#شرح_مثنوی_معنوی_کریم_زمانی
#مغرور_شدن_مريدان_محتاج_به_مدعيان_مزور
@molaviname

(۲۲۶۹) حالِ ما این است در فقر و عَنا۲
هیچ مهمانی مبا۳ مغرورِ ما

ادامهٔ حکایت؛ زن به شوهرش گفت: این است حال ما که در فقر و رنج به سر می‌بریم، خدا کند مهمانی، گول ما را نخورد و به خانه ما نیاید.

(۲۲۷۰) قحطِ ده سال۴، ار ندیدی در صُوَر
چشم‌ها بگشا و اندر ما نگر

اگر نشانه‌های قحطی ده ساله را در رخساره‌ها ندیده‌ای چشم بگشا و دیده بازكن و به رخسار ما نگاه کن.

(۲۲۷۱) ظاهرِ ما چون درونِ مُدّعی
در دلش ظُلمت، زبانش شَعشَعی

ظاهر ما همانند سیرت و قلب مدعیان است، یعنی مانند قلب مدعی ژاژخا، تاریک است ولی زبانش نورانی و مشعشع است. یعنی کلمات و الفاظ پُر رونق بر زبان می‌آورد، امّا دلی سیاه دارد.

(۲۲۷۲) از خدا بویی نه او را، نَی اثر
دعوی‌اش افزون ز شیث و بوالْبَشَر

این مدعی دروغین ارشاد، از خدا رنگ و بویی ندارد، ولی با اینحال در ادّعا از حضرت شیث پیامبر و آدم ابوالبشر نیز فراتر رفته و خود را بالاتر از آنها می‌داند. [شيث، فرزند حضرت آدم (ع). شیث در لغت عبرانی به معنی هِبَةُ الله (= بخشش خدا) است، زیرا که حق تعالی علوم وهبی و عطایای الهی را در دل این پیامبر القا کرده است. در تصوّف، شيث، حاکی از مرتبه تفصیل و انبساط وجود و یا نَفَس رحمانی است۱.]


۱. ر. ک. شرح فصوص الحکم، ج ۱، ص ۱۰۶. ضمنا برای معنی نفس رحمانی، ر. ک. بیت شماره (۱۶۴۱) همین دفتر.
۲. عَنا: رنج و سختی.
٣. مَبا: مخَّف مباد.
۴. قحطِ دَه سال: کنایه از خشکسالی و قحط متوالی و گران (شرح مثنوی شریف، ج ۳، ص ۹۷۰).
۵. شَعْشَعی: تابناک. شَعْشَع با یای نسبت آمده است.


@molaviname

🌸🌸🌸