و عشق !
شاید بویدن یک شاخه گل یاس

دانه به دانه کردن یک انار سُرخ
یا
قدم زدن، در خش خشِ برگهای چنار است

احتمالا که نه،
قطعا می تواند
بوسیدنِ روی تو باشد

شاید عشق، همان تویی
در این پاییز ِ دوست داشتنی

برای دلتنگیهای نفسگیر
برای پیراهن کبود شده ی تنهایی
برای شعرهایی که بی صدا پرپر زدند
برای اندوهی که مشت در سینه ای شد
برای غم ِسپیدی تار تار موهایم

برای من،
تنها معنای عشق
کشف دوباره ی عطر تن توست
شنیدن صدای در عطش گرفتار شده ات
و ترسیم لمسِ حضورت در شعر سپید
در لحظه ای که برایم
بریده بریده
ترانه ی دوستتدارم میخوانی


#پریناز_ارشد
@parinaz_Arshad67