⛩«چالش بزرگ چین: عبور از اقتصاد سرمایهمحور به مصرفمحور»🇨🇳
📌در چین، مصرف داخلی تنها 40% از تولید ناخالص داخلی (GDP) را تشکیل میدهد، در حالی که این عدد در اقتصادهای توسعهیافته بین 50% تا 70% است، سرمایهگذاری (بهویژه در تولید و زیرساخت) همچنان 40% از اقتصاد چین را تشکیل میدهد که تقریباً دو برابر آمریکا است.
📌 دلیل سخت بودن این تغییر چیست؟
1️⃣چین باید افزایش دستمزدها و تقویت نظام تأمین اجتماعی را در دستور کار قرار دهد.
2️⃣اما دولت نمیخواهد مالیاتها را افزایش دهد یا منابع مالی را از شرکتهای دولتی به مردم منتقل کند.
3️⃣شرکتهای دولتی و مدیران صنعتی نفوذ زیادی در حزب کمونیست دارند و علاقهای به کاهش سرمایهگذاریهای کلان ندارند.
📌 اولویت دوم دولت چین پس از مصرف داخلی، سرمایهگذاری در فناوری و نوآوری صنعتی است. چین به دنبال پیشرفت در موارد زیر است:
1️⃣هوش مصنوعی (AI)
2️⃣بیومهندسی
3️⃣فناوری کوانتومی
4️⃣شبکه 6G
📌 چین همچنان در صنایعی مانند خودروهای برقی (EV) پیشرو است و به دنبال کاهش وابستگی به فناوریهای پیشرفته آمریکایی (مانند تراشههای نیمههادی) است.
📌 اما این تغییرات کافی نیست، زیرا اعتماد مصرفکنندگان هنوز پایین است و بسیاری از مردم ترجیح میدهند به جای خرج کردن، پسانداز کنند.
📌 سیاستهای دولت برای تقویت مصرف نیاز به اصلاحات مالیاتی و اجتماعی دارد، اما این تغییرات:
1️⃣هزینههای سنگینی برای دولت دارند.
2️⃣ممکن است مقاومت مقامات محلی را به همراه داشته باشند.
📌 راهکار پیشنهادی برخی اقتصاددانان:
1️⃣اجرای بسته حمایتی 1.4 تریلیون دلاری برای بهبود خدمات عمومی و افزایش قدرت خرید مردم.
2️⃣اصلاح نظام مالیاتی به نفع دولتهای محلی تا از مصرف مالیات بیشتری دریافت کنند.
📌در نتیجه همه این موضوعات، چین تحت فشار سیاستهای ترامپ، به سمت کاهش وابستگی به صادرات و افزایش مصرف داخلی حرکت میکند.
📌 اما گذار به یک اقتصاد مصرفمحور چالشبرانگیز خواهد بود:
1️⃣نظام مالی و سرمایهگذاری فعلی چین بیشتر مبتنی بر سرمایهگذاری و تولید است.
2️⃣مقامات محلی تمایل به حفظ الگوی فعلی رشد اقتصادی دارند.
3️⃣دولت چین هنوز راهحلی برای افزایش دستمزدها و گسترش حمایتهای اجتماعی بدون افزایش مالیات پیدا نکرده است.
💬به نظر شما آیا شی جینپینگ میتواند اقتصاد چین را از یک مدل سرمایهگذاریمحور به یک اقتصاد مصرفمحور تبدیل کند؟
❤️بله
👍خیر
#USA
#China
07 Mar 2025
🌐 @NAMAVAR_ECONOMY
📌در چین، مصرف داخلی تنها 40% از تولید ناخالص داخلی (GDP) را تشکیل میدهد، در حالی که این عدد در اقتصادهای توسعهیافته بین 50% تا 70% است، سرمایهگذاری (بهویژه در تولید و زیرساخت) همچنان 40% از اقتصاد چین را تشکیل میدهد که تقریباً دو برابر آمریکا است.
📌 دلیل سخت بودن این تغییر چیست؟
1️⃣چین باید افزایش دستمزدها و تقویت نظام تأمین اجتماعی را در دستور کار قرار دهد.
2️⃣اما دولت نمیخواهد مالیاتها را افزایش دهد یا منابع مالی را از شرکتهای دولتی به مردم منتقل کند.
3️⃣شرکتهای دولتی و مدیران صنعتی نفوذ زیادی در حزب کمونیست دارند و علاقهای به کاهش سرمایهگذاریهای کلان ندارند.
📌 اولویت دوم دولت چین پس از مصرف داخلی، سرمایهگذاری در فناوری و نوآوری صنعتی است. چین به دنبال پیشرفت در موارد زیر است:
1️⃣هوش مصنوعی (AI)
2️⃣بیومهندسی
3️⃣فناوری کوانتومی
4️⃣شبکه 6G
📌 چین همچنان در صنایعی مانند خودروهای برقی (EV) پیشرو است و به دنبال کاهش وابستگی به فناوریهای پیشرفته آمریکایی (مانند تراشههای نیمههادی) است.
📌 اما این تغییرات کافی نیست، زیرا اعتماد مصرفکنندگان هنوز پایین است و بسیاری از مردم ترجیح میدهند به جای خرج کردن، پسانداز کنند.
📌 سیاستهای دولت برای تقویت مصرف نیاز به اصلاحات مالیاتی و اجتماعی دارد، اما این تغییرات:
1️⃣هزینههای سنگینی برای دولت دارند.
2️⃣ممکن است مقاومت مقامات محلی را به همراه داشته باشند.
📌 راهکار پیشنهادی برخی اقتصاددانان:
1️⃣اجرای بسته حمایتی 1.4 تریلیون دلاری برای بهبود خدمات عمومی و افزایش قدرت خرید مردم.
2️⃣اصلاح نظام مالیاتی به نفع دولتهای محلی تا از مصرف مالیات بیشتری دریافت کنند.
📌در نتیجه همه این موضوعات، چین تحت فشار سیاستهای ترامپ، به سمت کاهش وابستگی به صادرات و افزایش مصرف داخلی حرکت میکند.
📌 اما گذار به یک اقتصاد مصرفمحور چالشبرانگیز خواهد بود:
1️⃣نظام مالی و سرمایهگذاری فعلی چین بیشتر مبتنی بر سرمایهگذاری و تولید است.
2️⃣مقامات محلی تمایل به حفظ الگوی فعلی رشد اقتصادی دارند.
3️⃣دولت چین هنوز راهحلی برای افزایش دستمزدها و گسترش حمایتهای اجتماعی بدون افزایش مالیات پیدا نکرده است.
💬به نظر شما آیا شی جینپینگ میتواند اقتصاد چین را از یک مدل سرمایهگذاریمحور به یک اقتصاد مصرفمحور تبدیل کند؟
❤️بله
👍خیر
#USA
#China
07 Mar 2025
🌐 @NAMAVAR_ECONOMY