تو شبیه زادگاه من
و شبیه مردمان آبادی مان می مانی

موهایت جنگل انبوهِ کنار ده مان
خنده هایت چون آواز چکاوکانش
و مهربانیت
بسان مهرِ مادربزرگِ دختر همسایه ی مان
می ماند
و دستانت پر از بخشش
پر از نور و پر از نعمت است

و عشق توست تاریخِ مرز و بومم
و پیکره ی توست جغرافیای وطنم
تو را دوست دارم
و نام توست نشان شناسنامه ام

تو شبیه زادگاه من می مانی

#فریبا_غلامیان