#برگی_از_تاریخ
به دهان توپ بستن اقوام تاجیک توسط عبدالرحمن بارکزی
شوربختانه، تاریخ سیاسی افغانستان بعد از حاکمیت احمدخان ابدالی، تاریخ تشنه به خون است . تاریخ تبهکاری و سیاهکاری ها است . تاریخ خونینِ چشم از حدقه درآوردن ها، برادر کشی ها، برافراشتن دار ها، کاشتن نیزه زارها، اعمار سیه چال ها، تیل داغ کردن ها، واسکت بریدن ها و ساختن کله منار ها است .
#عبدالرحمن_بارکزی خود کشتار بیرحمانه مردم #بدخشان را آنهم با روش جنون آمیز سادیستی ای به "دهن توپ گذاشتن"، چنین توصیف کرده است : "کسانی را که اسیر می شدند، من به دهن توپ می گذاشتم. در مدت سه سال اغتشاش (در بدخشان) تعداد کسانی که به این قسم من کشته ام، تقریبا پنج هزار نفر می شد و تعداد کسانی که از دست لشکر من کشته شدند، ده هزار نفر بودند." در جنگ های #قتغن : "هشت نفر کاپیتان را حکم دادم به دهن توپ گذاشتند." "تجار بدخشانی را که ۵۰ نفر بودند ولی من حکم دادم همه آنهارا به دهن توپ گذاشتند …در جواب قاصد میر جهاندار که پرسیده بود چرا رعایایش را حبس نموده ام من بدون تکلمی به نوکر هایم حکم دادم ریش و سبیل او را بکنند و بعد او را جایی که بقیه استخوان های اجساد تجار افتاده بود با خود برده نشان دادم."
روش دیگری از آدم کشی عبدالرحمن بارکزی، ساختن کله منار ها از سرهای بریده ای کشته شده گان بود : "از طرف دشمن سه هزار نفر درمیدان جنگ کشته شد ...من حکم دادم منار از سر های مقتولین دشمن ساختند تا بقیه خائف شوند." امیر عبدالرحمن با افتخار از کشتارها و اعمار کله منار از سرهای بی تن مردمان غیر نظامی اوزبیک و سایر ترک تباران در زندگی نامه اش چنین می گوید: "اسرا[ی ازبک] را به تیر بستم. تمام آنهایی که در طول سه سال شورش به این شکل مجازات شدند، بیش از 5000 نفر بودند. افرادی که توسط لشکریانم کشته شدند، به قریب12000 نفر می رسید." این امیر خون آشام راجع به دیگر جنگها علیه ازبک ها چنین ادعا می کند: "دشمنان در میدان جنگ 3000 کشته دادند...600 نفر را اسیر کردیم. من دستور دادم که از سرهای مخالفان مناری برپا گردد تا در دلهای کسانی که زنده مانده اند، وحشت بیفکند."
1- امیر عبدالرحمن - تاج التواریخ ص ۵۰
2 - امیر عبدالرحمن - تاج التواریخ - ص ۵۳-۵۴
3 - امیر عبدالرحمن خان - تاج التواریخ ص 39
4- دکتر سید عسکر موسوی، «هزاره های افغانستان»، ص 156 مترجم: اسدالله شفایی، چاپ اول: زمستان 1379، تهران
👉@khurasan20
به دهان توپ بستن اقوام تاجیک توسط عبدالرحمن بارکزی
شوربختانه، تاریخ سیاسی افغانستان بعد از حاکمیت احمدخان ابدالی، تاریخ تشنه به خون است . تاریخ تبهکاری و سیاهکاری ها است . تاریخ خونینِ چشم از حدقه درآوردن ها، برادر کشی ها، برافراشتن دار ها، کاشتن نیزه زارها، اعمار سیه چال ها، تیل داغ کردن ها، واسکت بریدن ها و ساختن کله منار ها است .
#عبدالرحمن_بارکزی خود کشتار بیرحمانه مردم #بدخشان را آنهم با روش جنون آمیز سادیستی ای به "دهن توپ گذاشتن"، چنین توصیف کرده است : "کسانی را که اسیر می شدند، من به دهن توپ می گذاشتم. در مدت سه سال اغتشاش (در بدخشان) تعداد کسانی که به این قسم من کشته ام، تقریبا پنج هزار نفر می شد و تعداد کسانی که از دست لشکر من کشته شدند، ده هزار نفر بودند." در جنگ های #قتغن : "هشت نفر کاپیتان را حکم دادم به دهن توپ گذاشتند." "تجار بدخشانی را که ۵۰ نفر بودند ولی من حکم دادم همه آنهارا به دهن توپ گذاشتند …در جواب قاصد میر جهاندار که پرسیده بود چرا رعایایش را حبس نموده ام من بدون تکلمی به نوکر هایم حکم دادم ریش و سبیل او را بکنند و بعد او را جایی که بقیه استخوان های اجساد تجار افتاده بود با خود برده نشان دادم."
روش دیگری از آدم کشی عبدالرحمن بارکزی، ساختن کله منار ها از سرهای بریده ای کشته شده گان بود : "از طرف دشمن سه هزار نفر درمیدان جنگ کشته شد ...من حکم دادم منار از سر های مقتولین دشمن ساختند تا بقیه خائف شوند." امیر عبدالرحمن با افتخار از کشتارها و اعمار کله منار از سرهای بی تن مردمان غیر نظامی اوزبیک و سایر ترک تباران در زندگی نامه اش چنین می گوید: "اسرا[ی ازبک] را به تیر بستم. تمام آنهایی که در طول سه سال شورش به این شکل مجازات شدند، بیش از 5000 نفر بودند. افرادی که توسط لشکریانم کشته شدند، به قریب12000 نفر می رسید." این امیر خون آشام راجع به دیگر جنگها علیه ازبک ها چنین ادعا می کند: "دشمنان در میدان جنگ 3000 کشته دادند...600 نفر را اسیر کردیم. من دستور دادم که از سرهای مخالفان مناری برپا گردد تا در دلهای کسانی که زنده مانده اند، وحشت بیفکند."
1- امیر عبدالرحمن - تاج التواریخ ص ۵۰
2 - امیر عبدالرحمن - تاج التواریخ - ص ۵۳-۵۴
3 - امیر عبدالرحمن خان - تاج التواریخ ص 39
4- دکتر سید عسکر موسوی، «هزاره های افغانستان»، ص 156 مترجم: اسدالله شفایی، چاپ اول: زمستان 1379، تهران
👉@khurasan20