🔴 آلودگی هوا و خفگی شهروندان
✍ دکترخلیل امیرزاده، متخصص بیهوشی ومراقبت‌های ویژه و حقوقدان
✅ شما مخاطبین گرامی اهمیت موضوع آلودگی هوا در ماه‌های سرد سال را خوب میدانید که به‌خصوص با مازوت سوزی در کلان شهرها صورت خطرناک‌تری را پیداکرده است.
✅ بد نیست بدانیم با سوزاندن مازوت، ۳ اثر زیان آور ایجاد می‌شود:
1⃣ ترکیبات سمی بنام Sox که قسمت عمده‌اش SO2 است که یک گاز سمی و مرگ آور است.
2⃣ ذرات معلق متشکل از سولفات ها و نیترات ها و موثر در تشدید آسم و بیماریهای قلبی و تنفسی و...
3⃣ باران اسیدی و یا مه و برف آلوده و سمی حاوی ذرات معلق
✅ با نگاهی به مقررات وضع شده درخصوص محیط زیست و جلوگیری از آلودگی آن، متوجه می‌شویم ۳۷ سند قانونی در این زمینه داریم.
اولین آن اصل ۵۰ قانون اساسی ج.ا.ا میباشد که مقرر میدارد:
✅ نکات قابل توجه ملی وعمومی این اصل:
🔸وظیفه بودن حفاظت محیط زیست بطور همگانی
🔸 جزو حقوق عامه بودن
🔸 ممنوع بودن مطلق هرگونه فعالیت مخرب
✅ قانون گزاران در ۳۶ سند الحاقی، ترتیبات اجرایی این اصل را تعیین و الزامی نموده‌اند که ما به اجمال مهمترین و برگزیده آنها را بیان خواهیم کرد:
🔻 از نظر نهادی طبق قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست (مصوب ۱۳۵۳/۳/۲۸ و اصلاحیه ۱۳۷۱/۸/۲۴)، سازمان محیط زیست متولی اصلی این امور است.
البته شورایعالی محیط زیست به ریاست رئیس‌جمهور رکن ناظر و سیاستگذار میباشد و تصمیمات نهایی و رفع اختلاف نظر ها منوط به رای و نظر نهایی شخص رئیس جمهور است.
ماده برگزیده و مد نظر ما، ماده ۹ این قانون است👇
🔻 قانون دیگری که به موضوع بحث‌مان ارتباط دارد، قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا (۱۳۷۴/۲/۳) میباشد.
ببینیم قانونگذار در مواد برگزیده آن به صراحت چه گفته است:
✅ قصد خسته کردن مخاطبین با برشمردن مقررات را ندارم، ولی سوالات مهمی به ذهن می‌آید:
🔸 با توجه به وجود قوانین شفاف و صریح، آیا مجریان امر دچار ترک فعل شده‌اند؟
و اگر مرتکب ترک فعل شده اند، چرا مورد تعقیب واقع نمی‌شوند؟
🔸 آیا نهادها و دستورات فراقانونی در این زمینه هست؟
🔸 آیا با توجه به حقوق عامه بودن موضوع، مراجع قضایی چه نظر مستقلی در این زمینه دارند؟
🔸 چرا کلان شهرها با وجود درگیری بیش از چند دهه با آلودگی هوا شاهد هیچ برنامه واقعی کاهنده آلاینده‌ها نیستند؟
🔸 و نهایتا جان انسانها و شهروندان اصلا برای دست اندرکاران ارزشی دارد؟
پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)
@pezeshkanghanon
✍ دکترخلیل امیرزاده، متخصص بیهوشی ومراقبت‌های ویژه و حقوقدان
✅ شما مخاطبین گرامی اهمیت موضوع آلودگی هوا در ماه‌های سرد سال را خوب میدانید که به‌خصوص با مازوت سوزی در کلان شهرها صورت خطرناک‌تری را پیداکرده است.
✅ بد نیست بدانیم با سوزاندن مازوت، ۳ اثر زیان آور ایجاد می‌شود:
1⃣ ترکیبات سمی بنام Sox که قسمت عمده‌اش SO2 است که یک گاز سمی و مرگ آور است.
2⃣ ذرات معلق متشکل از سولفات ها و نیترات ها و موثر در تشدید آسم و بیماریهای قلبی و تنفسی و...
3⃣ باران اسیدی و یا مه و برف آلوده و سمی حاوی ذرات معلق
✅ با نگاهی به مقررات وضع شده درخصوص محیط زیست و جلوگیری از آلودگی آن، متوجه می‌شویم ۳۷ سند قانونی در این زمینه داریم.
اولین آن اصل ۵۰ قانون اساسی ج.ا.ا میباشد که مقرر میدارد:
درجمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌گردد. از این رو فعالیت های اقتصادی و غیر آن که باآلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است..
✅ نکات قابل توجه ملی وعمومی این اصل:
🔸وظیفه بودن حفاظت محیط زیست بطور همگانی
🔸 جزو حقوق عامه بودن
🔸 ممنوع بودن مطلق هرگونه فعالیت مخرب
✅ قانون گزاران در ۳۶ سند الحاقی، ترتیبات اجرایی این اصل را تعیین و الزامی نموده‌اند که ما به اجمال مهمترین و برگزیده آنها را بیان خواهیم کرد:
🔻 از نظر نهادی طبق قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست (مصوب ۱۳۵۳/۳/۲۸ و اصلاحیه ۱۳۷۱/۸/۲۴)، سازمان محیط زیست متولی اصلی این امور است.
البته شورایعالی محیط زیست به ریاست رئیس‌جمهور رکن ناظر و سیاستگذار میباشد و تصمیمات نهایی و رفع اختلاف نظر ها منوط به رای و نظر نهایی شخص رئیس جمهور است.
ماده برگزیده و مد نظر ما، ماده ۹ این قانون است👇
ماده ۹ـ اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی محیط زیست را فراهم نماید، ممنوع است. منظور از آلوده ساختن محیط زیست عبارت است از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب یا هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی یا شیمیایی یا بیولوژیک آن را بطوریکه زیان‌آور به حال انسان یا سایر موجودات زنده و یا گیاهان و یا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد..
🔻 قانون دیگری که به موضوع بحث‌مان ارتباط دارد، قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا (۱۳۷۴/۲/۳) میباشد.
ببینیم قانونگذار در مواد برگزیده آن به صراحت چه گفته است:
ماده ۲- اقدام به هر عملی که موجبات آلودگی هوا را فراهم نماید ممنوع است..
منظور از آلودگی هوا عبارتست از وجود و پخش یک یا چند آلوده کننده اعم از جامد، مایع، گاز، تشعشع پرتوزا و غیر پرتوزا در هوای آزاد به مقدار و مدتی که کیفیت آنرابطوریکه زیان آور برای انسان و یا سایر موجودات زنده و یا گیاهان و یا آثار و ابنیه باشد، تغییر دهد..
ماده ۷- در مواقع اضطراری که بعلت کیفیت خاص جوی، آلودگی هوای شهرها به حدی برسد که به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سلامت انسان و محیط زیست را شدیداًبمخاطره بیاندازد، سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری وزارت کشور (شهرداریها و نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران) ممنوعیت‌ها یا محدودیتهای موقت زمانی، مکانی و نوعی را برای منابع آلوده کننده برقرارنموده و بلافاصله مراتب را از طریق رسانه‌های همگانی به اطلاع عموم خواهد رسانید... و درادامه مقرر میدارد:...
ماده ۱۴- فعالیت کارخانجات وکارگاههای جدیدی که‌ضوابط و معیار های موضوع ماده ۱۲ را رعایت ننمایند و همچنین فعالیت و بهره برداری ازکارخانجات و کارگاهها ونیروگاههائی که بیش از حد مجاز موجبات آلودگی هوا را فراهم آورند ممنوع است..
✅ قصد خسته کردن مخاطبین با برشمردن مقررات را ندارم، ولی سوالات مهمی به ذهن می‌آید:
🔸 با توجه به وجود قوانین شفاف و صریح، آیا مجریان امر دچار ترک فعل شده‌اند؟
و اگر مرتکب ترک فعل شده اند، چرا مورد تعقیب واقع نمی‌شوند؟
🔸 آیا نهادها و دستورات فراقانونی در این زمینه هست؟
🔸 آیا با توجه به حقوق عامه بودن موضوع، مراجع قضایی چه نظر مستقلی در این زمینه دارند؟
🔸 چرا کلان شهرها با وجود درگیری بیش از چند دهه با آلودگی هوا شاهد هیچ برنامه واقعی کاهنده آلاینده‌ها نیستند؟
🔸 و نهایتا جان انسانها و شهروندان اصلا برای دست اندرکاران ارزشی دارد؟
پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)
@pezeshkanghanon