007
Forward from: پیکنیک تحلیل
وقتی یک سیستم ناکارآمد مردم رو روبهروی هم قرار میده:
توی بحرانها دوتا چیز خوب معلوم میشه: یکی اینکه سیستم چقدر توانایی داره بحران رو مدیریت کنه، یکی هم اینکه مردم چطور با هم رفتار میکنن. وقتی یه سیستم حاکمیتی سالها از زیر بار مسئولیتهاش دربره، مردم رو برای نیازهای سادهشون تو صفهای طولانی بذاره، و عدالت رو فقط به شعار محدود کنه، نتیجهش فقط فقر و سختی نیست، بلکه یه خشم پنهانیه که بین مردم به وجود میاد.
مثلاً یه پیام رو ببینید: «تهرانیها حقشونه، بذارن سختی بکشن، یه عمره وضع ما همینه!» این حرف، شوخی نیست؛ این نتیجه سالها تبعیض و بیعدالتیه.
وقتی یه منطقه همیشه توی آلودگی، ریزگرد، بیآبی و کمبود امکانات بوده و جای دیگه منابع بیشتری داشته، معلومه که مردم اونجا یه جایی بالاخره عصبانی میشن و این عصبانیت رو به بقیه مردم نشون میدن.
این همون سیاستیه که سیستم های ضعیف ازش استفاده میکنن: مردم رو بنداز به جون هم تا اصل مشکل رو یادشون بره. فقر رو گسترش بده، بحرانهای ساختگی درست کن و رسانهها رو جوری کنترل کن که هر گروه احساس کنه مشکلش بقیه مردم هستن، نه سیستمی که این مشکلات رو درست کرده.
ولی واقعیت تلخ اینه که مردم نباید دشمن هم باشن. مردم خوزستان، تهران، سیستان، کردستان یا هر جای دیگه، دردشون یکیه:
این سیستمه که ولشون کرده به حال خودشون.
اگه یه جایی وضع بهتره، دلیلش این نیست که عدالت اجرا شده؛ دلیلش مدیریت اشتباهیه که نتونسته درست منابع رو تقسیم کنه.
@Piknikanalyst
توی بحرانها دوتا چیز خوب معلوم میشه: یکی اینکه سیستم چقدر توانایی داره بحران رو مدیریت کنه، یکی هم اینکه مردم چطور با هم رفتار میکنن. وقتی یه سیستم حاکمیتی سالها از زیر بار مسئولیتهاش دربره، مردم رو برای نیازهای سادهشون تو صفهای طولانی بذاره، و عدالت رو فقط به شعار محدود کنه، نتیجهش فقط فقر و سختی نیست، بلکه یه خشم پنهانیه که بین مردم به وجود میاد.
مثلاً یه پیام رو ببینید: «تهرانیها حقشونه، بذارن سختی بکشن، یه عمره وضع ما همینه!» این حرف، شوخی نیست؛ این نتیجه سالها تبعیض و بیعدالتیه.
وقتی یه منطقه همیشه توی آلودگی، ریزگرد، بیآبی و کمبود امکانات بوده و جای دیگه منابع بیشتری داشته، معلومه که مردم اونجا یه جایی بالاخره عصبانی میشن و این عصبانیت رو به بقیه مردم نشون میدن.
این همون سیاستیه که سیستم های ضعیف ازش استفاده میکنن: مردم رو بنداز به جون هم تا اصل مشکل رو یادشون بره. فقر رو گسترش بده، بحرانهای ساختگی درست کن و رسانهها رو جوری کنترل کن که هر گروه احساس کنه مشکلش بقیه مردم هستن، نه سیستمی که این مشکلات رو درست کرده.
ولی واقعیت تلخ اینه که مردم نباید دشمن هم باشن. مردم خوزستان، تهران، سیستان، کردستان یا هر جای دیگه، دردشون یکیه:
این سیستمه که ولشون کرده به حال خودشون.
اگه یه جایی وضع بهتره، دلیلش این نیست که عدالت اجرا شده؛ دلیلش مدیریت اشتباهیه که نتونسته درست منابع رو تقسیم کنه.
@Piknikanalyst