📃 رشته توییت:

🔹 یکی از کارهایی که محمدعلی فروغی کرد، جدا کردن هزلیات سعدی از دیوانش بود!
اینکار موجب شد به سعدی شخصیت ادبی‌تر و عاشقانه‌تری داده بشه، به طوریکه خیلی‌ها نمیدونن که سعدی حکایتهای رکیک وهزل هم داره!
بین هزلیات سعدی من با دوتا از لطیفه‌هاش خیلی خندیدم!
جالب اینه که هردوتاش هنوز بین/۱

🔹 مردم گفته میشه اما ریشه‌ی اون‌رو حتی به ذهنشون هم خطور نمیکنه که از شیخ اجل باشه!
با عرض پوزش این دو حکایت‌رو بدون سانسور بخونید و حمل بر بی‌ادبیه من نکنید(آقا سعدی فرموده من چیکار کنم؟!)
هدف اطلاع‌رسانیه🤣🤣🤣/۲

🔹 «شخصی نشسته بود و کیرش پیدا بود.
پسر گفت: بابا این چیست؟
گفت: پای بابای تُست.
گفت: این پای را کفش کجاست؟
گفت: مادرت کهنه طرطوسی دارد که گاهگاه به این پای می‌کشم»!/۴

🔹 «گفت: هرکس امشب دو رکعت نماز بگزارد، او را حوری دهند که بالای او از مشرق تا به مغرب باشد.
کسی گفت: من این نماز نکنم و این حور را نمی‌خواهم.
گفتند: چرا؟
گفت: زیرا که اگر سرش در کنارِ من باشد و در شیراز و بغدادش گایند، مرا چه خبر بُوَد؟!»/۵



«موسیو آرسن»

@sut_tw