
Mufaraqah dalam sembahyang berjemaah
Irsyad Hukum
27/05/2015

(Dengan nama Allah, Segala puji bagi Allah, Selawat dan salam ke atas Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wasallam,
keluarga, sahabat dan para pengikut Baginda)
Pengertian mufaraqah dari segi bahasa ialah berpisah atau meninggalkan. Manakala dari segi istilah pula, pengertian mufaraqah itu adalah serupa sepertimana pengertiannya dari segi bahasa.
Pengertian mufaraqah dalam ibadat sembahyang pula jika dikaitkan mengikut makna dari segi bahasa ialah makmum berpisah daripada mengikut imam dalam sembahyang berjemaah.
Apabila makmum berniat mufaraqah maka terputuslah hubungan sembahyang makmum dengan sembahyang imam, dan apa juga hukum yang berlaku ke atas imam tidak akan menjejaskan hukum sembahyang makmum seperti hukum mengikut imam atau hukum imam terlupa atau tersilap.
Dalam perkara mufaraqah ini, kitab Bughyatul Mustarsyidin, yang ditulis oleh Sayyid Abdurrahman Ba‘alawi Rahimahullahu Ta‘ala, menyebutkan bahawa mufaraqah itu terbahagi kepada lima hukum:
Ertinya: “Sesungguhnya perihal berpisah daripada mengikut imam dalam sembahyang berjemaah adalah tertakluk kepada hukumhakam yang lima. Wajib (berpisah daripada mengikut imam), umpamanya apabila melihat imam melakukan perkara yang membatalkan sembahyang, dan sunat (berpisah daripada mengikut imam) apabila melihat imam tertinggal sunat sembahyang, dan harus (berpisah daripada mengikut imam), umpamanya apabila mendapati imam memanjangkan sembahyang, dan makruh (berpisah daripada mengikut imam) tanpa keuzuran, kerana yang demikian itu meninggalkan fadhilat berjemaah, dan haram (berpisah daripada mengikut imam) jika yang demikian itu menyebabkan syiar tidak menyerlah (kewajipan agama) atau sembahyang jemaah itu merupakan satu kewajipan seperti sembahyang Jumaat.”
(Kitab Bughyah al-’Musytarsyidin: 74)
Berdasarkan penjelasan di atas, makmum dibolehkan atau dibenarkan berniat keluar daripada imamnya (mufaraqah) dalam sembahyang berjemaah mengikut keadaankeadaannya yang tertentu sehinggakan adakalanya makmum tidak perlu berniat mufaraqah tetapi hanya perlu menyelesaikan sembahyangnya secara bersendirian. Ini bermakna melakukan mufaraqah dalam sembahyang berjemaah adakalanya harus, adakalanya pula wajib bahkan adakalanya makruh dan haram.
http://www.pelitabrunei.gov.bn/Lists/Agama/NewDisplayForm.aspx?ID=248&ContentTypeId=0x0100F6D57A3EFF61B0428F673FEADAB5CF1E
Mufaraqah dalam sembahyang berjemaah
Irsyad Hukum
27/05/2015

(Dengan nama Allah, Segala puji bagi Allah, Selawat dan salam ke atas Rasulullah Shallallahu ‘alaihi wasallam,
keluarga, sahabat dan para pengikut Baginda)
Pengertian mufaraqah dari segi bahasa ialah berpisah atau meninggalkan. Manakala dari segi istilah pula, pengertian mufaraqah itu adalah serupa sepertimana pengertiannya dari segi bahasa.
Pengertian mufaraqah dalam ibadat sembahyang pula jika dikaitkan mengikut makna dari segi bahasa ialah makmum berpisah daripada mengikut imam dalam sembahyang berjemaah.
Apabila makmum berniat mufaraqah maka terputuslah hubungan sembahyang makmum dengan sembahyang imam, dan apa juga hukum yang berlaku ke atas imam tidak akan menjejaskan hukum sembahyang makmum seperti hukum mengikut imam atau hukum imam terlupa atau tersilap.
Dalam perkara mufaraqah ini, kitab Bughyatul Mustarsyidin, yang ditulis oleh Sayyid Abdurrahman Ba‘alawi Rahimahullahu Ta‘ala, menyebutkan bahawa mufaraqah itu terbahagi kepada lima hukum:
Ertinya: “Sesungguhnya perihal berpisah daripada mengikut imam dalam sembahyang berjemaah adalah tertakluk kepada hukumhakam yang lima. Wajib (berpisah daripada mengikut imam), umpamanya apabila melihat imam melakukan perkara yang membatalkan sembahyang, dan sunat (berpisah daripada mengikut imam) apabila melihat imam tertinggal sunat sembahyang, dan harus (berpisah daripada mengikut imam), umpamanya apabila mendapati imam memanjangkan sembahyang, dan makruh (berpisah daripada mengikut imam) tanpa keuzuran, kerana yang demikian itu meninggalkan fadhilat berjemaah, dan haram (berpisah daripada mengikut imam) jika yang demikian itu menyebabkan syiar tidak menyerlah (kewajipan agama) atau sembahyang jemaah itu merupakan satu kewajipan seperti sembahyang Jumaat.”
(Kitab Bughyah al-’Musytarsyidin: 74)
Berdasarkan penjelasan di atas, makmum dibolehkan atau dibenarkan berniat keluar daripada imamnya (mufaraqah) dalam sembahyang berjemaah mengikut keadaankeadaannya yang tertentu sehinggakan adakalanya makmum tidak perlu berniat mufaraqah tetapi hanya perlu menyelesaikan sembahyangnya secara bersendirian. Ini bermakna melakukan mufaraqah dalam sembahyang berjemaah adakalanya harus, adakalanya pula wajib bahkan adakalanya makruh dan haram.
http://www.pelitabrunei.gov.bn/Lists/Agama/NewDisplayForm.aspx?ID=248&ContentTypeId=0x0100F6D57A3EFF61B0428F673FEADAB5CF1E