در دریایی از اگر ها غرق شده ام و پشیمانی طناب دار است . همسفر خاطرات و هم سفره تصوراتم . شاید و شاید و شاید زیر گوشم زمزمه می خوانند و من همچو طفلی میان جمعیت اعتراض گران در خیابان سر گردانم. شاید اگر مسیر عوض میشد ، حرف های دیگری گفته میشد و دهانی باز میشد عاقبت حال ما فرق داشت . شاید اگر کلمات راحت به زبان می آمدن حال بهتری بود.