کروکودیلی در بازار

از قدیم گفتن مردم با پاهاشون رای میدن نه در برگه‌های کاغذی، یعنی با مهاجرت از جای بد به جای بهتر‌ نشون میدن که انتخاب‌شون واقعاً چیه. بنظرم در دنیای دیجیتالی فعلی لزوماً حتی پا هم نمیخاد درگیر بشه تا انتخاب‌مون رو نشون بدیم، با جابجایی سرمایه هم میشه نشون بدیم. مثلاً من مدتیه بصورت جدی دارم فکر می‌کنم که بازار کریپتو محل مناسبی برای مهاجرت سرمایه از بورس داخلی است.

از مزایای واضحش مثل خفت نشدن برای مالیات، امن‌تر بودن از جهت تاثیرپذیری از نزاع‌های خاورمیانه، در دسترس بودن سرمایه‌تون اگر هر لحظه بخواهید به کشور دیگری برید، رهایی از تصمیمات یکهویی تصمیم‌گیران بازار، ابزارهای مشتقه بسیار فعال و غیره که بگذاریم، یکسری روش‌های متنوع سرمایه‌گذاری هم پیش روی شما می‌گذاره که بسیار جالب‌اند. در این بازار ترید کردن، تنها روش کسب درآمد نیست. چندین روش برای کسب درآمد غیرفعال هم وجود داره.

۱. معروفترین اما نه پرسودترین روش که اکثراً باهاش آشنا هستیم استخراج کریپتو یا همون ماینینگه. بسته به نوع کریپتوی مورد نظرتون باید یک نوع ماینر تهیه کنید. همچنین باید برق مفت و جایی برای ماینرها (مثلاً زیرزمین شرکت بورس) هم در نظر بگیرید. اگر اینها رو ندارید، میشه در استخرهای ماینینگ شرکت کنید (ماینر بصورت آنلاین اجاره کرد). بیت‌کوین (BTC)، لایت‌کوین (LTC) و مونرو (XMR) برای استخراج مناسب‌اند ولی بازدهی استخراج به عوامل زیادی بستگی داره: قیمت اون کریپتو، سختی استخراجش، مقدار پاداش استخراج، هزینه برق، هزینه تجهیزات و ...

۲. استیک کردن کریپتو یعنی شما مقدار مشخصی از ارز دیجیتال‌تون را در یک کیف پول یا صرافی برای مدت مشخصی قفل می‌کنید که با این کار به انجام تراکنش‌های شبکه کمک می‌کنید و در ازاش کارمزد تراکنش‌ها و پاداش‌های شبکه را دریافت می‌کنید. هر چه مقدار بیشتری استیک کنید، پاداش بیشتری کسب خواهید کرد. اتریوم (ETH)، کاردانو (ADA) و پولکادات (DOT) ارزهای مشهوری برای استیک کردن هستند.
از نظر بازدهی بالقوه، بسته به ارز دیجیتال و پارامترهای شبکه، پاداش‌های متفاوتی میشه بدست آورد. همچنین باید به مدت زمان قفل شدن و نوسانات قیمت اون رمزارز هم توجه کرد. اگر کسی آگاهانه کار کنه، از بازده اوراق داخلی می‌تونه بسیار بیشتر باشه.

۳. وام دادن ارزهای دیجیتال‌تون در پلتفرم‌های وام‌دهی و کسب سودش هم روش دیگه‌ایه. کامپاوند (Compound)، آوه (Aave) و میکردائو (MakerDAO) سه پلتفرم غیرمتمرکز مشهور برای این کار هستند. بازدهیش اغلب از وام‌های سنتی بیشتره. ریسکش اینه که اگر پلتفرم خوبی انتخاب نکنید و اون پلتفرم وام گیرنده‌ها رو درست ریسک‌سنجی نکنه و وثیقه نگیره و غیره، ممکنه با درصدی نوسان در بازار، وام گیرنده نکول کنه.

۴. روش چهارم، سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال با پرداخت سود دوره‌ای است. توکن رو‌ خریداری و در کیف پولی که از مکانیزم توزیع سود پشتیبانی می‌کنه، نگهداری می‌کنید. شرکت سازنده توکن از سود کسب و کارش به صورت دوره‌ای سودی رو به دارندگان توکن پرداخت می‌کنه. نئو (NEO)، کوکوین (KCS) و ویچین (VET) سه تا از توکن‌هایی هستند که این ویژگی رو دارند. بازده بالقوه این روش بستگی به سودآوری پروژه و سیاست توزیع سود اون پروژه داره. ریسکش هم اینه که پروژه نتونه وعده‌هاش رو محقق کنه، موقع نگهداری نوسان قیمت داشته باشه و‌ .... قبل از سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال با پرداخت سود دوره‌ای ارزیابی اصولی پروژه ضرورت داره.

۵. روش آخر هم شرکت در استخرهای نقدینگی است. استخرهای نقدینگی زیربنای صرافی‌های غیرمتمرکز هستند و نقدینگی لازم برای انجام تراکنش‌های کارآمد و به موقع را در این پلتفرم‌ها فراهم می‌کنند. وقتی در یک استخر نقدینگی مشارکت می‌کنید در ازاش بهتون پاداش داده میشه. یونی‌سواپ، پنکیک‌سواپ و سوشی‌سواپ سه صرافی غیر متمرکز مشهوری هستند که میشه توشون در استخرهای نقدینگی مشارکت کرد. بازده این روش بستگی به شرایط بازار، فعالیت معاملاتی و محبوبیت پلتفرم متفاوته.

از ۱۰۰ میلیون توکنی که برای پیش فروش گذاشته شد، ۷۰ میلیون توکن فروش رفته.

۳۰ میلیون توکن به قیمت ۳۱۰ تتر یا معادل ریالی آن از طریق درگاه پرداخت ریالی، حداکثر تا پایان امروز برای فروش موجوده.

توکن مستقیماً به کیف پول شما واریز میشه و‌ بلافاصله کارهای لانچ آن در صرافی stonfi شروع میشه و می‌تونید به احتمال زیاد با چند برابر قیمت معامله‌ش کنید.

اگر مقدار کمتری هم می‌خواهید می‌تونید سفارش بدید (حداقل مقدار خرید ۱ میلیون توکن هست و قیمت هر توکن هم 0.00001033 تتر است).

آیدی ایشون @itsthealephyouknowfromtwitter

بیت کوین (لیدر بازار) چند روزه منفیه، ولی TON نه تنها مثبته بلکه داره سقف قیمت می‌زنه. جل الخالق.

من TON را روی ۴۲۰ تومن خریده بودم دیروز سقف زد. فعلاً نگه میدارم. حقیقت Staking کردم بخوام هم نمیتونم بفروشم :)

یکی از دوستان داره یک توکن در بستر بلاکچین TON راه اندازی می‌کنه. یک مینی اپ هم در تلگرام در دست ساخت داره. پروژه هنوز کامل نشده ولی می‌تونید از اینجا تستش کنید.

توکن قراره در صرافی غیرمتمرکز stonfi لیست بشه که صرافی سخت‌گیری هم هست. مقدار قابل توجهی TON از صاحب پروژه قفل می‌کنه چندین مرحله صحت سنجی هم داره. الان ظاهراً در آخرین مرحله نیاز به پرداخت مبلغ دیگری هم هست که دوستمون بودجه کم آورده. به همین خاطر امکان پیش فروش ۱۰۰ میلیون توکن رو بصورت محدود مهیا کرده.

اگر کسی تمایل داشت می‌تونه به ایشون پیام بده (انگلیسی یا فارسی یا ترکی یا عربی فرق نداره، همه رو بلده) و قیمت مورد نظر خودش رو پیشنهاد بده. برای پروژه زحمت زیادی کشیده و احتمالاً به نتیجه‌ی خوبی هم برسه.

آیدی ایشون

پی‌نوشت: عزیزان توکن ساختن واقعاً خرج داره، خرج هنگفتی هم داره. هم مالی هم زمانی.
تیم‌های فنی، هزینه زیرساخت مینی اپ، هزینه‌های صرافی، تبلیغات و ... اگر اولش خوب حساب کتاب نکنی مجبوری وسطش اینطوری توکن را پیش‌فروش کنی.

۶ هزار میلیارد تومان در کارت بانکی شما

چند وقت پیش با چند کانال تلگرامی آشنا شدم که ادعا می‌کردند می‌تونند موجودی حساب بانکی رو به صورت حبابی افزایش بدن، طوری که برای خود بانک قابل کشف نباشه اما در دستگاه‌های POS و ATM میشه کارت کشید، پول منتقل کرد و حتی اس‌ام‌اس تراکنش برای خود شخص و دریافت کننده وجه فرستاده بشه! برای اثبات حرف‌شان ویدئوهایی در کانال‌هاشون می‌گذارند که برای مثال شخص کارت رو در ATM وارد می‌کنه و‌ دستگاه یک موجودی حبابی درشت رو نمایش میده. بعضی‌هاشون حتی ادعا می‌کنند می‌تونند موجودی تتر کیف پول شما رو هم بصورت حبابی افزایش بدن!

حقیقت اینه که دستگاه‌های POS و ATM می‌تونند آسیب‌پذیری داشته باشند و قابل نفوذ باشند. حتی ممکنه یک بلاک‌چین یا کیف پول کریپتو هم قابل نفوذ باشه. یک مورد از این قبیل آسیب‌پذیری‌ها در دستگاه‌های POS در این پست توسط یک آدم کاربلد توضیح داده شده. دستگاه مورد بررسی از یک شرکت معتبره، طبیعتاً وقتی دستگاه‌های این شرکت آسیب‌پذیری دارند، دستگاه‌های چینی رایج در ایران هم قطعاً دارند.

جدا از امکان دزدیده شدن مشخصات کارت بانکی و رمز مشتریان در فروشگاه ها، نمایش یک رقم مانده حساب غیر واقعی برای یک کارت بانکی خاص و چاپ قبض جعلی برای مدت زمان کوتاه از جمله تخلفاتی است که یک مجرم سایبری میتواند - بدون باقی گذاشتن هر گونه اثر قابل پیگیری - تدارک ببیند.

اما با وجود اینکه امکان هک این دستگاه‌ها واقعاً وجود داره به نظر من این کانال‌های تلگرامی اینکاره نیستند، چرا؟

دلیل اول: خودتون رو بگذارید جای کشف کننده آسیب‌پذیری، شما یک آسیب‌پذیری کشف کردید اگر آدم درستی باشید گزارشش می‌کنید و بابت گزارش جایزه میگیرید اگر نه خودتون استفاده می‌کنید و صداش رو هم در نمیارید. چرا باید جار بزنید؟ در یک کانال تلگرامی از دیگران تقاضای ۱۰۰۰ دلار کنید تا براشون چند هزار میلیارد تومان حباب بزنید. خودتون که روی چاه نفت نشستید چه نیازی به ۱۰۰۰ دلار دارید؟

دلیل دوم: چند پست از کانال‌هاشون رو بخونید، ادبیاتی که به کار می‌برند کپی از همدیگه است و جمله‌بندی‌هاشون داد میزنه که سطح سواد بسیار پایینی دارند. من تا چند دقیقه سعی می‌کردم بفهمم منظورشون از کلمه «شاخص» که می‌نویسند چیه؟ کاشف به عمل آمد که منظورشون همون ویدئوهایی هست که برای اثبات کار در کانال می‌گذرند!

دلیل سوم: ظاهر هر وب‌سایت و اپلیکیشنی رو میشه براحتی کپی کرد و یک نمونه عیناً شبیه‌ش ساخت. میشه از کار کردن باهاش ویدئو گرفت و هر چه بخواهی هم نمایش بده. اپلیکیشن بانکی، سایت بانکی، سایت دیجی کالا، سایت کارگزاری مفید، اپلیکیشن اس‌ام‌اس گوشی، کیف پول رمز ارز و‌... هر چه که بخواهید.
همچنین با ادیت حرفه‌ای ویدئو می‌تونید رقم موجودی نمایش داده شده در ATM رو هم تغییر بدید.
منظور اینکه میشه ظاهر کار رو طوری نشون داد که انگار واقعاً نفوذ کردید.

دلیل چهارم: آن چیزی که تحت عنوان «تتر فلش» یا «تتر حبابی» معرفی می‌کنند به سادگی قابل شناسایی است. اینها توکن‌های جعلی هستند که سعی می‌کنند ظاهری شبیه تتر واقعی داشته باشند (لوگو و اسم و ...) اما قابل شناسایی هستند و بی‌ارزش هم هستند.

چرا این پست رو نوشتم؟
این کانال‌ها مخاطب زیادی دارند و احتمالاً مال‌باختگان زیادی هم داشته باشند ولی تابحال ندیدم جایی کسی با دلیل درباره شیوه کلاهبرداری‌شون چیزی نوشته باشه‌. کلمات کلیدی مثل «حباب بانکی» «تتر فلش» رو در تلگرام جستجو کنید و خودتون کانال‌هاشون رو بخونید.
اگر از نظر فنی توضیح دیگری برای شیوه کلاهبرداری‌شون دارید در کامنت‌ها بنویسید، اگرم کلاه‌تون رو برداشتند تجربه‌تون رو اینجا برای دیگران بنویسید‌.

#حباب_بانکی #تتر_فلش

دوستان می‌نشینند و تحلیل‌های بلند و چند وجهی می‌کنند که چرا دامنه نوسان ۲ درصد مونده و‌ چرا این کار اشتباهه. یا بعضاً مستقیم به عشقی دستور میدن که «یالا درستش کن، علاف تو که نیستیم.»

عرضم به حضورتون که الکی خودتون رو خسته نکنید. پشت این جور تصمیمات عجیب، معمولاً منطق از اون جنسی که شما فکر می‌کنید وجود نداره. اینطور نیست که شما بگی به این دلیل به این دلیل به این دلیل محدودیت به نفع بازار نیست و منطقیه که بازش کنند و اونها هم بگن آره. منطق شما اینجا کلاً شخم تصمیم گیران بازار هم نیست.

اینجا یه نوع منطق دیگه‌ای در ذهن این عزیزان هست که مختص بوروکرات‌هاست: عشقی میخاد با عدد شاخص یه «کارنامه» برای خودش بسازه. احتمالاً بزودی جایگزین میشه و باید بتونه بگه شاخص رو ۱/۴۰۰ گرفتم و با ۶۰۰ هزار واحد رشد در ۲ تحویل دادم. همین. داره سعی می‌کنه این ۲ رو حفظ کنه که بزاره تو کارنامه‌ش.

پ.ن: البته حدس اولم اینه، دو حدس دیگه هم دارم که در رده‌های بعدی قرار می‌گیرند ولی دارک‌تر هستند. چون کامنت‌ها سیاسی میشن ذکرشون نمی‌کنم.

ختم منبر

یکی از دلائل علاقه من برای دنبال کردن پروژه همستر اینه که مدتی قبل با دوستی به فکر ساختن یک توکن مشابه بودیم اما بخاطر مشکلات شخصی و نداشتن نیروی انسانی جلو نرفت.

یکی از ایده‌هامون برای این پروژه این بود که ضربان قلب، تنفس یا قدم‌های کاربر را براش تبدیل به سکه کنیم (به جای تپ تپ کردن) که هر کدوم از این اعمال تعداد سکه متفاوتی تولید می‌کردند. اگر این ایده انتخاب می‌شد اسم پروژه رو می‌گذاشتیم فیت کوین.

کارهای جالب و جدید زیادی میشه در این حوزه انجام داد. پول‌های بسیار بزرگی هم میشه بدست آورد. البته در عمل چالش‌های فنی وجود داره ولی با یک تیم خوب قابل حل هستند. تیمی که بتونه کارهای برنامه‌نویسی بلاک‌چین، ثبت شرکت و کارهای حقوقی‌ش در امارت، جذب سرمایه اولیه، طراحی UX پروژه، احیاناً حتی اگر نیاز باشه تولید دیوایس‌های پوشیدنی لازم مثل پالس اکسیمتر بلوتوث‌دار، تبلیغات، مذاکره با پلتفرم‌ها و صرافی‌ها و ... رو انجام بده در انتها جایزه بسیار بسیار بزرگتری از آنچه در تصور هست رو می‌تونه بدست بیاره.

شخصاً فکر می‌کنم در سال‌های آینده توکن‌ها را به شکل بسیار گسترده‌ای در بسیاری از جنبه‌های زندگی خواهیم دید. هر کس از این فرصت استفاده کنه و توکنی بسازه و در حیطه‌ای جا بیاندازه، تا چند نسل بعدش رو مولتی میلیاردر کرده.

شیر میتونه یه موش رو شکار کنه، ولی انرژی‌ای که براش صرف می‌کنه بیشتر از انرژی‌ای هست که به دست میاره. اگه شیر کل روز دنبال موش باشه، آخرش گرسنه می‌مونه. شیر به شکار بزرگتری مثل آهو احتیاج داره که خب گرفتنش سخت‌تره، ولی جایزه خیلی بیشتری داره (بیشتر سیرش می‌کنه).

مسئله اینه: همیشه باید بین مقدار سرمایه مالی و زمانی که برای یک کار صرف می‌کنیم با مقدار سودی که تخمین می‌زنیم از اون کار به دست خواهد آمد، تعادلی برقرار کنیم.

شما در روز سرجمع وقت بسیار ناچیزی، کمتر از ۱۰ دقیقه صرف بازی همستر و شرکت در ایردراپ خواهید کرد. بسیار کمتر از زمانی که یک ایرانی میانگین برای دنبال کردن حواشی سلبریتی‌ها هر روز در اینستاگرام صرف می‌کنه. احتمال اینکه بابت این زمان اندک سود معقول (و نه خیلی بزرگ و قابل توجهی) کسب کنید واقعاً هست. پس فعالیت منطقی است.

پ.ن: بچه‌ها از پشت صحنه اشاره داشتن که آقا دیگه این بحث که کی راجع به ایردراپ همستر در اشتباه هست کی نیست رو بس کن. بنظرم راست میگن. این احتمالاً آخرین پستم راجع به این موضوعه.

به چند دلیل احتمالاً شاهد رشد قیمت «#تون_کوین» خواهیم بود.

۱. توکن‌های زیادی که داره بر بستر این بلاک‌چین ایجاد میشه باعث اعتبار دادن و با ارزش‌تر شدن تون بعنوان کوین بومی شبکه میشن.

۲. تلگرام براش برنامه داره و در قسمت‌های مختلف ازش استفاده می‌کنه.

۳. مهم‌ترین دلیل هم اینکه برای کارمزد انتقال توکن‌هایی مثل #همستر با بیش از ۱۰۰ میلیون کاربر نیاز به تون هست و احتمالاً منجر به افزایش تقاضا برای تون خواهد شد.

سه.
این داستان مال یه دوره دیگه‌ست. توی اون دوره، دسترسی به اطلاعات خیلی فرق می‌کرد با الان. حتی دسترسی به بازارها هم خیلی فرق می‌کرد.
اون موقع، سهام اصلاً مال آدمای عادی نبود. برای اکثر مردم خیلی سخت بود که بتونن سهام بخرن. این داستان اساساً از واقعیت اون دوره‌ی بازار سهام نشأت گرفته.
در دنیایی که الان توش زندگی میکنیم داستان خیلی فرق می‌کنه. الان من میتونم یه اپ دانلود کنم، پول رو از حسابم به یه حساب دیگه منتقل کنم و خیلی راحت سهام بخرم. امکان دسترسی به بازار سهام الان بیشتر از هر وقت دیگه‌ایه. الان توی دورانی هستیم که دسترسی به اطلاعات هم خیلی بهتر از قبل شده. شما میتونید با یه سرچ ساده توی گوگل و دیدن ویدیوهای یوتیوب تقریباً هر چیزی رو یاد بگیرید.

پس الان اگر یه واکسی یا راننده اسنپ سهمی پیشنهاد بده، باید از بازار خارج بشیم؟ نه، چون این احتمال واقعاً وجود داره که اون هم به همون اندازه‌ی یه تریدر معمولی به اطلاعات و دانش دسترسی داره.

دسترسی به اطلاعات عین خوردن آب از یخچال ساده شده (نیازی نیست بری تا سر چشمه کوزه پر کنی، آب لول‌کشی اومده تا توی آشپزخونه‌ات). فرض کنید راننده اسنپ که تبدیل شده به سیگنال شما برای خروج از بازار، این آموزش عالی بیمه کردن سهم/کریپتو با قرارداد آپشن (از دقیقه ۸ به بعد) رو دیده و اجراش هم کرده. بازار سقوط می‌کنه ولی اون ضرر نمی‌کنه. از طرفی شما هم با فکر اینکه خیلی تیز و‌ زرنگید وسط داغ بودن بازار که میشه پول پارو کرد به خاطر سیگنال راننده اسنپی از بازار خارج شدید ولی یه مدت موندید دیدید ای بابا انگار سقوط نمی‌کنه، یه جای کار وسوسه می‌شید باز میاید تو بازار ولی یهو میره تو پاچه‌تون (مثل داستانی که سر نیوتون اومد، در خرید سهام شرکت دریای جنوب).

مسئله این نیست که چه کسی فلان حرف رو زده، واکسی یا کارشناس سهام، به هر حال شما حرف‌های هیچ‌کدوم رو نباید کورکورانه قبول کنید. خودتون تحقیق کنید. شاید اون واکسی یه احمق باشه. شاید هم یه چیز درست حسابی برای گفتن داشته باشه. بالاخره امروزه اطلاعات در دسترس همه از جمله اون واکسی هستند.

دو.
این داستان برای ماجرای همستر مناسب نیست. چرا؟ چون مینی‌اپ همستر یک بازار نیست که کسی توش معامله کنه. صرفاً یک مینی‌اپ برای جالب‌تر کردن فرایند ایردراپ است.

ایردراپ یکی از مراحل رایج در معرفی توکن‌ها/کوین‌های جدید است. هر پروژه‌ای هم به صورت متفاوتی انجامش میده. در بعضی پروژه‌ها صرفاً یک فرم می‌گذارند و کاربران ثبت نام می‌کنند و در نهایت بصورت رندوم بهشون توکن داده میشه بعضی‌ها هم مثل این پروژه‌ی همستر بصورت یک مینی اپ با گیمیفیکیشن بسیار عالی انجامش میدن. در این کار هم واضحاً موفق بودند. چون در جای درست - سکوی تلگرام با ۱ میلیارد نفر کاربر - و در زمان درست - بعد از موفقیت نات کوین - پیاده شده.

مردم اومدند پول مفتی جمع کنند. هر جا بوی پول مفتی بیاد طبیعتاً همه نوع آدمی هم دیده میشه. عمه پیرتون تا بچه کوچک ۱۰ ساله فامیل. کاملاً طبیعیه.

تهش این پروژه کریپتو یا میگیره یا نمیگیره، مثل بی‌نهایت پروژه دیگه با فرایندهای ایردراپ متفاوت که بعضی‌شون گرفتن بعضی نه. در هیچکدوم هم کسی پولی درگیر نکرده. فقط یک مقدار سرمایه زمانی درگیر کردند. حرص و جوش خوردن نداره که مردم رو احمق و فلان توصیف کنید و براشون داستان پسرک واکسی بگید.

بازم پسرک واکسی

از وقتی که وارد بازارهای مالی شدم، اگر هر بار که داستان پسرک واکسی رو‌ از کسی شنیدم بابتش یک سِنت بهم می‌دادن الان گمونم یک میلیارد دلاری جمع کرده بودم.

این روزها هم که بخاطر همه‌گیر شدن بازی تلگرامی همستر مکرراً این داستان داره بازگو میشه.

ولی سه نکته اینجا هست که گفتن‌شون بد نیست: ۱. این داستان به احتمال زیاد دروغه ۲. به کار بردنش برای ماجرای همستر اشتباهه ۳. داستان برای دنیای امروز کاربردی نداره.

بزارید توضیح بدم.