وحشی بافقی چقدر قشنگ دوست داشتن آدمِ اشتباه اعتماد بیش از حدمون رو وصف کرده:
تکیه کردم بر وفای او غلط کردم ، غلط
ساختم جان را فدای او غلط کردم ، غلط
دل به داغش مبتلا کردم خطا کردم ، خطا
سوختم خود را برای او غلط کردم ، غلط
اینکه دل بستم به مهر عارضش بد بود بد
جان که دادم در هوای او غلط کردم، غلط!
تکیه کردم بر وفای او غلط کردم ، غلط
ساختم جان را فدای او غلط کردم ، غلط
دل به داغش مبتلا کردم خطا کردم ، خطا
سوختم خود را برای او غلط کردم ، غلط
اینکه دل بستم به مهر عارضش بد بود بد
جان که دادم در هوای او غلط کردم، غلط!