قارچ‌های جادویی دو نوع اصلی و حدود ۲۰۰ گونه دارند
قارچ‌های توهم‌زا یا روانگردان به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند که هر کدام دارای ترکیباتی متمایز از مواد مؤثر روی ذهن انسان هستند که خاصیتی جادویی به آن‌ها می‌دهد. بزرگ‌ترین و فراوان‌ترین گروه‌های قارچ، ماده‌های توهم‌زایی به نام‌های سیلوسایبین و سیلوسین رتولید می‌کنند و دارای بیش از ۱۸۰ گونه در تمامی قاره‌های کره زمین به‌جز جنوبگان هستند. این قارچ‌های گوناگون از ده‌ها جنس به وجود می‌آیند، اما اغلب با هم رشد می‌کنند که به آن قارچ سیلوسایبین گفته می‌شود. بیشتر این قارچ‌ها متعلق به جنس سیلوسایبین هستند که شامل گونه‌های شناخته‌شده‌ای مانند سیلوسایبین کوبنسیس (سَرطلا) و سیلوسایبین سامیلنستا (کلاهک آزادی) است. طبق مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ انجام گرفت، ازآنجاکه قارچ‌های سیلوسایبین، ژن‌های سیلوسایبین را از اجداد خود به ارث نمی‌برند، ممکن است بسیار متنوع باشند. ولی این ژن‌ها فقط به‌صورت مستقیم بین گونه‌های دور با پدیده‌ی انتقال افقی ژن منتقل می‌شوند. نویسندگان این تحقیق گمان می‌کنند که سیلوسایبین در ابتدا ممکن است به‌عنوان یک مکانیسم دفاعی برای مقاومت در برابر آفاتی که از قارچ تغذیه می‌کردند، تکامل یافته باشد.
دیگر گروه قارچ‌ها کوچک‌تر هستند ولی تاریخچه غنی از مصارف آئینی-مذهبی دارند. این گروه شامل یک گونه شناخته‌شده به نام قارچ مگس یا آمانیتا موسکاریا (قارچ چتر قرمز مشهور) و تعدادی از خویشاوندان کمتر شناخته‌شده‌اش مانند آمانیتا پانتاریا (کلاه پلنگی) است. این قارچ‌ها به جای ماده‌های توهم‌زایی مانند سیلوسایبین و سیلوسین، حاوی ترکیبات توهم‌زای دیگری هستند که ایبوتنیک اسید و موسکیمول نام دارند. قارچ‌های موسکیمول، به لحاظ زیست‌شناختی نزدیکی زیادی به برخی قارچ‌های به‌شدت سمی دارند؛ همچون آمانیتا فالوئیدس مشهور به کلاهک مرگ که مرگ‌آورترین قارچ چتری شناخته شده و آمانیتا اوکریتا مشهور به «فرشته نابودگر». این قارچ عموما نسبت به خویشاوندان نزدیک خود خاصیت سمی کم‌تری دارد؛ اما شرط عقل است که این شباهت را فرابگیرید؛ چون اشتباه گرفتن آن با یک قارچ آمانیتای دیگر، به قیمت جان انسان تمام می‌شود!
قارچ‌های توهم‌زا یا روانگردان به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند که هر کدام دارای ترکیباتی متمایز از مواد مؤثر روی ذهن انسان هستند که خاصیتی جادویی به آن‌ها می‌دهد. بزرگ‌ترین و فراوان‌ترین گروه‌های قارچ، ماده‌های توهم‌زایی به نام‌های سیلوسایبین و سیلوسین رتولید می‌کنند و دارای بیش از ۱۸۰ گونه در تمامی قاره‌های کره زمین به‌جز جنوبگان هستند. این قارچ‌های گوناگون از ده‌ها جنس به وجود می‌آیند، اما اغلب با هم رشد می‌کنند که به آن قارچ سیلوسایبین گفته می‌شود. بیشتر این قارچ‌ها متعلق به جنس سیلوسایبین هستند که شامل گونه‌های شناخته‌شده‌ای مانند سیلوسایبین کوبنسیس (سَرطلا) و سیلوسایبین سامیلنستا (کلاهک آزادی) است. طبق مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۸ انجام گرفت، ازآنجاکه قارچ‌های سیلوسایبین، ژن‌های سیلوسایبین را از اجداد خود به ارث نمی‌برند، ممکن است بسیار متنوع باشند. ولی این ژن‌ها فقط به‌صورت مستقیم بین گونه‌های دور با پدیده‌ی انتقال افقی ژن منتقل می‌شوند. نویسندگان این تحقیق گمان می‌کنند که سیلوسایبین در ابتدا ممکن است به‌عنوان یک مکانیسم دفاعی برای مقاومت در برابر آفاتی که از قارچ تغذیه می‌کردند، تکامل یافته باشد.
دیگر گروه قارچ‌ها کوچک‌تر هستند ولی تاریخچه غنی از مصارف آئینی-مذهبی دارند. این گروه شامل یک گونه شناخته‌شده به نام قارچ مگس یا آمانیتا موسکاریا (قارچ چتر قرمز مشهور) و تعدادی از خویشاوندان کمتر شناخته‌شده‌اش مانند آمانیتا پانتاریا (کلاه پلنگی) است. این قارچ‌ها به جای ماده‌های توهم‌زایی مانند سیلوسایبین و سیلوسین، حاوی ترکیبات توهم‌زای دیگری هستند که ایبوتنیک اسید و موسکیمول نام دارند. قارچ‌های موسکیمول، به لحاظ زیست‌شناختی نزدیکی زیادی به برخی قارچ‌های به‌شدت سمی دارند؛ همچون آمانیتا فالوئیدس مشهور به کلاهک مرگ که مرگ‌آورترین قارچ چتری شناخته شده و آمانیتا اوکریتا مشهور به «فرشته نابودگر». این قارچ عموما نسبت به خویشاوندان نزدیک خود خاصیت سمی کم‌تری دارد؛ اما شرط عقل است که این شباهت را فرابگیرید؛ چون اشتباه گرفتن آن با یک قارچ آمانیتای دیگر، به قیمت جان انسان تمام می‌شود!