و حمایت‌های غیر تجاری پولدار شده باشه. در این صورت بدون تولید ارزش فقط منافع رو از جامعه کشیده برای خودش. این مورد هم چاره کارش کاهش قوانین و کاهش دخالت دولتی و افزایش کپیتالیسمه. نه افزایش قوانین و سوسیالیسم.

اتفاقا طبقه‌ی سیاستمدار مخصوصا از نوع سوس-مغزش مثال عینی مورد بالاست که هیچ تولید با ارزشی برای جامعه ندارند و فقط کارشون کشیدن منابع و منافع از گروهی به گروه دیگره.

و از همه بدتر سیاست‌های سوسیالیستی منجر به افزایش چاپ پول و کاهش تولید میشه. که نتیجه‌اش تورم بیشتر، و روانه شدن پول از سرمایه گذاری در تولید تولید به سمت دارایی‌های کاغذی و ضد تورمی میشه که عمدتا در دست ثروتمندانه.

نهایتا پولدارها رو پولدارتر میکنه و اون فقیری که از سر نادانی رای به سرقت دارایی دیگران داده بدون اینکه بفهمه خودش رو بدبخت‌تر از قبل میکنه.

تاریخچه طولانی پروژه‌های "بیت‌کوین بهتر"

یک تاریخچه طولانی هست از افرادی که پروژه‌های "بیت‌کوین بهتر" را تبلیغ می‌کنن و هر سال به نوع جدیدی بازتولید میشن.

در موارد گذشته عاقبتشون چگونه بوده؟ در تقریباً تمام موارد گذشته شکست خوردند.

هر موج بهبودهایی را وعده می‌داد، سرعت بیشتر، سود بیشتر، کاربردی بودن بیشتر، اما یا توجه شما یا پول مردم رو سرقت کرد.

آخرین پرده‌ی این تئاتر رو امروز میبینیم:‌ شرکت‌های سهامی بیت‌کوینی.

نگاهی به تاریخ کنیم:

1- کوین‌های رنگی / کانترپارتی (2012 تا 2014)
تلاش اولیه برای نمایندگی دارایی‌ها (سهام، توکن‌ها) روی بیت‌کوین. پیش‌زمینه توکن‌سازی. شکست خورد.

2- آلت‌کوین‌ها و فورک‌ها (2013 تا 2017)
لایت‌کوین، بیت‌کوین کش، و دش به عنوان بیت‌کوین‌های سریع‌تر، بهتر، عادلانه‌تر بازاریابی شدند. شکست خورد. اثرات شبکه‌ای، امنیت، و قدرت ذخیره ارزش با بیت‌کوین باقی ماند.

3- انفجار ICO ها (2017)
تجمع کوین‌های مبتنی بر اتریوم برای هزاران "توکن کاربردی" که برنامه‌های انقلابی را وعده می‌دادند. شکست خورد. آلت‌کوین‌ها سال‌هاست به طور مداوم ارزششونو در برابر بیت‌کوین از دست میدن.

4- بلاک‌چین‌های شرکتی (2016 تا 2019)
زنجیره‌های خصوصی مانند هایپرلجر، آر۳، و فابریک آی‌بی‌ام به عنوان "استفاده واقعی" بلاک‌چین بدون بیت‌کوین معرفی شدند. شکست خورد.

5- پلتفرم‌های وام‌دهی دی‌فای (2019 تا 2022)
سلسیوس، بلاک‌فای، و پروژه‌های دریافت سود روی بیتکوین. شکست خورد.

6- جنون ان‌اف‌تی (2021)
کلکسیون‌های دیجیتال به عنوان ذخیره ارزش دیجیتال جدید یا مالکیت بومی اینترنت دیده شدند. عکس یک میمون به قیمت‌های چند صد هزار دلاری معامله میشد. شکست خورد.

7- وب۳ و DAOها (2021 تا 2023)
پلتفرم‌های متعلق به کاربر و حاکمیت توکن‌شده را به عنوان یک لایه مالی دموکراتیک‌تر وعده دادند. شکست خورد.

8- میم‌کوین‌ها (2021 تا 2025)
توکن‌هایی مانند داگ‌کوین، شیبا، ترامپ و ملانیا به عنوان جایگزین‌های ویروسی، مبتنی بر جامعه برای "بیت‌کوین کسل‌کننده" دیده شدند. شکست خورد. هیچ پایه اقتصادی یا کاربردی بلندمدت نداشتند.

9- شرکت‌های سهامی ذخیره‌ی بیت‌کوینی (2020–تاکنون)
شرکت‌های زامبی که بیت‌کوین می‌خرند تا هیجان خرده‌فروشی ایجاد کنند بدون پایبندی واقعی به اصول بیت‌کوین.

تاسیس یک شرکت سهامی که بیتکوین میخره کار بدی نیست و اگر بازار بهتون سرمایه‌ی ارزون میده رشد خوبی هم میتونه داشته باشه. هیچ بحثی در این مورد نیست. اما اینکه اون رو به عنوان "بیت‌کوین بهتر" معرفی کنید و یا در تلاش برای بازتعریف بیتکوین به عنوان صرفا یه طلای دیجیتال تحت کنترل دولت (اونطور که مایکل سیلور و همراهان میگند) باشید شما رو شبیه به اسکم‌های گذشته میکنه.

این شرکت‌ها موقتا قیمتشون رشد میکنه اما به مرور رقابت و فراوونیشون باعث کاهش رشد میشه. و خیلی ازونا چون اعتقاد واقعی به بیتکوین ندارند و فقط به دنبال دوشیدن سرمایه گذار خرد هستند به مرور به فراموشی سپرده خواهند شد.

با حذف تعدادی که پاسخ ندادند آمار اینطوری میشه:
از بین اعضای کانال،
۵۵٪ گفتند که ماکسیمالیستند ((۳۳+۲۷)/۳۳). با توجه به درصد خیلی کم این گروه در فضای کریپتوی ایران خیلی عدد بالاییه.
۹۴٪ مرد هستند. از یه طرف خیلی نامتوازنه. از یه طرف انتظار همون ۶٪ رو هم نداشتم.
۸۴٪ از داخل ایران هستند.
سن هم کاملا به طور متوازن توزیع شده و از همه گروه‌های سنی هستند. جالبه که گروه ۲۰-۳۰ که شاید انتظار میرفت کریپتویی تر باشند از گروه ۳۰-۴۰ کمترند. حدس میزنم یه ربطی به نوع محتوای کانال داره.

شنیدن ناز و اداهای میهنی و مداحی با تم ایرانی از دهان کثیف این‌ها واقعا لطمه‌ای بود بر جانم.

یه ایران دوستی رو داشتیم که آلوده‌اش نمیکردن چون باهاش بیگانه بودند و حالا اینم دستاویز کردند.

بیتکوین داره دقیقا مثل اوایل سال و سال قبل عمل میکنه. انقدر تو یه رنج خاص بالا پایین میکنه و با روان ادما بازی میکنه تا همه توریستا رو ناامید کنه. و در همون موقع میره مرحله‌ی بعدی.

خیلیا رو اطرافم میبینم که کارشون فقط انتظار و نظاره کردنه. منتظرن یکی براشون روزای خوب بیاره.

این خیال شیرینِ «بالاخره یه روز خوب میرسه» مثل یه آرام بخشه. خودشو میسپره به دست سرنوشت و مسئولیت رو از دوش خود بر میداره. توکل‌ میکنه. خودشو دارای استقلال و حاکم بر سرنوشت نمیبینه. معتقده عاقبتش در جای دیگه‌ای توسط بزرگان نوشته میشه و او فقط مثل سربازی در شطرنج بزرگانه. اما یه روزی شاهزاده با اسبش میاد دنبالش.

از دل این تفکره که وعده‌های دلقکای تلویزیونی‌ای مثل هخا یا گروه انانیمس برای نجات رو باور میکنیم. یا فکر میکنیم ترامپ و بی‌بی و شهرام و بهرام بالاخره یه روزی میان دنبالمون و ما رو با خودشون میبرن به سرزمین رویاها.

و از دل همین تفکره که وقتی خودش و همه کسایی که میشناسه دارن صرفا از پشت صفحه‌ی گوشی وقایع رو نظاره میکنن، همزمان فک میکنه کسی پیدا میشه که اون بیرون به جاش کاری رو بکنه.

در این دنیاست که داخلیا منتظرن اپوزیسیون ازادی بیاره. اپوزیسیونشم سالی یه بار فعال میشه یه بیانیه میده و بقیه وقت رو منتظره ببینه مردم داخل چیکار میکنن.

خیلی میتونست واقعبینانه‌تر باشه اگر میپذیرفتیم تنهاییم و هیچکس‌ دلش به حال ما نمیسوزه. و هیچ معجزه‌ای رخ نمیده. و هیچ بلیط بخت‌آزمایی‌ای به نام ما درنمیاد. درسته که اولش درداوره. ولی بعد انسان به این نتیجه میرسه که خب اگر چیزیو واقعا ‌میخوام باید با دستای خودم بسازمش.

تسلیم‌مان را به دشمن تحمیل کردیم

اول تو قطع کن نه اول تو قطع کن

ادمین تراز: من خودم ازینا متنفرم ولی …
بلاک