زنجیره

نشستم کل لایو این اکسچنج bybit رو گوش دادم و توضیحاتشون رو شنیدم که ماجرا چیه.. از حرفاشون میشه فهمید که کل ماجرای هک شدن بیش از ۱ میلیارد دلار سرمایه کاربراشون به این شکل بوده:

۱. اول اینکه اینا از چندامضایی ابزار safe رو استفاده میکردن (معلوم نیست چندتا امضا البته) و حداقل مدیرشون (آخرین امضا) لجر استفاده میکرده
۲. در قدم اول هکر همه‌ی کسانی که امضا میزنن (cosigner) رو شناسایی و تارگت کرده
۳. و نحوه کارکرد پروتوکل درون سازمانی این اکسچنج رو فهمیده (چه مدت و به چه چیزایی دسترسی داشتن که تونستن اینا رو بفهمن؟)
۴.در قدم بعدی اینکه همه‌ی سیستم‌های cosignerها رو به بدافزاری که یه سری اطلاعات موردنیاز رو تغییر بده آلوده کرده
۵. رابط کاربری (UI) ابزارها و نرم‌افزارهایی که استفاده میکردن رو دستکاری کرده
۶. همه‌ی cosignerها هم بدون شک کردن امضا کردن (البته مدیرشون میگه یه اشتباهم این بود که کل تراکنش رو چک نکردم و تاییدش کردم)


یه ذره باور کردنش سخته اما باشه...

@ziya_sadr_shares

ما طی دو سال با کمترین هزینه توانستیم بیشترین تعداد کاربر را به‌صورت رایگان متصل نگه داریم. در پرترافیک‌ترین ماه‌های سال ۱۴۰۱، بالاترین فاکتوری که دیتاسنتر برای ما ارسال کرد، بیش از ۳۰۰ یورو در ماه نبود. این بیشترین هزینه‌ای بود که برای ترافیک پرداخت کردیم و نشان می‌دهد که هزینه اصلی در این حوزه، توسعه نرم‌افزاری نیست، بلکه تأمین زیرساخت پردازش و پهنای باند، یعنی همان سرور است.

پروژه‌های اصولی می‌توانند بدون نیاز به ارقام نجومی، به دسترسی آزاد افراد به اطلاعات کمک کنند. در نتیجه، ابراز نگرانی حتی در صورت قطع شدن کمک‌هزینه‌ها بی‌پایه است.

چه کاری از دست ما در شرایط فعلی برمی‌آید؟

کاری که ما، جامعه ایرانی، می‌توانیم انجام دهیم این است که کنار هم باشیم و خودمان برای خودمان کاری انجام دهیم. بازی‌های نمایشی سیاسی دردی از ما دوا نمی‌کنند. ما در سال ۱۴۰۱ منتظر دولت آمریکا ننشستیم تا برای من و شما وی‌پی‌ان فراهم کند، و امروز هم منتظر آن‌ها نمی‌مانیم.

ما باید پشت هم باشیم و بدانیم که اینترنت با وجود تک‌تک ما معنا پیدا می‌کند.

شما میتونید از پروژه‌های کوچک اما تأثیرگذار داخل کشور حمایت کنید، و این حمایت میتواند خرید سرویس اختصاصی از این پروژه‌ها و یا کمک به اتصال اطرافیان‌تان با معرفی آن‌ها باشد. اما اگر این کار را انجام دهید، مطمئن باشید که به متصل ماندن تعداد زیادی از افراد کمک کرده‌اید. پروژه‌هایی مانند آزادی از اینجا می‌گذره، جاویدنامان، مهساانجی و خود ما، با وجود منابع محدود، نقش مهمی در فراهم‌سازی دسترسی آزاد به اینترنت داشته‌اند. هر کمک، هرچند کوچک، می‌تواند تفاوتی بزرگ ایجاد کند و به جنگ با نادانی کمک کرده باشد.

و در نهایت، تجربه شخصی ما نشان می‌دهد که اگر به دنبال گرفتن فاند و درآمدزایی هستید، بهتر است به سراغ شروع پروژه مشابه نروید. این کار نه‌تنها زمان زیادی از شما می‌گیرد، بلکه هزینه‌بر است و نمی‌تواند درآمد پایداری برای شما داشته باشد. تنها زمانی این کار را انجام دهید که عمیقا به دسترسی آزاد افراد به اینترنت و اطلاعات باور دارید و می‌خواهید برای مردم کشورتان کاری مفید انجام دهید.

دوستدار شما،
تیم سایفرپانک

✍️ یادداشتی درباره فاند گرفتن و قطع فاند

ترامپ در ۲۰ ژانویه دستوری را امضا کرد که طبق آن هزینه‌هایی که مستقیماً به نفع آمریکا نیستند، به مدت ۹۰ روز بررسی می‌شوند و در صورت نداشتن منفعت، قطع خواهند شد. این دستور شامل کمک‌هزینه‌های مربوط به پروژه‌های VPN در ایران هم می‌شود، اما هنوز قطع نشده‌اند و در حال بررسی هستند.

آیا در صورت قطع این کمک‌هزینه تغییری در اتصال مردم ایران ایجاد می‌شود؟

جواب کوتاه: خیر.

اما برای اینکه پاسخ کامل‌تری به این سؤال بدهیم، بهتر است ابتدا بررسی کنیم که این فاندها از چه منابعی تامین می‌شوند و تاکنون در چه زمینه‌هایی هزینه شده‌اند.

یک سازمان غیرانتفاعی دولتی به نام Open Technology Fund (OTF) که توسط کنگره آمریکا تأمین مالی می‌شود، به پروژه‌های مختلفی در زمینه آزادی دسترسی به اینترنت کمک‌هزینه می‌دهد تا بتوانند برنامه‌های خود را عملی کنند. این سازمان تاکنون از پروژه‌های متعددی حمایت کرده (مانند تور و سیگنال) که هدف آن‌ها توسعه فناوری‌های ضدسانسور و امنیت دیجیتال است.

دو پروژه بزرگی که این سازمان برای VPN ایران به آن‌ها کمک کرده شامل:

1. رستم
2. لنترن

وی‌پی‌ان رستم در سال ۲۰۲۴ فاندی به مبلغ ۴۸۰,۰۰۰ دلار از این سازمان دریافت کرده تا دسترسی ایرانیان به اطلاعات آزاد و اینترنت را تسهیل کند. این پروژه از یک پروتکل متن‌باز به نام وایرگارد (WireGuard) استفاده می‌کند، اما خود پروژه متن‌باز نیست و حتی اسامی متخصصانی که روی آن کار می‌کنند، به‌طور عمومی در دسترس نیست. تا به امروز، این پروژه هیچ گزارش مالی‌ای برای شفاف‌سازی نحوه هزینه‌کرد این فاند منتشر نکرده و آماری از تعداد کاربران فعال آن نیز موجود نیست.

پروژه لنترن هم در بازه‌های زمانی مختلف فاندهای متعددی از این سازمان دریافت کرده تا به اتصال مردم ایران، چین و روسیه به اینترنت آزاد کمک کند. مقدار دقیق فاندی که در سال ۲۰۲۴ دریافت کرده مشخص نیست، اما یک گزارش در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که لنترن تا آن زمان در مجموع ۷۹۰,۰۰۰ دلار از این سازمان دریافت کرده است.

در نتیجه، بعید به نظر می‌رسد که حتی اگر کمک‌هزینه‌ها برای پروژه‌ای که تعداد زیادی از کاربران ایرانی حتی نام آن را نشنیده‌اند (رستم) یا پروژه‌ای که تمرکز اصلی‌اش به‌طور خاص روی اینترنت پرپیچ‌وخم ایران نیست (لنترن) قطع شود، تأثیر قابل‌توجهی بر اتصال vpn کاربران ایرانی داشته باشد.

همچنین به این مسئله هم توجه داشته باشید که این پروژه‌های خارجی هیچ اطلاع دقیقی از عمق فاجعه فیلترنت در ایران ندارند و طراحی وی‌پی‌ان‌های آن‌ها اصولی نیست. این پروژه‌ها تنها در صورتی می‌توانند کارآمد باشند که پروژه‌های داخل کشور و افرادی که هر روز با محدودیت‌های اینترنت درگیر هستند را تامین مالی کنند، اما این گزینه عملا ممکن نیست. در نتیجه، اکثر این فاندها و پروژه‌ها بیشتر جنبه نمایشی پیدا می‌کنند و بیشترین تأثیرشان صرفا اطلاع‌رسانی درباره وضعیت موجود است، نه ارائه راه‌حلی بلندمدت و اساسی.

تنها پروژه‌ای که به نظر من واقعا مستحق دریافت فاند و کمک بوده، تور است. اما جای شرکت‌هایی مانند کلادفلر نیز در این لیست خالی است. کلادفلر با ارائه بسترهای مختلفی مانند CDN و Warp برای جامعه ایرانی نقش مهمی در بهبود دسترسی به اینترنت ایفا کرده و واقعا کمک شایانی کرده است.

اما تأثیر پروژه‌های کوچک داخل کشور چقدر بوده و هست؟

دو روز پیش، کانال ما دو ساله شد و فعالیت رسمی خود را آغاز کرد. اما پیش از آن نیز، در اوج اعتراضات ۱۴۰۱، ما به‌صورت شخصی تلاش کردیم تا به اطرافیان خود در دسترسی آزاد به اینترنت کمک کنیم. در طی این دو سال، ابتدا با هزینه شخصی و سپس با دریافت دونیت، سعی کردیم پیش برویم. در اوج اختلالات اینترنت، ماهانه چندین پتابایت ترافیک جابه‌جا کردیم و به میلیون‌ها کاربر، به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق لینک‌های سابسکریپشن، کمک کردیم. در مقطعی، برای حفظ استمرار کار، مجبور شدیم سرویس اختصاصی ارائه دهیم تا سود حاصل از آن برای تامین هزینه‌های سرویس‌های رایگان استفاده شود. وقت و فرصت آزاد خود را پشت این کار گذاشتیم و خوشبختانه این ایده به‌خوبی مورد استقبال قرار گرفت، به‌طوری‌که توانستیم سرویس‌ها را به‌صورت مستمر نگهداری کنیم. حالا در نقطه‌ای هستیم که می‌توانیم به کانال‌ها و گروه‌ها کمک فنی و زیرساختی کنیم تا دسترسی به اینترنت آزاد برای دیگران نیز تسهیل شود.

اما ما هیچ‌وقت سراغ توسعه اپ و ابزار اختصاصی نرفتیم و هر ابزاری که توصیه کردیم، با دقت و در نظر گرفتن ریسک‌ها برای مخاطبان خود، که عمدتا از ورودی‌های جامعه رمزارز بودند، انتخاب کردیم. توسعه اپ تنها آغاز کار است؛ مسئله مهم‌تر، نگهداری و پشتیبانی مداوم آن در شرایط فیلترینگ ایران است، جایی که محدودیت‌ها کاملا جزیره‌ای و تحت تاثیر متغیرهای متعددی قرار دارند.

خیلی‌ها تو گروه‌ها به هیچ وجه از جریان خبر ندارند.
قاضی دادگاه و قاضی تجدید نظر هر دو چپ بوده‌اند.
تو رسانه‌ها برخی میگن قتل و توطئه به قتل داشته، اینها هرگز جزو اتهامات اولبریکت نبوده چه برسه اثبات بشه و بخاطرشون محکوم بشه.(قاضی نمیتونه بخاطر چیزی که در روند قضایی اثبات نشده حکم بده)
قاضی دادگاه اولبریکت گفته بود چون اولبریکت به خودش اجازه داده با قانون حاضر مشکل فلسفی داشته باشه حکم سنگین میده.

اتهام‌های اولبریکت مربوط به فروش مواد مخدر و جرم‌های مالی و از این دسته و هیچ‌یکیشون جرائم خشونت بار(violent) نیست.
بیشتر آدم‌کش‌ها در آمریکا هم حکم‌های سبک‌تری از اونچه راس گرفته بود، میگیرند.

حکم اولبریکت یک ناعدالتی شاخدار بود و از این رو باید رفع می‌شد. نه که «چون بیت‌کوینر بود از قتل‌هاش بگذریم».