من حرف تازه‌ای برای اضافه کردن ندارم. پیشرفتی در این مباحثه قرار نیست ایجاد کنم.
اما می‌نویسم. باید بنویسم. چاره‌ای جز این ندارم.
این روزها بسیار ادم‌هایی رو می‌بینم که باورمند به آزادی فلسطینن، در این زمینه مطالعه و حتی تحصیلات عالیه داشتن، گرایش سیاسی معلومی دارن و انتخاب می‌کنن که در این روزها ساکت باشن، چونکه اون‌ها هم مثل من حرف مفیدی برای گفتن ندارن. هرچه هست قبل ما گفته‌اند.
این بنظر بنده اشتباهه.
عیبی نداره اگر حرفی برای گفتن ندارید:
به جای سکوت، طنینِ گلوهای جریده‌ای که شعار می‌دادن و مسکوت شدن رو منعکس کنید.
الان وقت سکوت کردن نیست.
چون می‌دونید چه کسانی سکوت نمی‌کنن؟ راست‌گراهای افراطی و ادم‌هایی که شاید چندان هم «سیاسی» نباشن ولی به‌هرحال تحت تاثیرشون قرار می‌گیرن.
اون‌ها اتفاقا خیلی پر سر و صدان و سخت مشغول پخش سخترانی‌های آکنده از نفرت و اطلاعات غلط.
همه این کارها رو هم در مقابل مقاومتِ بسیار ناچیز به انجام می‌رسونن، چون اکثر کسانی که پلت‌فرمی داشتن و با الگوی شیوع پروپاگاندا آشنان، خودشون رو از قید موضوع رها کردن.
کسانی که تاکید دارن به اینکه «بدون مطالعه نظر ندیم» و دائما به «پیچیدگی» موضوع اسرائیل-فلسطین اشاره می‌کنن، خواه نا‌خواه، و غالبا هم ناآگاهانه، انسانیت و واکنش‌های طبیعی سوگ رو انحصاری و طبقاتی می‌کنن.
خواهش می‌کنم برای ابراز هم‌دردی ادم‌ها، مانع نتراشید.
سکوت نکردن در مقابل ظلم، یک اکت اعتراضی‌ای که منحصرا افرادی که n تا کتاب راجع به خاورمیانه خوندن اجازه‌‌اش رو داشته باشن نیست.
این مسائل پیچیده با تاریخ طولانی، خشونت‌های عریان و واضحی هم دارن. نیازی به دکتری علوم سیاسی نیست که بتونیم ادعا کنیم استفاده از سلاح شیمیایی در مقابل شهروندان عادی، جنایته. [۱] دستور تخلیه‌ی ناحیه‌ای که دو ملیون ساکن داره(و با این وجود بستن تمام راه‌های امن فرار این جمعیت)، پاک‌سازی قومیه.[۲، ۳]
هم‌دردی رو تبدیل به کالای لوکس نکنید.
لازم نیست راجع به قسمت‌هایی از ماجرا که از اون بی‌اطلاعیم نظر بدیم. (که البته بماند کسب اطلاعات در این زمینه هم می‌تونه وظیفه‌ی اخلاقی تلقی بشه.)
اما می‌شه از اینکه این جنگ نابرابره و در طی سالیان، غالب قربانیان با اختلاف فلسطینی بوده‌اند و هستند گفت. [۴]
خواهش می‌کنم سکوت نکنید.
پیچیده بودن مسائل دلیل موجهی برای نادیده گرفتنشون نیست، مخصوصا وقتی مسائلی هستن که ما خواه‌ناخواه به‌دنبال سیاست خارجه معیوب جمهوری اسلامی، درگیرشون هستیم.
نمی‌شه شونه خالی کرد به بهانه‌ی اینکه بار حقیقت سنگینه.
فراری بودن ادم‌ها از اظهار به ندانستن باعث شده که سکوت بعنوان یک ارزش جا بیفته.
اما برای من، جلوگیری از فراموش شدن نام هزاران نفری که قتل عام و آواره می‌شن ارزش بزرگ‌تریه.
1. https://www.reuters.com/world/middle-east/human-rights-watch-says-israel-used-white-phosphorous-gaza-lebanon-2023-10-12/
2. https://www.nytimes.com/live/2023/10/13/world/israel-news-gaza-hamas-war
3. https://www.aljazeera.com/amp/news/2023/10/13/dozens-killed-while-fleeing-gaza-homes-as-israel-conducts-ground-raids
4. https://www.ochaopt.org/data/casualties
#ادمین_ثانی
اما می‌نویسم. باید بنویسم. چاره‌ای جز این ندارم.
این روزها بسیار ادم‌هایی رو می‌بینم که باورمند به آزادی فلسطینن، در این زمینه مطالعه و حتی تحصیلات عالیه داشتن، گرایش سیاسی معلومی دارن و انتخاب می‌کنن که در این روزها ساکت باشن، چونکه اون‌ها هم مثل من حرف مفیدی برای گفتن ندارن. هرچه هست قبل ما گفته‌اند.
این بنظر بنده اشتباهه.
عیبی نداره اگر حرفی برای گفتن ندارید:
به جای سکوت، طنینِ گلوهای جریده‌ای که شعار می‌دادن و مسکوت شدن رو منعکس کنید.
الان وقت سکوت کردن نیست.
چون می‌دونید چه کسانی سکوت نمی‌کنن؟ راست‌گراهای افراطی و ادم‌هایی که شاید چندان هم «سیاسی» نباشن ولی به‌هرحال تحت تاثیرشون قرار می‌گیرن.
اون‌ها اتفاقا خیلی پر سر و صدان و سخت مشغول پخش سخترانی‌های آکنده از نفرت و اطلاعات غلط.
همه این کارها رو هم در مقابل مقاومتِ بسیار ناچیز به انجام می‌رسونن، چون اکثر کسانی که پلت‌فرمی داشتن و با الگوی شیوع پروپاگاندا آشنان، خودشون رو از قید موضوع رها کردن.
کسانی که تاکید دارن به اینکه «بدون مطالعه نظر ندیم» و دائما به «پیچیدگی» موضوع اسرائیل-فلسطین اشاره می‌کنن، خواه نا‌خواه، و غالبا هم ناآگاهانه، انسانیت و واکنش‌های طبیعی سوگ رو انحصاری و طبقاتی می‌کنن.
خواهش می‌کنم برای ابراز هم‌دردی ادم‌ها، مانع نتراشید.
سکوت نکردن در مقابل ظلم، یک اکت اعتراضی‌ای که منحصرا افرادی که n تا کتاب راجع به خاورمیانه خوندن اجازه‌‌اش رو داشته باشن نیست.
این مسائل پیچیده با تاریخ طولانی، خشونت‌های عریان و واضحی هم دارن. نیازی به دکتری علوم سیاسی نیست که بتونیم ادعا کنیم استفاده از سلاح شیمیایی در مقابل شهروندان عادی، جنایته. [۱] دستور تخلیه‌ی ناحیه‌ای که دو ملیون ساکن داره(و با این وجود بستن تمام راه‌های امن فرار این جمعیت)، پاک‌سازی قومیه.[۲، ۳]
هم‌دردی رو تبدیل به کالای لوکس نکنید.
لازم نیست راجع به قسمت‌هایی از ماجرا که از اون بی‌اطلاعیم نظر بدیم. (که البته بماند کسب اطلاعات در این زمینه هم می‌تونه وظیفه‌ی اخلاقی تلقی بشه.)
اما می‌شه از اینکه این جنگ نابرابره و در طی سالیان، غالب قربانیان با اختلاف فلسطینی بوده‌اند و هستند گفت. [۴]
خواهش می‌کنم سکوت نکنید.
پیچیده بودن مسائل دلیل موجهی برای نادیده گرفتنشون نیست، مخصوصا وقتی مسائلی هستن که ما خواه‌ناخواه به‌دنبال سیاست خارجه معیوب جمهوری اسلامی، درگیرشون هستیم.
نمی‌شه شونه خالی کرد به بهانه‌ی اینکه بار حقیقت سنگینه.
فراری بودن ادم‌ها از اظهار به ندانستن باعث شده که سکوت بعنوان یک ارزش جا بیفته.
اما برای من، جلوگیری از فراموش شدن نام هزاران نفری که قتل عام و آواره می‌شن ارزش بزرگ‌تریه.
1. https://www.reuters.com/world/middle-east/human-rights-watch-says-israel-used-white-phosphorous-gaza-lebanon-2023-10-12/
2. https://www.nytimes.com/live/2023/10/13/world/israel-news-gaza-hamas-war
3. https://www.aljazeera.com/amp/news/2023/10/13/dozens-killed-while-fleeing-gaza-homes-as-israel-conducts-ground-raids
4. https://www.ochaopt.org/data/casualties
#ادمین_ثانی