نمیگذاریم مردانگی بمیرد

💢 افسانه سرکوب زنان

♦️وقتی به کسی می گویید که تحت ستم است، برخلاف تمام شواهد آماری و منطقی، با تولید نفرت و خشم به او صدمه می زنید. این اثر مخرب، اساس بسیاری از اشکال ناخشنودی بی دلیل زنان و مبنایی برای انتقام نامشروع از مردان است.  
به همه ما گفته شده است که  زنان در طول تاریخ بشری تحت ظلم قرار گرفته‌اند و این امری فراگیر، سیستماتیک  و مورد تایید مردان عادی بود که با مشقت هایی به شدت آنچه زنان متحمل شدند ، مواجه نبودند. 
این روایت کاملاً نادرست است.

♦️مردان عادی مجبور بودند ریسک مرگ را در میدان جنگ، دریا یا معدن به جان بخرند ، در حالی که بیشتر زنان در خانه می ماندند و به مراقبت از کودکان و وظایف خانگی مشغول میشدند. امید به زندگی مردان همیشه به طور قابل توجهی کمتر از زنان بوده و هنوز هم هست.  
جنگاوری یکی از ویژگی‌های ثابت جامعه بشری قبل از دوران مدرن بوده است و هرگاه دو قبیله یا پادشاهی به جنگ با یکدیگر می‌رفتند، طرف بازنده شاهد مرگ  بسیاری از مردان جوان بود، در حالی که زنان در جامعه مهاجم جذب می‌شدند.. البته که سرنوشتی شومی داشتند، اما به مراتب بهتر از ذبح شدن در جنگ مانند آنچه که با مردان اتفاق می افتاد، بود. برای هر کسی که با این نظر مخالف است، آیا مایلید مردان و زنان نتایج خود را با هم عوض کنند؟

♦️بیشتر این روایت از «فمینیست‌ها» سرچشمه می‌گیرد که وضعیت اسفبار زنان  ​​را با مردان برتر (پادشاه و دیگر اشراف) مقایسه می‌کنند نه با مردان عادی . این عمل به عنوان "apex fallacy" شناخته می شود  «به معنای اشتباه در تفسیر داده‌ها و نتیجه‌گیری‌ که بر اساس شاخص بالاترین سطح یک گروه از افراد صورت می‌گیرد.» و چه تصادفی و چه عمدی، به طور کامل واقعیت را تحریف میکند.

♦️در مورد حق رأی و موارد انتخابی دیگر ، در اکثر موارد، مردان عادی هم نمی‌توانستند رای بدهند. در واقع، اگر تمام کشورها و دوره‌های تاریخی را با یکدیگر مقایسه کنیم، تقریباً همه آن‌ها حق رأی را به همان اندازه برای مردان و زنان اعطا یا عدم اعطا کرده‌اند. حتی امروزه، از 200 کشور مستقل، هیچ کدام حق رأی متفاوتی برای مردان و زنان ندارند. هر گونه ادعایی که زنان در برخی موارد تاریخی حقوقی را کسب نکردند ، که مردان عادی در آن ها حق داشتند، کذب است
درست است که مردهای عادی میتوانستند صاحب اموال و دارایی باشند اما زنها نه ، در مقابل زنها هم مسئولیتی  در قبال حفظ امنیت اموال و دارایی ها نداشتند به عبارتی هرجا حقی از آن ها ضایع شد، به نحوی جبران شده است.
این به منزله انکار این موضوع نیست که جنایاتی مانند ختنه برعلیه زنان انجام شده است اما مردان هم در همان دوره با ترسناک‌ترین جنایات مشابه روبرو شده‌اند، که به سادگی از آن چشم پوشی میشود .

♦️این اشتباه است که یک گروه معاصر به دنبال جبران بی عدالتی است که بیش از یک قرن پیش برای افرادی که دیگر زنده نیستند رخ داده است. حتی بدتر از آن زمانی است که خود این ظلم و ستم ساختگی است. روایت سرکوب زنان توسط مردان را باید به عنوان روایتی بسیار گزینشی و از نظر تاریخی، تکذیب و رد کرد. در واقع، این افسانه نه از ظلم تاریخی، بلکه از تمایل بسیار متفاوت به شکایت بین دو جنس است.
از این رو،  بهتر است که در بحث‌هایمان در مورد تبعیض جنسیتی، از یک رویکرد منصفانه و هدفمند استفاده کنیم. با تأمل در واقعیت‌های تاریخی و اجتماعی، می‌توانیم بهترین راه‌حل‌ها را برای مبارزه با تبعیض جنسیتی پیدا کنیم و بنیان‌های عادلانه‌تری برای زنان و مردان در جامعه بسازیم.


https://t.me/nemigozarim_mardanegi_bemirad

‌
قرون وسطی قرن‌هاست که به سر آمده اما امروزه دوباره شاهد سربرآوردن انگیزیسیون و تفتیش عقاید افراد_بخصوص دانشمندان_ هستیم.‌ با این تفاوت که چماق سرکوب، ایندفعه نه از آستین کلیسا بلکه از آستین ایدئولوژی ووکیسم بیرون آمده و افراد آکادمیک برجسته‌ای چون ریچارد داوکینز ؛ جوردن پیترسون ؛ جانسون وارکی و... را تنها به دلیل بیان علم و مخالفت با تحلیل‌های متوهمانه‌ی فمنیستی، هدف حملات خود قرار داده است. در این نویسه شمه‌ای از خیانت‌های فمینیسم به زنان را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

امروزه در ورزش زنان، شاهدیم که مردان بیولوژیکی بسیاری به صرف این ادعا که خود را زن هویت‌یابی می‌کنند جواز شرکت در مسابقات زنان را گرفته‌اند. نمونه بارز این مسئله لیا توماس است، مردی که در شنای مردان کاملا ناکام بود اما پس از معرفی خود به عنوان یک زن تراجنسیتی حائز رتبه قهرمانی شد. یا می‌توان از لورل هوبارد نام برد، یک فرد تراجنسیتی که رکورد وزنه‌برداری زنان را جا‌به‌جا کرد. او پس از دست یافتن به جایگاه قهرمانی این رشته، حتی کیفیت این مسابقات را نیز مسخره می‌کرد چرا که با اختلاف بسیار زیاد حریفانش را برده بود. آش چنان شور شد و ماجرا چنان بالا گرفت که بسیاری از زنان آمریکایی خواستار عدم حضور تراجنسیتی‌ها در مسابقات زنان شدند. نمونه بارز آنها رایلی گینز قهرمان شنا بود که به صراحت لب به سخن گشود و مبارزه را آغاز کرد. او در یکی از سخنرانی‌هایش در دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو مورد حمله دیوانه‌وار فمینیستها قرار گرفت [لینک].

تاملی اندک بر ساختار:
حقیقت را می‌توان در ساختار بیولوژیکی مردان و زنان مشاهده کرد. مردان و زنان از لحاظ کروموزوم تا هورمون و آناتومی بدنی فرق بسیار دارند. به گونه ای که اگر امروزه استخوانی مربوط به چندین سده قبل را پیدا کنیم میتوانیم جنسیت آن را تعیین کنیم. به عنوان مثال لگن زنان و مردان از لحاظ سایز و زاویه بندی استخوان‌ها تفاوت‌های مشهودی دارد. لگن زنان برای خروج نوزاد از رحم سازگاری یافته و به همین دلیل ورودی و خروجی لگن نسبت به لگن‌های مردانه گسترده تر و بیضی شکل‌تر است [لینک]. حال نکته تاسف‌برانگیز ماجرا کجاست؟ تحت فشار فمینیست‌ها امروزه از کاوشگران خواسته شده در هنگام کشف استخوان‌ها جنسیت آنها اعلام نشود با این توجیه که ما نمیدانیم آن فرد هویت خود را چه عنوان می‌کرده و ممکن هست یک فرد تراجنسیتی بوده باشد [لینک].

مشاهده می‌شود که در چنین آشفته بازاری لب به سخن گشودن از علم هم در نظر ووک‌ها نوعی دیوانگی تلقی می‌شود؛ چنان که پرفسور داوکینز زیست شناس مشهور را به به باد توهین و فشار گرفتند [لینک] صرفا به این دلیل که در توئیتی گفته بود:"برخی از مردان انتخاب می‌کنند که بعنوان زن شناخته شوند و برخی از زنان هم انتخاب می‌کنند که به عنوان مرد شناخته شوند. اگر انکار کنید که آنها همان جنسیتی را دارند که مدعی‌اش هستند، مورد سرزنش قرار خواهید گرفت."

آنچه که امروز بر سر ورزش زنان آمده و صدای زنان را نیز در آورده دستپخت شور فمینیسم است. فمنیسم با دمیدن در افسانه سیالیت جنسیتی که علم نفی کننده قوی آن است شمشیر دشمنی را بر زنان کشیده و زنان بسیاری را از ادامه ورزش حرفه‌ای دلسرد و ناامید کرده است. سوا از ورزش در حوزه مد و زیبایی نیز همین بساط برپا است و فمینیسم جوایز را از دست زنان ربوده و به افراد تراجنسیتی اعطا کرده است. مثلا در سال ۲۰۲۳ نیکی والری کوله، یک فرد تراجنسیتی، به عنوان زیباترین زن هلند برگزیده شد [لینک]. سوالی که باید پرسید این است که همچون هلند، زنان چه امتیازات دیگری را باید از دست بدهند تا آگاه شوند که به راستی در پشت این ماسک برابری‌خواهانه احمقانه چیزی جز ویرانی نیست. این حماقت تا کجا باید ادامه پیدا کند و اندیشه مسموم و متعفن فمنیسم که به راستی طاعون دوره جدید است تا کی باید تحمل شود؟

@nemigozarim_mardanegi_bemirad