گویند در مجلسی از ژولیده ی نیشابوری پرسیدند:
میتوانی فی البداهه شعری بگویی که ده تا کلمه ی (دل) داخلش باشد وهرکدام معانی مختلفی داشته باشند ؟
ژولیده رباعی زیر را در همان مجلس سرود:

دلبری با دلبری دل از کفم دزدید و رفت هر چه کردم ناله ازدل ٫سنگدل نشنید و رفت…

گفتمش ای دلربا ! دلبر زدل بردن چه سود ؟ از ته دل بر من دیوانه دل٬خندید و رفت...


♥️ @vaghteasheghy