واكنش حرفه‌اى جامعه‌شناس به مسئلهٔ جوانان آن است كه يادآورى كند تقسيم‌بندى ميان سنين امرى دلبخواهانه است. اين همان تناقض پاره‌تواست كه مى‌گفت ما نمى‌دانيم پيرى از چه سنى شروع مى‌شود، همان‌گونه كه نمى‌دانيم ثروتمندى از چه مرزى آغاز مى‌شود. در واقع مرز ميان جوانى و پيرى در همهٔ جوامع موضوعى براى مبارزه است. براى نمونه چند سال پيش مقاله‌اى مى‌خواندم دربارهٔ روابط ميان جوانان و بزرگان در فلورانس قرن شانزدهم ميلادى كه نشان مى‌داد مردان مسن به جوانان ايدئولوژى خاصى دربارهٔ مردانگى و خشونت را پيشنهاد كرده و با اين امر به گونه‌اى فرزانگى، يعنى قدرت، را براى خود حفظ مى‌كردند. ژرژ دبى نيز نشان مى‌دهد كه چگونه در قرون وسطا، مرزهاى جوانى موضوع دستكارى‌هايى از جانب صاحبان قدرتى است كه بايد جوانان نجيب‌زاده را در موقعيت جوانى و از اين لحاظ در موقعيتى از بى‌مسئوليتى نگه مى‌داشتند، تا ادعاى جايگزينى بزرگان خود را نكنند.
از کتابِ «درسی دربارهٔ درس»
پیر بوردیو
ترجمهٔ ناصر فکوهی
واكنش حرفه‌اى جامعه‌شناس به مسئلهٔ جوانان آن است كه يادآورى كند تقسيم‌بندى ميان سنين امرى دلبخواهانه است. اين همان تناقض پاره‌تواست كه مى‌گفت ما نمى‌دانيم پيرى از چه سنى شروع مى‌شود، همان‌گونه كه نمى‌دانيم ثروتمندى از چه مرزى آغاز مى‌شود. در واقع مرز ميان جوانى و پيرى در همهٔ جوامع موضوعى براى مبارزه است. براى نمونه چند سال پيش مقاله‌اى مى‌خواندم دربارهٔ روابط ميان جوانان و بزرگان در فلورانس قرن شانزدهم ميلادى كه نشان مى‌داد مردان مسن به جوانان ايدئولوژى خاصى دربارهٔ مردانگى و خشونت را پيشنهاد كرده و با اين امر به گونه‌اى فرزانگى، يعنى قدرت، را براى خود حفظ مى‌كردند. ژرژ دبى نيز نشان مى‌دهد كه چگونه در قرون وسطا، مرزهاى جوانى موضوع دستكارى‌هايى از جانب صاحبان قدرتى است كه بايد جوانان نجيب‌زاده را در موقعيت جوانى و از اين لحاظ در موقعيتى از بى‌مسئوليتى نگه مى‌داشتند، تا ادعاى جايگزينى بزرگان خود را نكنند.
از کتابِ «درسی دربارهٔ درس»
پیر بوردیو
ترجمهٔ ناصر فکوهی