دیالوگی زیبا از خسرو شکیبایی
اشتباه از ما بود
اشتباه از ما بود که خواب سرچشمه را ، در خیالِ پیاله میدیدم...
دست هامان خالی
دل هامان پُر
حالا مهم نیست که تشنه به رویای آب میمیریم!!
از خانه که میایی
یک دستمال سفید
پاکتی سیگار
گزیده شعر فروغ
و تحملی طولانی بیاور
احتمال گریستنِ ما بسیار است🖤
