« شبکه علوم سیاسی »

📦کشورها چگونه صنعتی شدند؟
رازهای سرمایه انسانی

✍️سعید ابوالقاسمی

🔹توسعه در هر کشوری داستان خود را دارد. توسعه‌یافته‌ترین کشورها،‌ مزیت‌هایی را برای خود شناسایی کرده‌اند که با موج‌سواری روی آنها،‌ آینده خود را بهتر بسازند.

🔹در مقابل،‌ کم‌توسعه‌ترین کشورها،‌ بهانه‌ها و محدودیت‌هایی پیدا کرده‌اند تا به آنچه شایسته هستند،‌ دست نیابند.

🔹کشورها به دلایل مختلف به دنبال توسعه هستند که بهبود کیفیت زندگی شهروندان،‌ افزایش ثبات اقتصادی و سرعت بخشیدن به پیشرفت‌های اجتماعی در صدر فهرست این دلایل قرار می‌گیرند.

🔹 توسعه صنعتی نقش مهمی در این فرآیند ایفا می‌کند و به عنوان یک کاتالیزور،‌ رشد اقتصادی و پیشرفت اجتماعی را در مسیر صحیح خود قرار می‌دهد.

🔹 صنعتی شدن با اشتغال‌زایی، افزایش بهره‌وری و ایجاد درآمد، به رشد تولید ناخالص داخلی کمک زیادی می‌کند.

🔹صنعتی شدن مستلزم توسعه زیرساخت‌هایی مانند شبکه‌های حمل‌ونقل، سیستم‌های تامین انرژی و امکانات ارتباطی است.

🔹 بهبود زیرساخت برای فرآیندهای تولید و توزیع کارآمد، حیاتی است. توسعه به‌طور ذاتی با پیشرفت اجتماعی مرتبط است.

🔹 صنعتی شدن، به دسترسی بهتر به آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات اجتماعی می‌انجامد زیرا دولت‌ها درآمد بیشتری از طریق مالیات به دست می‌آورند.

🔹آنچه بر کشورهای صنعتی‌شده می‌گذرد، با آنچه در کشورهای نوظهور صنعتی در جریان است، تفاوت‌های ماهوی زیادی دارد.

🔹قطب‌های صنعتی اصلی مانند آمریکا، چین، آلمان، ژاپن و فرانسه، استراتژی‌های متفاوتی نسبت به کشورهای نوظهوری مانند آفریقای جنوبی، مکزیک، برزیل، هند، اندونزی و ترکیه دارند.

🔹آمریکا به عنوان اصلی‌ترین قطب اقتصادی جهان با ایجاد یک اقتصاد متنوع، بخش زیادی از درآمد خود را از بخش‌هایی مانند فناوری، مالی، مراقبت‌های بهداشتی و تولید به دست می‌آورد.

🔹این کشور در سال ۲۰۲۳ بیش از ۲۷ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی داشته و با سرانه تولید ناخالص داخلی ۸۱ هزاردلاری، نرخ بیکاری سه‌درصدی را ثبت کرده است.

🔹چین به عنوان دومین قطب پیشرفته جهان، بخش زیادی از درآمد خود را با سرمایه‌گذاری در حوزه‌های تولید، فناوری و صادرات به دست می‌آورد.

🔹این کشور بر صنایع و خدمات مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته سرمایه‌گذاری‌های ویژه‌ای انجام داده است؛ در پی همین سیاست‌های توسعه، تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۲۳ به نزدیک ۱۸ تریلیون دلار رسیده و سرانه تولید ناخالص داخلی نیز از ۱۲ هزار دلار فراتر رفته است.

🔹ثبت نرخ بیکاری ۷.۴ درصد و نرخ تورم ۲.۰ درصد، آینده چین را بسیار امیدوارکننده مجسم می‌کند.

🔹 در کنار آمریکا و چین، آلمان قرار دارد که به دلیل بخش تولید بسیار قوی به‌ویژه در صنایع خودروسازی، ماشین‌آلات و صنایع شیمیایی، درآمدهای گسترده‌ای برای خود ایجاد کرده است.

🔹 این کشور در سال ۲۰۲۳ تولید ناخالص داخلی خود را به ۴.۴ تریلیون دلار رسانده و با سرانه تولید ناخالص داخلی ۵۲ هزاردلاری، سومین قطب اقتصادی دنیا لقب گرفته است.

🔹ژاپن، دومین کشور آسیایی فهرست پنج قطب صنعتی بزرگ جهان به شمار می‌رود. عمده درآمد این کشور از فناوری پیشرفته، تولید خودرو، فناوری‌های الکترونیک و روباتیک به دست می‌آید.

🔹 تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۲۳ به عدد ۲۱.۴ تریلیون دلار رسید.

🔹 فرانسه، اقتصاد خود را بر پایه صنایعی مانند هوا-فضا، خودروسازی، کالاهای لوکس و دارو استوار کرده و در سال ۲۰۲۳ تولید ناخالص داخلی خود را به ۷.۲ تریلیون دلار آمریکا رسانده است.

🔹کشورهای توسعه‌یافته و کشورهای صنعتی نوظهور اهمیت پرورش سرمایه انسانی برای تقویت رشد اقتصادی، نوآوری و رقابت را تشخیص داده‌اند.

🔹سیستم‌های آموزشی در کشورهای توسعه‌یافته همواره قوی هستند و بر آموزش عالی و آموزش حرفه‌ای تاکید دارند.

🔹سرمایه‌گذاری نه‌تنها سرمایه انسانی را افزایش می‌دهد، بلکه فرصت‌های شغلی با مهارت بالا ایجاد می‌کند که موجب جذب استعدادها می‌شود.

🔹همه کشورهایی که صنعتی شده‌اند یا در مسیر صنعتی شدن قرار گرفته‌اند، سرمایه انسانی را در کانون توجه خود قرار داده‌اند.

🔹سرمایه انسانی که به عنوان مجموعه مهارت‌ها، دانش‌ها و تجربه جمعی موجود در اختیار افراد تعریف می‌شود، نقشی اساسی در پیش‌برد توسعه صنعتی ایفا می‌کند.

🔗کانال شبکه علوم سیاسی
🤔 @Political_Science95