‌‌‌
هرکاری که انجامش می‌دهیم، بهتر است به نحو احسنت صورت گیرد. حتی اگر شغلمان تمیز کردن توالت باشد، باید توالت را برق بیندازیم.
مردمانِ یک جامعه اگر سست باشند و کارها را فقط برای پُر کردن انجام بدهند، آن‌وقت "پیشرفت" زیرِ تازیانه‌های جامعه، تیکه پاره می‌شود و فقط عده خیلی کمی از آن جامعه، "آن" را در جیب خود می‌گذارند و جامعه، اسمِ "الگو" را به روی آنها می‌گذارد.
دستِ خدا با جماعت است: پیشرفتِ اجتماع در نتیجه‌ی همراهیِ دست‌ها با یکدیگر حاصل می‌گردد. "دست‌ها" می‌توانند خدا شوند و دنیای خودشان را بیافرینند.